Την πρωτη φορα που πηγα στο Παρισι , φοιτητης ακομη ,( οι πυραμιδες του Λουβρου ηταν υπο κατασκευη ...φανταστειτε...) ειχα μια περιεργη αντιληψη για τον κοσμο που περιεβαλλε τον Ελληνικο και φυσικα μια παρομοια αντιληψη τοσο για  τους ανθρωπους  οσο και για την Τεχνη ( "την" εκτος των τειχων )...Πιστευα οτι εξω απο την Ελλαδα οι ανθρωποι ετρωγαν βελανιδια ...,και κατασκευαζαν υψικαμινους.... Δεν ξερω γιατι ειχα αυτη την αντιληψη , παρ'οτι ημουν και διαβασμενος και ψαγμενος , (Ισως το μαθημα της Ευρωπαικης Οικονομικης Ιστοριας με ειχε επηρεασει...) , αλλα καλως ή κακως την ειχα ...

...Ειχα λοιπον το υφος του Πλατωνα και του Αριστοτελη, μαζι, οταν μπηκα στο Λουβρο...αντε και λιγο πριν μπω...Περιμενα οτι η Αφροδιτη και η Νικη θα ηταν το μονο που θα εβλεπα και μετα θα εφευγα .... Ηταν ο,τι καλυτερο ακομη το πιστευω ...Αλλα και  η Mona Lisa με γοητευσε την κοιτουσα επι ωρες . Εφευγα , ξαναγυριζα , κοιτουσα κατι αλλο και παλι πισω...Παραξενο ειναι και κατι αλλο ... Kαι την τελευταια φορα που πηγα το ιδιο αισθανθηκα ... Τελικα τιποτε δεν γινεται τοσο αγαπητο τυχαια ή χωρις να εχει καποια αξια...

Εχουν πει κι εχουν γραψει πολλα και για τον Leonardo και για τη Μona Lisa ...Το μονο που πιστευω ειναι ...αυτο που ειδαν τα ματια μου κι αυτο που εννοιωσα οταν κοιτουσα τα δικα της...  

Leonardo di Ser Piero da Vinci 15/4/1452 - 2/5/1519