Μες στα πράγματα

μες στα οράματα

στα μικρά τετράδια

στα παλιά προγράμματα

                          Δε χωρώ

                          Δε ξέρω τι να πω

                          Είμαι εγώ;

Ήμουν μικρός, πολύ μικρός

Πιο ζωντανός, Πιο δυνατός

Ταξίδευα κι όλη τη μέρα

Με φτιαγμένα μικρά...

                                      Χάρτινα Καπέλα.

Στα οδοφράγματα

μας πήρανε τα πράγματα

μας αφήσαν ενθύμιο

'Το ιερό δοκίμιο"

                         Ποιοι, αυτοί;

                         Δε ξέρω τι να πω

                         Δεν είμαι εγώ.

Περπάτησα μακριά, πολύ μακριά

στα αστέρια, στα όνειρα

ταξίδεψα απ'τη μέρα πιο πέρα

με φτιαγμένα μικρά....

                                       Χάρτινα Καπέλα

Τώρα

Πάνω απ'το βουνό (αν βλέπεις)

πάνω απ'το ιερό (που πίστεψες)

πάνω απ'το χλωμό (φεγγάρι)

πάνω απ'το θεό (σας)

                             Τώρα χωρώ

                            και ξέρω τι να πω

                             Ναι, είμαι εγώ.

9/9/2000

ξεφυλλίζοντας τα παλιά (γνωστά σε μερικούς) τετράδια, βρήκα αυτό το ποιηματάκι....

’ραγε τα θυμάται κανείς Τα Χαρτινα Καπελα...;;

Τα έχει ακούσει ποτέ;  Τα ξέρει;.....