Ο λόγος σήμερα για ένα πρόσωπο πολύ ξεχωριστό στη ζωή μου.Χρωμάτισε τα λυκειακά μου χρόνια με τα πιο ποικίλα και όμορφα χρώματα.

Πολυτάλαντο κορίτσι.Έγραφε κάτι φανταστικά σενάρια, τι να σας πώ τώρα...... Έκανε μιμήσεις τους καθηγητές μας και πεθαίναμε όλοι στο γέλιο, κι αυτοί μαζί.Οι εκδρομες και τα διαλειμματα δεν ήταν ποτε βαρετά.Αλλά και το μάθημα της κατεύθυνσης ήταν απόλαυση, για μας και πονοκέφαλος για τους καθηγητές.Το καλύτερο???????????

Δε μας κάναν σχεδόν ποτέ παρατήρηση, γιατί αυτή το φυτό(χιχιχι) ήταν απουσιολόγος, και εμένα με συμπαθούσαν οι πιο πολλοί καθηγητές (εκτός από το λιονταράκι τη φιλόλογο, με χαντάκωσε λατινικά η σκύλα!!!!) Ζει κι αυτή κοντά σε μένα αλλά δε βλεπόμαστε πολύ.ΚΡΙΜΑ!Μιλάμε στο msn, αλλά δεν είναι το ίδιο, μου λείπουν οι πλάκες και οι χαζομάρες μας.Γιατί να περιμένουμε το επόμενο πάρτυ για να βρεθούμε Ε?

ΧΡΥΣΑ ΜΟΥ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ ΠΟΛΥ κι ας μη σε βλέπω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ίσως ακριβώς επειδή δε σε βλέπω.ΜΑΚΙΑ