Προχθές  μου ήρθε μια εικόνα από το πολύ παρελθόν. Τότε, μόλις είχαμε έρθει Κύπρο οριστικά και άρχισα να πηγαίνω στην προδημοτική. Η προδημοτική που λέτε, στεγαζόταν στο Δημοτικό Σχολείο της γειτονιάς μας. Η αυλή, όπου παίζαμε, κοινή για όλα τα παιδιά. Βλέπαμε λοιπόν τους μεγάλους (πολύ μεγάλοι μας φαίνονταν τότε οι τριταίοι!!!, πόσο μάλλον οι εκταίοι WOW) και ξεσηκώναμε διάφορα. Ένα από αυτά ήταν η άθλια παραλλαγή των μοδάτων τραγουδιών. Και σαν κοριτσάκια που ήμασταν, τα ξεσηκώναμε και όχι μόνο τα τραγουδούσαμε, αλλά στήναμε και ολόκληρες χορογραφίες.

Είχαμε και μιαν ακακία,λυγισμένη από την δυαναλογία μεταξύ της διαμέτρου του κορμού και του αριθμού/ βάρους των κλαδιών της. Λοιπόν, εκει κάτω από τη στέγη που σχηματιζόταν,στήναμε τα πάντα. Την μετατρέπαμε σε σπίτι, σε σχολείο, σε πίστα. Με το μαγικό, θεατρικό μυαλό που διαθέτουν τα παιδάκια.

Ε λοιπόν, αυτή η Ακακία μου ήρθε στο μυαλό. ΦΛΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΑΜΠΗ. Χορεύαμε και τραγουδούσαμε την γελοία παραλλάγη του "Αχ, Ευλαμπία".

Ε, αφού ήμουν που ήμουν στο limewire,σκέφτηκα να ψάξω το συγκεκριμένο τραγούδι. Να το ακούσω και να θυμηθώ περί τίνος πρόκειται. Δύο στίχους θυμόμουνα όλους κι όλους, από την παραλλαγή, και τον χορό. Α και μια ξάδερφη μου, που είχε ονομάσει την κούκλα της Ευλαμπία και την κορόιδευα. Ώσπου, όλα τα κοριτσάκια, που γνώριζα, ονόμασαν τις κούκλες τους Ευλαμπίες. Κάπου τότε, άρχισα να προτιμώ τα νιτζάκια.

Το τραγούδι τελικά, έχει πολύ γέλιο. Και τελικά είναι 4 χρόνια παλιότερο από ότι νόμιζα. Λέγεται "Αχ, Ευλαμπία"μ ανήκει στο δίσκο "Φόρα παρτίδα" του 1984 και μάλλον η αλλαγή του περιεχομένου ήταν αναγκαία. χαχαχα. Τεσπα, το τραγούδι ανήκει στον Γιάννη Γιοκαρίνη. Ο οποίος μου είναι παντελώς άγνωστος. Εσάς;

 Κρίνετε και μόνοι σας.

Αχ, Ευλαμπία 

Σε γνώρισα στο ΙΚΑ, στην ουρά μπροστά μου σ' είχα για τον οδοντογιατρό
Τα χρόνια σου 16, μα είχες ξεπετάξει ολόκληρο το Κολωνό
Σου έκλεισα το μάτι, μα εσύ ζητούσες κάτι να διώξεις το πονόδοντο
Ξέχασα τ' όνομα μου, στο ξάφνου γύρισμα σου, που μου 'δωσες φιλί γλυκό (All together now...)
Αχ Ευλαμπία, η ασθένεια σου έγινε χρονία
Αχ Ευλαμπία, εγώ θα ψάξω να σου βρω γιατρό

Σε κάποιο μαγειρείο μερίδες πήρα δύο και είπες στα πληρώνω εγώ
Με πήγες στα κλαρίνα, νταγκλάδες και τσαλίμια και ήσουν πρώτη στο χορό
Τη πάτησα μαζί σου, τη γλύκα, το φιλί σου, τρελάθηκα και δεν μπορώ
Θα ψάξω για κουμπάρο, μου λείπει το κολάρο, αλλά κουστούμι που θα 'βρω;
(Έχει μυαλό η Ευλαμπία)
Αχ Ευλαμπία, η ασθένειά σου κόλλησε και 'μενα
Αχ Ευλαμπία, αντίδοτο να 'δούμε πού θα 'βρω

Φόρεσα τα καλά μου, το είπα στο μπαμπά μου και πήρα φόρα για να 'ρθω
Στο σπίτι σου απ' έξω είμαι και περιμένω μα μέσα δεν τολμώ να 'μπω
Το σκέφτομαι λιγάκι, κουμπώνω το σακάκι και το κουδούνι σου χτυπώ
Μ' ανοίγει η γριά σου, φωνάζει το μπαμπά σου και μου 'παν πως δεν είσαι 'δω

Πού 'σαι Ευλαμπία;
Αχ Ευλαμπία, η ασθένεια σου έγινε χρονία
Αχ Ευλαμπία, εγώ θα ψάξω να σου βρω γιατρό

One more time...

Αχ Ευλαμπία, η ασθένεια σου κόλλησε και 'μένα (Ξανά...)
Αχ Ευλαμπία, αντίδοτο να 'δούμε πού θα βρω

Αλήθεια, το θυμάστε;