Εκείνη χαμογελάει ξανά, καθώς περνάει στην άλλη πλευρά

Από τα μάτια μου στα μάτια της λάμπει εκείνο το παράξενο φως

Εκείνο το γλυκό, παράξενο φως

Κάποια νύχτα το φεγγάρι αιμοραγεί...

Κι ο άνεμος ήταν τόσο δυνατός πήρε μακριά τα λόγια που είπε

Ο άνεμος ήταν τόσο δυνατός πήρε μακριά τα όνειρά μου...

Εκείνη χαμογελάει ξανά, καθώς περνάει στην άλλη πλευρά

Από τα μάτια μου στα μάτια της λάμπει εκείνο το παράξενο φως

Εκείνο το γλυκό, παράξενο φως

Κάποια νύχτα το φεγγάρι αιμοραγεί...

Κι ο άνεμος ήταν τόσο δυνατός πήρε μακριά τα λόγια που είπε

Ο άνεμος ήταν τόσο δυνατός πήρε μακριά τα όνειρά μου...

Εκείνη χαμογελάει ξανά και παραδίδεται χωρίς όρους στο χρόνο,

και εγώ ξέρω πως ποτέ ξανά δε θα της μιλήσω με τον ίδιο τρόπο.

Δε θα της μιλήσω με τον ίδιο τρόπο

Κάποια νύχτα το φεγγάρι αιμοραγεί...

Κι ο άνεμος ήταν τόσο δυνατός πήρε μακριά τα λόγια που είπε

Ο άνεμος ήταν τόσο δυνατός πήρε μακριά τα όνειρά μου...

Εκείνη πάντα θα χαμογελά όταν θα την φέρνω στο μυαλό μου

Και όλα θα 'ναι όπως τη φορά, εκείνη τη φορά στην άκρη του δρόμου...

Εκείνη τη φορά στην άκρη του δρόμου

Όλες τις νύχτες το φεγγάρι αιμοραγεί...

Κι ο άνεμος ήταν τόσο δυνατός πήρε μακριά τα λόγια που είπε

Ο άνεμος ήταν τόσο δυνατός πήρε μακριά τα όνειρά μου...