Με έπιασε πάλι...

Δεν ξέρω γιατί ή πώς...

Απλώς με έπιασε...

Ξέρεις...

Αυτό το "βάρος" στο στήθος...

...αυτό το ψυχοπλάκωμα...

...αυτό το δεν-μπορώ-να-ανασάνω...

Και μπροστά στα μάτια μου, η φιγούρα της...

...και ένα χαμόγελο... σχεδόν δειλό...

Πόσα κρύβει από πίσω αυτό το χαμόγελο...

...πόσα "θέλω"...

...μα και πόσο φόβο...

Το ρεφραίν της ημέρας - 19 Ιουνίου 2007

Φοβάσαι όταν μένεις μόνη μια στιγμή

και στο δωμάτιο το φως πάντα ανάβεις

κλείνεις τα μάτια όταν βλέπεις αστραπή

φοβάσαι τόσο που δεν θες να καταλάβεις

Πως είμαι πάντα στο πλευρό σου

Πως είμαι άγρυπνος φρουρός σου

Φοβητσιάρα μου, φοβητσιάρα μου

μην μου φοβάσαι, σ' αγαπώ

Φοβητσιάρα μου, φοβητσιάρα μου

εγώ για σένα είμαι εδώ