Πάλι παραμελώ το blog μου...

Από τη μια δεν έχω το χρόνο (λόγω δουλειάς),

από την άλλη δεν έχω τη διάθεση (προσωπικοί λόγοι)...

Συγνώμη blogάκι μου...

Εσύ με καταλαβαίνεις (αφού είσαι προέκτασή μου)...

Κάνε κι εσύ λίγη υπομονή ακόμα, σαν εμένα...

Ο Ζέφυρος επιμένει ότι "τα καλύτερα έρχονται"...

Αφού δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο... απλώς περιμένω να έρθουν...

Περίμενε κι εσύ μαζί μου...

Και, όσο περιμένουμε τα καλύτερα, πάρε και το σημερινό ρεφραίν.

(ελπίζω να μην το βρεις κι αυτό καταθλιπτικό, Ζεφυρένιε...)

Το ρεφραίν της ημέρας - 06 Ιουλίου 2007

Έλα, ψυχούλα μου, έλα, καρδούλα μου,

ξέρω, δεν είσαι ό,τι δείχνεις.

’λλοι σε παίξανε, άλλοι σε μπλέξανε,

κλάψε, γιατί όταν κλαις μικροδείχνεις.

Δάγκωσ’ τα χείλη σου, είμαι μαντήλι σου,

σβήνω τον πάγο απ' το βλέμμα.

Έλα, στραβάδι μου, πιάσου απ' το χάδι μου,

κατά εδώ, μη σε πάρει το ρέμα.

(Υ.Γ.  Σε ευχαριστώ για την φωτογραφία...)