ΜΟΝΟ 10 μέρες από το πολυπόθητο ταξίδι μου στο Τübingen, μια μικρή κομώπολη της Γερμανίας που φιλοξενεί το παλιότερο πανεπιστήμιο της Γερμανίας.Μια πόλη με περίπου 600000 κατοίκους εκ των οποίων οι 20000 φοιτητές, κυριολεκτικά πόλη της τέχνης και των γραμμάτων,αφού και οι ντόπιοι διοργανώνουν πολιτιστικές εκδηλώσεις μαζί με τους φοιτητές.

Με περιμένει ένας άγνωστος κόσμος εκεί, οι ντόπιοι είναι συνηθισμένοι με τους ξένους, φιλικοί και ανυπομονώ να τον και να τους γνωρίσω, να θαυμάσω την αρχιτεκτονική που έβλεπα σε φωτογραφίες 2 χρόνια τώρα από κοντά. Τα σπίτια είναι πολύ παλιά με κεραμίδια και σοφίτες. ΟΥΑΟΥ τρελαίνομαι.Μάλλον και μεις σε τέτοιο θα μείνουμε. ΜΑΚΑΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ! Θα μου πείτε.Σιγά τώρα, δεν έχεις ξαναπάει στο εξωτερικό??? Όχι, αλλά ακόμα και να χα πάει το συγκεκριμένο ταξίδι είναι κάτι παραπάνω από ένα ταξίδι στο εξωτερικό όταν έχεις περάσει δύσκολη χρονιά.

Για μένα είναι

ένα ταξίδι

στην

παραμυθοχώρα !!!

ο χρόνος είναι σα να πάγωσε στο έτος δημιουργίας της πόλης. Το ρολόι στον πύργο της πλατείας του δημαρχείου χτυπάει κάθε ώρα αλλά περιέργως είναι κολλημένο σε μια άλλη εποχή. Τα σπιτάκια όπως τα βλέπω στις φωτογραφίες είναι σαν ψεύτικα κουκλόσπιτα, σαν ζαχαρωτά που σου ρχεται να τα φας.

Πάντα αναρωτιόμουν αν υπάρχει ένα μέρος, όπου έξαφνα μπορείς να συναντήσεις τον Χάνσελ και τη Γρέτελ,μέσα από το δάσος μπορεί να σου ξεφυτρώσουν κάθε ειδών πειραχτήρια ξωτικά, μάγισσές ή νεράϊδες. Εκεί θα δείς τον Λάνσελοτ να βγαίνει μέσα από το κάστρο καβάλα στο άλογό του και άμα είσαι τυχερός μπορεί και να πετύχεις στο δρόμο τη βασίλισσα με τα λούσα της και τις κυρίες των τιμών να την περιτριγυρίζουν φωνάζοντας και χαζογελώντας και τρέχοντας στα στενάκια κοντά στο κάστρο. Αν μου έλεγες ότι υπάρχει ένα τέτοιο μέρος δε θα σε πίστευα, μέχρι που το βρήκα. Κι αυτό το μέρος είναι το Tübingen.

Θα πάω λοιπόν σ' αυτό το μέρος για διακόπές και θέλω να γυρίζω μέρα νύχτα, να δω όσα περισσότερα μπορώ, να μην χάσω τίποτα από την ομορφιά αυτής της πόλης. Θέλω να παγώσω κι εγώ το χρόνο και να ξεφύγω από όλους κι από όλα και ίσως έστω και για λίγο να νιώσω με κάθε κύτταρο του οργανισμού μου αυτό που λέμε ΜΑΓΕΙΑ !

Λέω να νοικιάσω ποδήλατο και να γυρίζω όλη την πόλη από το μεσημέρι και μετά.Θα ναι υπέροχη η ποδηλατάδα, μέσα στο οξυγόνο και στα όμορφα στενά της πόλης. Και που ξέρεις τι μπορεί να συναντήσω...