Φεύγω, όμως, και με μια νοσταλγία. Το ταξίδι τελείωσε... γιατί σημασία τελικά εχει το ταξίδι αυτό καθ' αυτό κι όχι ο προορισμός. Ό,τι σου μένει είναι η γλυκειά προσμονή της αναχώρησης. Οι εμπειρίες και τα τοπία που χαραξαν εικόνες και συναισθήματα. Οι άνθρωποι που βοήθησες και σου στάθηκαν. Εκείνοι που πλήγωσες και σε πρόδωσαν. Οι άλλοι που μέσα από αυτούς γνώρισες, συναναστράφηκες ή απλά προσπέρασες.

Φεύγω όμως και με μια μελαγχολία (είναι κακό αυτό γιατρέ μου; ) για πράγματα που αφήνω πίσω, μα τα αγαπώ. Για πρόσωπα τόσο οικία που ΣΙΓΟΥΡΑ θα μου λείψουν και θα προσμονώ τη στιγμή να τα ξανά ανταμώσω... ααααχ... αυτά τα άτομα...
Αααα, ναι! Ξέχασα να πω που θα είμαι...

Λοιπόν, θα πάω στο Αχλάδι (Βόρεια Εύβοια). Εγώ, ο γιος μου (εξού και το "αγόρι μου" προς αποφυγή παρεξηγήσεων) και η σκηνούλα μας (με όλα τα comfort).

Εννοείται ότι εισαστε ΟΛΟΙ καλεσμένοι... Ελάτε να τα πούμε, να τα πιούμε και να τα ευχαριστηθούμε!!! Ακολουθείστε τον ΧΑΡΤΗ και φτάσατε!

Σας περιμένω με κέφι, μπίρες, και ... έ φέρτε και τίποτα εσείς... camping είναι όχι ξενοδοχείο πολυτελείας!!!

ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ό,τι κι αν κάνουμε και ραντεβού ξανά σε λίγες ημέρες.

ΑΣΧΕΤΟ:

Έχω απόψε ραντεβού

ράντεβου με σένα...