Τις τελευταίες μέρες οι ρυθμοί μου είναι τρομερά αργοί…
Δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα!
Με αργούς ρυθμούς λοιπόν...
Σηκώνομαι απ’ το κρεβάτι, με μεγάλη προσπάθεια!
Το πρωί αισθάνομαι σαν ρομποτάκι!
Οι κινήσεις είναι εντελώς προγραμματισμένες…
Ανοίγω το ραδιόφωνο , μετά το παντζούρι και μετά την ντουλάπα!!!! (όχι δεν μπαίνω μέσα για να ξανακοιμηθώ!)
Η επίσκεψη στο μπάνιο και έπειτα η επίσκεψη στην κουζίνα!
Ένα καλό πρωινό βοηθάει στο να ξυπνήσω και όταν έρθει η στιγμή να φτιάξω τον «καφέ της διαδρομής» , έχει φτάσει η στιγμή που αποχαιρετώ το σπίτι μου και ξεκινώ για το γραφείο…
Με αργούς ρυθμούς και εκεί…
Το 8ωρο , που τέτοιες μέρες το τηρώ (δεν χρειάζεται να το κάνω 9ωρο, 10ωρο κτλ ,) θα έλεγα ότι περνάει ευχάριστα αλλά συγρόνως και βαρετά!
Έχει πλάκα όμως αυτές τις μέρες στο γραφείο! Είναι σαν να πηγαίνω βόλτα με φίλους!!!!
Ακούς μουσική από παντού!!!! Αχταρμάς είναι βέβαια , γιατί ακούς ότι να ‘ναι αλλά έχει και αυτό τον χαβαλέ του!!!!
Το πρωί , κάνουμε πηγαδάκια (τα αφεντικά λείπουν σε άδεια) και συζητάμε διάφορα πράγματα σοβαρά , αλλά και πολύ αστεία!!!!
Όταν αποφασίσουμε να γυρίσουμε στα γραφεία μας , βλέπεις μάτια είτε κολλημένα στις οθόνες , είτε σε κάποιο βιβλίο ή περιοδικό…Α! Τα μάτια που είναι κολλημένα στις οθόνες , δεν εργάζονται, παίζουν!:)
Προσωπικά , ανήκω στην κατηγορία του βιβλίου..." Το Δώρο της Ψυχοθεραπείας" του Irvin D.Yalom, προσπαθώ να τελειώσω μια και είναι δανεικό!
Τα παιχνίδια δεν τα έχω αρχίσει ακόμα!Περιμένω την έγκριση εγγραφής μου στην σελίδα που μπαίνουν και παίζουν οι υπόλοιποι!!!
Το μεσημέρι είναι η ώρα τις παρακμής...είναι η ώρα τις βαρεμάρας!Χαμένα βλέμματα και κορμία εδώ και εκεί...Σαν τα ζόμπι είμαστε...
Οι δουλειές που πρέπει να γίνουν , γίνονται, αλλά αργά , αργά…
Στις 18:00 αρχίζουμε και διαλυόμαστε!
Είμαι συνήθως απ’ τους τελευταίους που φεύγουν , αλλά πάντα μου άρεσε αυτή η ησυχία που επικρατεί στο τέλος του ωραρίου.
Μετά ο γυρισμός στο σπίτι.
Εδώ τα πράγματα άλλες φορές είναι προγραμματισμένα και άλλες όχι!
Ότι και αν γίνει όμως, οι ρυθμοί παραμένουν αργοί…
Τελειώνουν οι μπαταρίες…
Θα φορτίσουν κάποια στιγμή για να μην αφήσω πίσω εκκρεμότητες , θα αποφορτιστώ εντελώς και μετά θα πάω να επαναφορτιστώ για τα καλά!!!
Έτσι περνούν οι μέρες…
Είτε με αργούς ήταν με γρήγορους ρυθμούς όμως , τι σημασία έχει…
Αρκεί να δουλεύει το ρολόι και το παραμύθι που γράφει ο καθένας μας να κρατήσει πολύ…
Πάω να κάνω καμιά βόλτα στον όροφο!:DΚαλημέρα Μαααααααας!
8 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΣκέψεις...Από Καρδιάς...Και Άλλα...