Αποσύρομαι για περίπου 2 βδομαδούλες στο Πήλιό μου.

Σα να άργησε φέτος. Πολύ μικρό αυτό το καλοκαίρι..

Πάω, λοιπόν, να χαλαρώσω όσο μου πρέπει, με την καλή μου παρέα τόσων χρόνων στο πιο όμορφο μέρος του κόσμου μου.

Βέβαια, χωρίς την έντονη  μυρωδιά από πικροδάφνες και ρίγανες γύρω από το καταπράσινο τοπίο του άλλοτε, μιας και οι πρόσφατες πυρκαγιές τα γλείψανε σχεδόν όλα εκεί κάτω.

Παίρνω μπόλικες μπογιές για να καλύψω τις μαυρίλες και μια τσάντα με βιβλία για την εξεταστική που έπεται - κι αυτή, στο σβέρκο μου έχει κάτσει.

Χαιρετώ.

Υ.Σ. : Η φωτογραφία είναι από την ζουμερή παραλία που βρίσκεται από κάτω μας. Προστατευμένη από βράχια για να απωθεί την κοσμοσυρροή. "Κωμό" τη λέμε, από τότε που την...πατήσαμε. Ελπίζω και φέτος να τη βρω το ίδιο όμορφη.