Θες να ξεπεράσεις μια κατάσταση.

Προσπαθείς με νύχια, δόντια,γυμναστικές,μουσικές,αλκοόλ, αλλαγή περιβάλλοντος, παίζοντας σοντόκου, λύνοντας σταυρόλεξα,πέφτοντας με τα μούτρα στη δουλειά ή τα διαβάσματα,κατεβάζοντας οικογενειακές συσκευασίές παγωτού ή σοκολάτας, ξεχνώντας να φας για μέρες, χορεύοντας, ζωγραφίζοντας (όλα τα ρήματα παθητικά και ενεργητικά, βάλε μια κίνηση, πράξη και κόλλησε ένα -οντας, μην κολλάς στα λίγα που αναφέρω),...

Μπορεί να περάσει καιρός, μπορεί και όχι! Δεν είναι εκεί το θέμα.

Το θέμα είναι πως όλα(ιδιαίτερα ο χρόνος,που υποτίθεται πως είναι ο καλύτερος γιατρός!) αυτά είναι ανούσια, αν στην πραγματικότητα,δεν θες να αλλάξεις την κατάσταση. Αν θες να μένεις κολλημένη/ος σε αυτήν και να παραπονιέσαι που άλλαξε κιόλας! Διότι πρέπει να την ξαναλλάξεις για να μπορέσεις να συνεχίσεις με τα υπόλοιπα της ζωής σου.

Μπλουμ! Ωραίος ο βυθός, αλλά το οξυγόνο το λαμβάνεις με την ανάδυση!

Και τί ωραία!

Για την ανάδυση, χρειάζεται μόνο μια κίνηση.Μια λέξη. Ένα πραγματάκι τόσο ασήμαντο, ικανό όμως να τραντάξει τα πάντα και σε φέρνει στην επιφάνεια.

Το γήτεμα τελείωσε. Η ελευθερία είναι το πολυτιμότερο αγαθό στον άνθρωπο. Τώρα την βιώνεις σε όλα σου τα κύτταρα!

Θυμάσαι και ακόμα μια κουβέντα περί μιας σταγόνας που χρειάζεται για να ξεχειλίσει το ποτήρι.(ή η πισίνα, διότι ο καθένας μας έχει διαφορετικό δοχείο υπομονής/δύναμης/τρέλλας κλπ-άλλοι κυκλοφοράνε με μισογεμάτο ποτήρι για σφηνάκια και κλαίγονται, ενώ άλλοι κουβαλάνε όλη τη θάλασσα της γης με πάσα ψυχραιμία και δύναμη.)

Καλημέρα μας!

Τί όμορφο που είναι να ξυπνάς σε νέο κεφάλαιο!

Τί όμορφη που είναι η κάθε νέα κατάσταση!

Η κάθε νέα αρχή!