Τελευταία βδομάδα του καλοκαιριού.
Δεν ξέρω τί έγραψα πριν σε άλλα ποστς. Δεν θυμάμαι. Βαριέμαι κιόλας να ψάχνω τί έγραψα, τί σκέφτηκα, τί είπα. Μάλλον κάτι πολύ διαφορετικό. Μπορεί και το ίδιο, και απλά να επαναλαμβάνομαι! Ε, δεν πειράζει, δικαιούμαστε να αλλάζουμε οπτικές γωνίες και φακούς επαφής. Ανάλογα με τον βαθμό μυωπίας. Κι εγώ που δεν έχω μυωπία, παίρνω κυάλια, τηλεσκόπια, στηθοσκόπια, και προσπαθώ να βρω τα μίλια μου. Τα χιλιόμετρα μου, έστω.
Ροζ δεν υπάρχει. Μόνο Κόκκινο και Λευκό.
Γαλάζιο δεν υπάρχει. Μόνο Μπλε και ’σπρο.
Γκρίζο δεν υπάρχει. Μαύρο μόνο, και Λευκό.
Εμείς θέλουμε να βρίσκονται τα γεγονότα και οι πόθοι μας ανάμιχτοι, κάπου στη μέση. Η αλήθεια βρίσκεται πάντα, σε ένα σημείο έντονου χρώματος. Για να φαίνεται. Να δεσπόζει.
Δουλειά μας ν' ανοίξουμε τα ματάκια μας και να την εντοπίσουμε. Και αν τα ματάκια μας δεν φτάνουν, υπάρχουν άλλα αισθητήρια όργανα.
Μα κυρίως το ένστικτο. Η επιστροφή στην αλήθεια.
Αν η καρδιά μας είναι καθαρή, αγνή σαν μικρού παιδιού, μας την δείχνει. Γιατί στην καρδιά δεν υπάρχει λήθη. Μόνο στο μυαλό.
Πολλά σας μμμμμάκια!
7 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
αρτικ grow-ups as in push-ups Απορίες Απορίες εκτός τόπου και χρόνου αρτίκ επέτειος ημερολογιακά ημερολογιακα ιδεογραφικά Κύπρου εικόνες Κύπρου είκονες μεταφράσεις της Μωβ μορφές Μορφές Παράφωνοι διάλογοι Σκέψεις σΤίχΟι συνείδηση συνταγές Σφηνάκια σφηνάκια Σφηνάκια! τραγούδια για καλημέρα τραγούδια για καληνύχτα τσάγια Τσάγια! τσάγια! Τσάγια Χαμόγελα