Ακροβατώντας...
...
05 Σεπτεμβρίου 2007, 17:51
και τώρα Μανώλη τι κάνουμε;


Διερωτήθηκα καθώς κοίταζα τα μεγάλα θλιμμένα μάτια του καλύτερου φίλου μου που κάθονταν απέναντι ανήμπορος να με βοηθήσει περιμένοντας ένα χάδι.

   Ξυπνώντας ένα πρωί πριν μερικές μέρες τον είδα να έχει ακατάσχετη ρινορραγία και καθώς δεν μπορούσα να την σταματήσω πήγαμε αμέσως στον κτηνίατρο. Σταμάτησε την αιμορραγία έστειλε αίμα στο εργαστήριο για εξετάσεις τα αποτελέσματα των οποίων δεν άργησαν να έρθουν κι όσο και αν ήταν αναμενόμενα πάντα παγώνεις στο άκουσμα τους.. Λεϊσμανίαση ή KALA-AZAR (όπως είναι ευρύτερα γνωστό) έγραφε το χαρτί του εργαστηρίου, ευτυχώς σε πρώιμη κατάσταση.

   Άτιμη αρρώστια αφενός γιατί είναι κολλητική στον άνθρωπο (σπάνια βέβαια αλλά ποτέ δεν ξέρεις), αφετέρου γιατί δεν υπάρχει θεραπεία ( η μόνη θεραπευτική αγωγή απαιτεί ένα φάρμακο που δεν είναι εγκεκριμένο από τον ΕΟΦ με αποτέλεσμα να το βρίσκεις με «πλάγιους» τρόπους και το κόστος της θεραπείας να είναι σημαντικό και χωρίς εγγυημένα αποτελέσματα) οπότε δύο λύσεις υπάρχουν ή προχωράς σε ευθανασία (πολλοί αναγκάζονται γιατί δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο οικονομικό χωρίς μάλιστα να έχουν σίγουρα αποτελέσματα της θεραπείας) ή ξεκινάς άμεσα θεραπεία με τις πιθανότητες να είναι εναντίον σου (8% ξεπερνάει μόνιμα την ασθένεια, 35% γίνεται καλά με τον κίνδυνο να ξανακολήσει μετά από 1,5-2 χρόνια καθώς παραμένει φορέας και το υπόλοιπο 57 % δεν αντέχει την σκληρή θεραπεία και πεθαίνει πριν την ολοκλήρωση της παρουσιάζοντας νεφρική ανεπάρκεια)

  Γιατρέ ο σκύλος θα ταλαιπωρηθεί αν ξεκινήσουμε την θεραπεία είναι η αυθόρμητη ερώτηση μου, αν ναι καλύτερα να τον «κοιμίσω» αλλιώς ξεκινάμε…πάλι εξετάσεις που ευτυχώς δεν έδειξαν πρόβλημα στα ζωτικά όργανα (συκώτι, νεφρά) και ξεκινήσαμε τις ενέσεις (25ml καθημερινά για 30 μέρες).

  Η απάντηση στην ερώτηση τελικά ποια είναι; 

  Ειλικρινά δεν ξέρω αν έπραξα σωστά, ελπίζω μόνο να μην ταλαιπωρήσω τον άτυχο φίλο μου μόνο και μόνο για να πω ότι έκανα ότι μπορούσα γιατί στην πραγματικότητα δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Μόνο να του δώσω όλη μου την αγάπη που χρειάζεται για να κερδίσει τη δύσκολη μάχη που έχει ξεκινήσει…

4 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

Fler (05.09.2007)
Ki epeidi tuxainei na ksero poso adunamia tou exeis, euxomai na pane ola kala..:-)
alexia-vicky (05.09.2007)
Ελπίζω να πάνε όλα καλά, αν και η συγκεκριμένη νόσος είναι δύσκολη!! Τουλάχιστον να μην υποφέρει και να "κουραστεί" όσο λιγότερο γίνεται!
Tren (05.09.2007)
Ωχουυυυυυ βρε Μανωλη!!!Τι να σου πω??Ευχομαι να πανε ολα καλα.Ειχα δεκατεσσερα χρονια σκυλο ξερω πως νιωθεις..απο τοτε που την εχασα δεν ξαναπηρα ζωο σπιτι.Μου στοιχισε πολυ.Τελος παντων περαστικα να ειναι και προσπαθησε να μην στεναχωριεσαι!
Desmar (06.09.2007)
Δελφινάκι μου? :(

Πάντα πρέπει να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να βοηθήσουμε να νικήσει η ζωή ... πόσο μάλιστα όταν αφορά κάποιο φιλαράκι μας ...

Εύχομαι να το πρόλαβες έγκαιρα και να πάνε όλα καλά ... περαστικά στο "μωρό"!

:)


Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
manblaz
Μανώλης Μπλάζος
από ΧΑΛΑΝΔΡΙ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/manblaz

καθημερινότητα



Επίσημοι αναγνώστες (4)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr
Template design by Jorge