..του 2004. Σωτήριον έτος της ολυμπιάδας..

Ολυμπιάδα είπα ε..χμμ.έχουμε και λέμε.

Τρία γέγονοτα σημαδεύουν εκείνη τη μέρα.

Άλφα:
Είμαι βάρδια στο ναυτικό και ετοιμαζόμαστε να πάμε να φυλάξουμε το στάδιο Άρσης Βαρών στη Νίκαια εγώ, ο Mprizas και κάμποσοι νοματαίοι ακόμα.
Επιθεώρηση λοιπόοοοον...
Ξυρισμένοι? yeap
Γυαλισμένοι? yeap
Κουρεμένοι? almost

-Τι almost ρε χαϊβάνι δέοντα? Θες κούρεμα, κράτηση τρεις μέρες.
- Ε όχι και κούρεμα. Και εντάξει να το δεχτώ. Προληπτικά έχω κλείσει ραντεβού για μεθαύριο.
-Δε με νοιάζει εγώ σε βλέπω τώρα και έχεις τρεις μέρες μέσα.
-Δεν το δέχομαι και πάω να παραπονεθώ στο Διοικητή.

...

-Κύριε Διοικητά.. το και το.. δεν πάμε καλά μου φαίνεται.. άκου κούρεμα.. μπλα μπλα...

-Δέοντα... πέντε μέρες...

Πέντε λοιπόν μερούλες μέσα στο στρατόπεδο..δεν μας χάλασε.
Γυναίκες κυκλοφορούσαν περισσότερες από ότι έξω (η περίοδος βλέπετε)
Μπιλιάρδο, αγώνες στην τηλεόραση, μπυρίτσες, διακοπές παιδί μου...

Ρωτήστε και τον mpriza να σας το επιβεβαιώσει που είχε μείνει μέσα και αυτός μια μέρα (σε κάρφωσα ρε..)

Βήτα:

Πήρα την ποινή μου και παίρνω και τηλεφώνημα από το σπίτι.
-Πέθανε ο Φανούρης (χαλαρώστε η κουνέλα μου ήταν)
Επτά χρόνων το καμάρι μου, δεν την πάλεψε άλλο.. Πόσο πια να φάει.
[για την ιστορία έχει πάρει τη θέση του νέος διάδοχος του κουνελοθρόνου, ο Hidalgo]

Γάμα:

Μέσα στην τούρλα του χαμού να είμαι εσώκλειστος, να έχω χάσει το κουνέλι και να μην μπορώ να ευχηθώ από κοντά στη Rouvi που έχει γενέθλια.

Δεν πειράζει. Θα το κάνω σήμερα..!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΙΡΗΝΑΚΙ ΜΟΥ!!!