Επιτέλους ξανά πίσω στην Αθήνα.

Αν και βέβαια δεν πρέπει να παραπονιέμαι. Αυτο το διημερο - σε συγκριση με προηγούμενα ταξίδια - ηταν σχετικά ανετο. Επισκέψεις σε βουναλάκια στην ευρυτερη περιοχή ’χαϊας, μέχρι τα συνορα με Ηλεία. Απο το συγκεκριμένο ταξιδάκι, μου εμειναν τα εξης:

α) Τεταρτη βράδυ στην παραλία του Ριο, η αναμέτρηση Νορβηγίας - Ελλάδας που έληξε 2-2. Πραγματικά χορταστικό παιχνίδι, οτι χρειαζόταν μετά απο μια μερα συνεχους τρεξιματος

β) Οι πολλές πυρκαγιές. Παρότι δεν εφτασα στις περιοχές των μεγάλων πυρκαγιών, στις διαδρομές που εκανα ειδα για πρωτη φορά τοσα πολλά σημεία που ειχαν ξεσπάσει πυρκαγιές. Ηταν σημεία βεβαια που δεν τα μαθαιναμε στην τηλεοραση, γιατί απλούστατα τις προλάβανε και τις σβησανε πριν καψουν μεγάλες εκτάσεις. Η εικονα αυτη ομως με εκανε να κατανοησω το ποσες πολλές ηταν οι διαφορετικές εστίες που υπήρξαν αυτό το καλοκαίρι. Στην διαδρομή ειδα τουλάχιστον 6 διαφορετικά σημεία - δεν το εχω ξαναδει αυτό ποτέ τα τελευταια χρόνια που κυκλοφορώ στα βουνά. Πολύ ανησυχητικο

γ) Τέλος, τα ομορφα νέα μερη που ειδα την δευτερη μερα. Στην φωτογραφία, με βλέπετε να διαλογίζομαι [ ;-) ] σε ενα οροπέδιο στα 1.400 μέτρα...απιστευτο τοπίο!

Κατά τα λοιπά...πισω στην Αθηνα και πισω στην δουλειά... και σημερα βαριομαστε φοβερά να δουλέψουμε! Πω-πω,αντε να ερθει το βραδυ να πατησουμε κατω τους Σλοβένους στο μπάσκετ!

Καλό μας απόγευμα!