Τί τον ήθελα τον καφέ με τις γειτόνισσες σήμερα; Ε;

Ουφφφ.....

Σαν καλό κοριτσάκι, να τους κάνω και καφέ, να τους φέρω και το γλυκά που ετοίμασα, και τυρόπιττα, μην ξεχνιόμαστε! Και αφού τελειώσανε με τις χάρες μου τις χίλιες και τα κακά μου τα ανύπαρκτα (τους γλύκαναν τα brownies :P), με ρώτησαν για τον τυχερό.

-Μα τι εννοείς ΕΝ υπάρχει τυχερός; Ιντα, εν πράματα τούτα; Εν τζαι έχουν σε τζαι κλεισμένη στο σπίτι! ( Στραβολαιμίαση και στραβομουτσούνισμα alltogether! (εμ, βέβαια, τότε με ποιούς πηγαινοέρχομαι τα βράδια; Μα γίνεται απλά φίλοι;)

-Να είσαι κοψονούρισσα, να βρεις ένα καλό παιδι, που καλήν οικογένεια, με καλή δουλειά. Να μεν φοάσαι τίποτε! Η κόρη της..... ξέρεις την;

- Όι...

-Μα γίνεται να μεν την ξέρεις; Εν η κόρη της που μεινίσκει στο σπίτι 3 δρόμους παράλληλα που μας...

-ΑΑΑΑΑ..... νννννναι.... (ΟΙΑ!;!;;;;;!!!! ΠΟΙΑ ΕΝ ΤΟΥΤΗ; Δεν την γνωρίζω, τα προσωπικά της όμως, τα έμαθα... Ρε όρεξη που την έχουνε οι θείτσες σήμερα! Αύριο εμένα θα έχουνε έτσι στο στόμα τους, βεβαίως βεβαίως...)

Η κουβέντα του καλού γαμπρού πηγαινοερχόταν από στόμα σε στόμα. Να δούμε μέχρι πότε θα με θεωρούνε καλή νύμφη...Μόνο σε αντίθετη περίπτωση θα με αφήσουν στην ησυχία μου... Μπήκα σε πειρασμό να τους αποδείξω τη "νυμφική μου ανικανότητα", όταν βγάλανε από την τσάντα τους και την πρόταση προξενιού... (Το φετινό καλοκαίρι αποδείχτηκε άκαρδο και επιθετικό στο θέμα προξενιά. Όχι γιατί είμαι κάτι το σπέσιαλ, αλλά γιατί επειδή έτσι! Είναι θέμα Κύπρου και θέμα ηλικίας! Και αυτοί οι άντρες, δεν μπορούνε να γνωρίσουνε από μόνοι τους "κοπέλα από σπίτι" για σοβαρό σκοπό; κι αυτό δουλειά των γονιών τους πια!!!!!!;;;;!!!! )

Έφυγαν επιτέλους και η μαμά μου επανέλαβε τις ευχές για ένα καλό παιδί... Στραβομουτσούνισμα δικό μου τώρα...

Διότι όπου "Καλό παιδί, από καλή οικογένεια, με καλή δουλειά" μεταφράζουμε σε " πλούσιο παιδί, από πλούσια οικογένεια, με δουλειά ψηλών απολαβών"...

Τελικά είμαι τελείως χαζή για τη γυναικεία κοινωνία. Γιατί εγώ θέλω κάποιον με τον οποίο να χορεύουμε στα ίδια κύματα, με καλό χαρακτήρα, με κοινές απόψεις για να δημιουργήσουμε από κοινού τη ζωή και το μέλλον μας... όπως οι γονείς μου, όπως οι παππούδες μου, όπως όλα τα αγαπημένα ζευγάρια που γνωρίζω...

Και εννοείται, ότι είμαι ακόμα πιο χαζή από το "τελείως χαζή", διότι τους το δήλωσα κιόλας! :))))))))))  Και τόνισα και το "αλλιώς ΔΕΝ παντρεύομαι!"

Ευτυχώς, λαμβάνει τέλος η Κύπρος...Να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας για την επόμενη επίθεση, που θα λάβει χώρα σε λίγους μήνες, με την επιστροφή στα πάτρια εδάφη...

Και μια σημείωση, προς αποφυγή παρεξηγήσεων... Δεν θεωρώ το προξενιό κακή ιδέα! Αλλά να γίνεται από ανθρώπους που πραγματικά σε γνωρίζουν, που θέλουν όντως το καλό σου, και όχι γείτονες ή κάτι συγγένισσες που σε είδανε στο γάμο κάποιου άλλου άγνωστου συγγενή...