Η πόλη γεννάει σιωπές… εκατομμύρια σιωπές…

Οι σιωπές περιφέρονται σε δρόμους με ελάχιστο φωτισμό…

Χορεύουν τραγικά βαλσάκια με περαστικούς ίσκιους…

Ενας ίσκιος ακόμα...

«Περπατώ- περπατώ μεσ’ στην πόλη, όταν η πόλη δεν είναι εδώ»... παιδικό τραγουδάκι, αλλά χωρίς λύκο. Δεν έχουμε ανάγκη τους λύκους πιά.

Ενας ίσκιος ακόμα... Φεύγει, και πάει, κι ακόμα πάει, και πίσω δεν κοιτάζει... και δεν αφήνει βότσαλα... σημάδια πιά δεν βάζει...

Η πόλη γεννάει σιωπές... ανεβαίνουν και στροβιλίζονται σε ένα εξώκοσμο καρουζέλ... τα πάντα είναι γιορτινά και φωτισμένα... Οι καιροί πετούν πολύχρωμα κομφετί, οι επιγραφές απο Νέον φωτίζουν το τοπίο, αλλά....

Αλλά κάποιος έχει κλείσει την φωνή. Ολα είναι σιωπηρά.Δεν ακούγεται τίποτα.Το καρουζέλ περιστρέφεται, και οι σιωπές που ντύθηκαν παιδάκια, παρελαύνουν τώρα στροβιλιζόμενες ,γερασμένες, ανέκφραστες σαν αμήχανα αγάλματα.Και δεν ακούγεται πιά τίποτα.

Ψάχνεις να βρεις το κουμπί που θα ανοίξει την φωνή, αλλα δεν θα το βρείς...

Η πόλη γεννάει σιωπές.Και ίσκιους. Και χαμένες μικρές ευκαιρίες προς την αιωνιότητα. Κλειδωμένες πόρτες που θα μπορούσαν να οδηγούν σε γιορτινές σάλες με φίλους και φώτα και μουσικές , και γέλια και χορούς, πόρτες που βγάζουν σε εκδοχές ζωής που δεν είδες και δεν έζησες.

Εκεί θα μπορούσες να χορέψεις με τον δεύτερο εαυτό σου, που δεν θα είναι πιά το είδωλό σου στον καθρέφτη, αλλα το ταίρι που έβλεπες πάντα στα όνειρά σου, απο μικρό παιδί, και που μεταμφιεζόταν και άλλαζε μορφές, για να το αναγνωρίσεις ακριβώς ένα δευτερόλεπτο πριν ξυπνήσεις...

Και καθώς τα φώτα σβήνουν ένα-ένα, και οι φωτεινές επιγραφές γίνονται σκοτεινά παράθυρα, ακόμα και οι ίσκιοι αποσύρονται για να ξεκουραστούν στον δικό τους εξώκοσμο. Τα πάντα γίνονται σκοτάδι, τα πάντα είναι άδεια, και μόνο το αιθερικό καρουζέλ συνεχίζει να στριφογυρνά, κουβαλώντας πάνω του τις σιωπές που γεννά η πόλη.

Ανέκφραστες, βουβές, τυφλές, αδιάφορες.

Σαν σπασμένο παιδικό παιχνίδι, χαμένο εδώ και χρόνια.

Σαν σκίτσο σε πεταμένο τετράδιο.

Σαν λάθος μαχαιριά...

-Η πόλη γεννάει σιωπές, και οι ίσκιοι σου τις θρέφουν...