Κάποτε πριν από πολλά πολλά χρόνια υπήρχε ένα  νησί πάνω στο οποίο κατοικούσαν όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα. Η Χαρά, η Λύπη....  ανάμεσά τους και η ΑΓΑΠΗ

• Μια μέρα ο Θεός τους ανακοίνωσε ότι το νησί θα βυθιστεί στον ωκεανό γι αυτό έπρεπε να το εγκαταλείψουν σύντομα.Έτσι έτοίμασαν  όλοι τις βάρκες τους κι άρχισαν να εγκαταλείπουν το νησί.
• Μόνο η ΑΓΑΠΗ ήθελε να μείνει στο νησάκι μέχρι τελευταία στιγμή. Λίγο πριν βυθιστεί το νησί φώναξε για βοήθεια.
• Την άκουσε ο Πλούτος που κατέφτασε με το πανάκριβο και πολυτελές του σκάφος."Μπορείς να με πάρεις μαζί σου? είπε η ΑΓΑΠΗ "Όχι δεν μπορώ. Το καράβι είναι γεμάτο χρυσάφι κι ασήμι και δεν υπάρχει χώρος για σένα." Αυτά είπε ο Πλούτος και την  προσπέρασε
• Μετά πέρασε η Περηφάνεια με το πανέμορφο σκάφος της. "Πάρε με μαζί σου" φώναξε η ΑΓΑΠΗ αλλά η απάντηση ήταν η εξής: " Δεν μπορώ γιατί όλα στο  σκάφος μου είναι στην εντέλεια, σε απόλυτη τάξη και θα μου τα χαλάσεις.Αποκλείεται!!! " είπε η Περηφάνεια και προσπέρασε.
• Μετά πέρασε η Λύπη. Σε παρακαλώ πάρε με μαζί σου είπε για άλλη μια φορά η ΑΓΑΠΗ αλλά η Λύπη την προσπέρασε γιατί ήταν τόσο λυπημένη και ήθελε να μείνει μόνη της. Όσο για την Χαρά, αυτή ήταν τόσο χαρούμενη κι έπλεε τόσο γρήγορα που ούτε κάν άκουσε την ΑΓΑΠΗ  που φώναζε σε βοήθεια. Έτσι προσπέρασε κι αυτή.
• Ξαφνικά ακούγεται μια φωνή από το πουθενά. "Έλα ΑΓΑΠΗ, εγώ θα σε πάρω μαζί μου." Ήταν ένας άντρας μεγάλος σε ηλικία και η ΑΓΑΠΗ δεν τον είχε ξαναδεί ούτε ήξερε το όνομά του,αλλά ένιωθε τόσο ευγνώμων και τυχερή που ξέχασε να το ρωτήσει .Πατόντας στη στεριά εκείνος τράβηξε το δρόμο του και η ΑΓΑΠΗ δεν πρόλαβε να μάθει το όνομά του.
• Η Αγάπη κατάλαβε ότι σε αυτό χρωστάει πάρα πολλά, γι αυτό βρίσκει τη Γνώση και τη ρωτάει. Γνώση για πές μου σε παρακαλώ, ποιός ήταν εκείνος ο μεγάλος άνδρας που με έσωσε? Κι η Γνώση απαντάει: " Ο ΧΡΟΝΟΣ "
• Και γιατί με έσωσε ο Χρόνος? και η Γνώση απαντάει " Γιατί μόνο ο Χρόνος ξέρει πόσο σημαντική είναι η ΑΓΑΠΗ για τους ανθρώπους.