Είμαστε ότι τρώμε, μου είπε ο Jeremy ο Βραζιλιάνος στο γραφείο και σαν γνήσιος έλληνας άρχησα μια συζήτηση γαστρονομικού περιεχομένου, ακατάλληλη για ενηλίκους άνω των 55 ετών (βλ. παιδικές ασθένειες, σάκχαρο, χολιστερίνη κ.α.). Όσο όμως προχωρούσε η συζήτηση ένα ήταν το συμπέρασμα στο οποίο μπορούσε ένας νοήμων άνθρωπος (δεν μιλάμε για εμένα...) να καταλήξει "δεν συζητάμε ποτέ τέτοια θέματα με ξένους".... ποτέ όμως!

Ο Jeremy (που κακό χρόνο να'χει....) ανέτρεψε την κοσμοθεωρία μου για πολλά πράγματα! Πρώτα για την ελληνική κουζίνα, όταν του εξήγησα πως γίνεται το κοκορέτσι και με μια αίσθηση αηδίας μου είπε ακριβώς but this is disgusting.... sikamenoi ellines (δηλ. είναι αηδιαστικό, σιχαμένοι Έλληνες... έχω μάθει και λίγα βραζιλιάνικα ευτυχώς) όταν δε είδε φωτό από πασχαλινό αρνί στη σούβλα, να σε κοιτάει με αυτό το ολοστρογγυλο μάτι σαν να σου λέει γιατί; γιατι;..... τελειώσαμε εκεί την συζήτηση περί ελληνικής κουζίνας...

Επανήλθε αργότερα μιλώντας μου για διάφορα περίεργα και ανεξήγητα πράγματα (σαν αυτά που αναλύουν στις εκπομπές του Χαρδαβέλλα) που κάνυομε στην Ελλάδα.

- Λέμε ότι οι μισθοί είναι πολύ χαμηλοί ενώ όλοι έχουν τουλάχιστον ένα αμάξι και τα νυχτερινά μαγαζιά είναι πάντα γεμάτα....

- Πίνουμε πολύ καφέ (ναι το είπε Βραζιλιάνος...), και τον συνοδεύουμε με καναδυο πακέτα τσιγάρα, τάβλι, συζήτηση όσπου να κλείσουμε οκτάωρο στην καφετέρια......

- Νομίζουμε ότι όλοι οι άλλοι μας επιβουλεύονται... (δεν τον παρεξηγώ δεν μεγάλωσε στα βαλκάνια...)

Τελικά η συζήτηση κατέληξε εκεί από όπου είχε ξεκινήσει, είμαστε ότι τρώμε... εμείς προτιμάμε το χοιρινό και είμαστε γουρούνια και αυτοί προτιμάν το μοσχάρι και είναι βόδια!

Και τώρα... δική του ψησταριά στη Βάρη έχει ο Jeremy!