Λοιπόν, πρέπει να δηλώσω ότι νοιώθω υπερήφανος. Όχι πως δεν ένοιωθα και πριν, αλλά πριν ήταν και το καλάμι που ιππεύω, που με έκανε να αυτοθαυμάζομαι.

Από χθες νομίζω πως κατέχω μια Παγκόσμια Πρώτη κι αν κάνω λάθος διορθώστε με, αν όχι θέλω το όνομά μου με χρυσά γράμματα δίπλα στα ονόματα εκείνων που με τη συμβολή τους κατέκτησα το ρεκόρ!

Κατέχω το ΠΡΩΤΟ blog που έγινε topic. Για να γίνω κατανοητός, στην προηγούμενη ανάρτηση Κατ’ εντο-λην… Marylin έγινε ΤΟ απίστευτο. Δύο από τους πιο συνεπείς θαμώνες του blog μου, άνοιξαν συζήτηση μεταξύ τους (!) και μάλιστα ενώ εγώ… απουσίαζα…

Κατ’ αρχάς να τις ευχαριστήσω πάααρα πολύ, γιατί όταν είδα τι είχε διαδραματιστεί κατά την απουσία μου, έκανα τέτοιο γέλιο… μέχρι δακρύων.

Χαίρομαι όταν κάποιος συμμετέχει στις σκέψεις μου και έχω δηλώσει πως ακόμα κι όταν δεν έχεις τίποτα να πεις, μια «καλημέρα» μια «καληνύχτα» είναι μεγάλη χαρά μου! Ακόμα κι από άτομα που δεν γνωρίζω προσωπικά, έχω ανάγκη από το σχόλιο, την πλάκα ή γιατί όχι τη γνώμη τους σε κάποιο θέμα. Αυτό που συνέβη όμως εδώ δεν έχει προηγούμενο….!!!!

Παραθέτω του λόγου το αληθές

http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&blogger=panos72

Μου έφτιαξε τη διάθεση που ήταν κάπως πεσμένη η αλήθεια είναι… Περιμένω κι άλλους… το blog είναι free for chat

ΑΣΧΕΤΟ (1): Τον Αη Βασίλη δεν τον ξέχασα… έρχεται κι η σειρά του… και το τι έχω να του πω… αλλά μάλλον θα μείνω στην παραγγελία που του έχω για τα Χριστούγεννα! (Εξού και η φωτοδημιουργία μου)

ΑΣΧΕΤΟ (2): Πρέπει να ξυριστώ… έχω γίνει σαν τον Βελουχιώτη. Το σιχαίνομαι το ξύρισμα… βαριέμαι του κερατά όταν πρέπει να πασαλειφτώ με κρέμα ξυρίσματος και να λεπιδιάζω τα τρυφερά μου μάγουλα… (Εντελώς άσχετο, ε? Καλά, σταματάω εδώ)…