Μετά το αρχικό ξενέρωμα, μια δόση αισιοδοξίας...

Το ξενέρωμα ήρθε, όταν μετά από σκέψη και κάποιες κουβέντες

ανακάλυψα εκ νέου κάποιο "λάθος" που κάνω...

Και λέω εκ νέου, γιατί δεν το βρίσκω πρώτη φορά μπροστά μου...

Και βάζω εισαγωγικά ("λάθος"), γιατί δεν είναι ακριβώς λάθος...

Δεν το βρίσκω μπροστά μου πρώτη φορά...

Είναι μέρος του εαυτού μου...

Είναι κομμάτι του δικού μου τρόπου να προσπαθώ

για τον άνθρωπο που με ενδιαφέρει...

Κι ας το έχω πληρώσει ακριβά στο παρελθόν,

το επαναλαμβάνω...

Ευτυχώς, τουλάχιστον, που το είδα νωρίς...

Τα εισαγωγικά δεν μπήκαν τυχαία...

Δεν είναι λάθος, γιατί η πρόθεση είναι καλή και ο σκοπός ιερός!

Είναι όμως "λάθος", γιατί δημιουργεί κάποιου είδους πίεση...

Πίεση που σε καμιά περίπτωση δεν θέλω να ασκώ...

...και αφού το εντόπισα νωρίς, μάλλον μπορώ και να διορθώσω

τις λεπτομέρειες (αφού δεν μπορώ να το αλλάξω),

και σίγουρα μπορώ να το μετριάσω

και να είμαι πιο προσεκτικός στο μέλλον...

Η αισιόδοξη νότα ήρθε το πρωί, στο δρόμο για το μαγαζί...

’κουσα ένα κομμάτι που είχα μήνες να ακούσω...

Ένα κομμάτι τόσο αισιόδοξο, και ταυτόχρονα τόσο αληθινό...

Αφιερωμένο (ολόκληρο βέβαια...) σε όλους μας!!!

Το τραγούδι της ημέρας - 08 Οκτωβρίου 2007

Όταν κανείς δεν σου μιλά
ούτε κανείς σου απαντά
μην μου τρομάζεις
Όταν σου πάνε όλα στραβά
στον έρωτα και στα χαρτιά
να το γιορτάζεις

Γιατί ό,τι δεν σε σκοτώνει
σε κάνει πιο ζωντανό
Ό,τι δεν σε σκοτώνει
σε κάνει πιο δυνατό
ω, ω, ω, πιο δυνατό
ω, ω, πιο ζωντανό

Όλα θα αλλάξουνε ξανά
και θα κερδίσεις την ζαριά
με την σειρά σου
μια ρόδα είναι και γυρνά
και ξαναπαίρνουνε φωτιά
τα όνειρά σου

Γιατί ό,τι δεν σε σκοτώνει...

Έξω εκεί στην ερημιά
έμαθες τόσα μυστικά
να τα φυλάξεις
Έπεσες τόσο χαμηλά
για να πατήσεις πιο γερά
και να πετάξεις

Γιατί ό,τι δεν σε σκοτώνει...

Καλή μας εβδομάδα...