17 Οκτωβρίου 2007, 00:54
...και τώρα, σώμα μου... οι δυό μας!
neerie (17.10.2007)
Όχι όλα...δε χάθηκαν όλα... Εσύ είσαι ακόμα εκεί, εδώ... ορθός, δυνατός... Κι αυτό θα σε κάνει ακόμα πιο δυνατό. Πιστεύω πως ότι γίνεται, γίνεται για καλό (έστω κι αν δε μας φαίνεται έτσι τώρα).
Καλό δρόμο, αν το θέλεις, είναι κι άλλοι στο δρόμο σου, να σε βοηθήσουν να κουβαλήσεις το σταυρό σου...
Φιλιά Νικ... :)
innuendo (17.10.2007)
Απ τα συντρίμμια και τις στάχτες ξεπροβάλλεις ξανά, πιο δυνατός.
Κι αν τώρα πονάς , σε λι΄γο πάλι το χαμόγελο θα ξεπροβάλλει στα χείλη..
Υπομονή, θέληση και κουράγιο χρειάζεται.uNick (17.10.2007)
Όλα, Νικόλ... χάθηκαν ΟΛΑ!!!
Είμαι εδώ... σκυφτός... και τσακισμένος...
...και δεν μπορεί κανείς να με βοηθήσει με τον σταυρό, όσο καλή πρόθεση κι αν έχει...
Άννα, όταν ήμουν στην ηλικία σου, κάπως έτσι τα έβλεπα κι εγώ τα πράγματα... Με αισιοδοξία...
Μπερδεύεις όμως τα μυθικά πλάσματα...
Από τις στάχτες και τα συντρίμια ξεπροβάλλει ξανά ο Φοίνικας.
Μην σε μπερδεύουν τα φτερά στην ράχη... οι άγγελοι δεν έχουν την ίδια δυνατότητα...
Emaki (17.10.2007)
Ο Χριστός , κουβάλησε τον Σταυρό...
Σταυρώθηκε πάνω σε αυτόν και Αναστήθηκε...
Ίσως είναι καιρός λοιπόν να "Αναστηθείς" και εσύ!
Μπορείς αρκεί να το πιστέψεις!!!
Άλλωστε , τον έχεις κουβαλήσει πολλές φορές αυτόν τον Σταυρό Καμμένο μου...
Αρκετά!
Φιλιά πολλά!
Καλημέρα!!!uNick (17.10.2007)
Μετά την Ανάσταση, όμως, Καμμένο μου, Εκείνος πήγε στο βασίλειό Του... Σε αυτό που είχε φτιάξει όπως Εκείνος ήθελε...
Το δικό μου βασίλειο, αυτό που εγώ προσπαθούσα να φτιάξω όπως το ήθελα, γκρεμίστηκε... και δεν γουστάρω να προσπαθήσω να το ξαναφτιάξω. Τί να το κάνω το βασίλειο, αν μέσα δεν έχει την βασίλισσα της καρδιάς μου?...
Δυο χρόνια πόσω γύρισα (ξέρεις τί εννοώ...), και αυτή τη φορά είναι οριστικό!
Zefuros (17.10.2007)
Φιλτατε Νικόλα,
Καθε φορά που ανοιγω τομπλογκ σου, μεπιάνει ενα αγχος! Μπορεί να κινειται απο τον παραδεισο εως τα Ταρταρα...
Ισως μερικές φορές η εμμονή μας με κάποιες καταστασεις δεν ειναι σωστή. Μιλάω βέβαια χωρίς να γνωρίζω.
Εμενα με αυτά,μου ερχεται στο μυαλό ενα αλλο τραγούδι...
"Ο χρονος ειναι ο χειρότερος γιατρος..."
Αλλά και συνάμα ο καλύτερος! Σε καίει, σε σκοτωνει, αλλά στο τέλος σε κανει καλά. Και μετά....
Τα καλυτερα ερχονται!
(Προσωπική εμπειρία!)KAKOFONIKS (17.10.2007)
Ότι και να πω δεν έχει σημασία....
Θα σου πώ μόνο αυτό πίστεψε με σε καταλαβαίνω, αυτό που περνάς τώρα το πέρασα πρίν ένα χρόνο ακριβώς πόνεσα έκλαψα στεναχωρήθηκα έβριζα την τύχη μου και όμως σήμερα είμαι εδώ ΟΡΘΙΟΣ ευτυχισμένος και ξέρωντας ότι τίποτα δεν κραταει τελικά για πάντα εκτός απο αυτό που πραγματικά αξίζει το θέμα λοιπόν δεν είναι να κάνουμε κάτι να αξίζει με το έτσι θέλω (ούτε και εμένα μου αρέσει να χάνω), το θέμα είναι να βρούμε αυτό που αξίζει.........
Φίλε μου είμαι εδώ σε ότι χρειαστείς........Κουράγιο :-(uNick (17.10.2007)
Φίλτατε Στάθη,
Συγχώρεσέ μέ για τα σημερινά Τάρταρα. Πάλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να μην τα γράψω... αλλά έπρεπε να τα βγάλω από μέσα μου... με πνίγανε...
Όλο αυτό, φίλε μου, δεν έχει καμία σχέση με εμμονή. Τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου έχασα. Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω... Σαν χήρος νιώθω...
Όσο για τον χρόνο... δεν είναι καν ο χειρότερος γιατρός... ένας αλμπάνης είναι... ένας χασάπης που σου κόβει κάθε δευτερόλεπτο που περνά και ένα κομμάτι...
Ξέρω ότι μετά από καιρό, τον σταυρό θα τον συνηθίσουν οι ώμοι μου... θα μοιάζει σαν να έχει ελαφρύνει λίγο... και στους υπόλοιπους τομείς της ζωής μου θα έρθουν τα καλύτερα. Το άσχημο είναι ότι θα τα ζήσω μόνος μου... Ζωή μισή...
uNick (17.10.2007)
Γαλάτη μου, όλα αυτά που λες είναι ωραία και σωστά...
Η διαφορά είναι ότι τα είχα πει αρκετές φορές στη ζωή μου μέχρι πριν δύο χρόνια! Τότε είχα καταλήξει συνειδητά στην απόφαση να μην ξανακάνω τίποτα σοβαρό. Το γιατί και πώς αναθεώρησα και έδωσα μια τελευταία ευκαιρία πριν 10 μήνες το έχουμε συζητήσει. Τώρα που όλα τελείωσαν, απλώς επέστρεψα 2 χρόνια πίσω, και όπως έγραψα παραπάνω είναι οριστικό...
Zefuros (17.10.2007)
Καταρχην,μην ζητάς συγγνωμη για τα Ταρταρα. Συγγνώμη να ζητήσεις μονο απο τον εαυτό σου! Εγω τοεγραψα με την εννια πως αγχωνομαι επειδή ΕΣΥ αντιμετωίζεις ενα τετοιο πρόβλημα.
Για τα υπόλοιπα που γραφεις...κανονικά θα το αναλυσουμε αποκοντα..αλλα ενα πραγμα: Πως θεωρείς δεδομένο πως θα εισαι μονος σου? Ε??? Ε??????????
Κατσε να περάσουν λιγο οι μέρες, και μετα τα λέμε
(ΚΑι αυτοπροσωπική εμπειρία! :-) )uNick (17.10.2007)
"Πως θεωρείς δεδομένο πως θα εισαι μονος σου? Ε??? Ε?????????"
Μπορώ να θεωρώ δεδομένο αυτό που έχω στο μυαλό μου, Στάθη...
Συνειδητή (και οριστική) απόφαση είναι...
Τα υπόλοιπα... από κοντά.
Zefuros (17.10.2007)
ΚΑτι τετοιες αποφασεις αναθεωρουνται. Αλλα αργοτερα.
Συνεχιζουμε απο κοντα (Να δουμε το ποτε βεβαια)Kinezes_trexoun_gimnes (17.10.2007)
Νικόλα...
analystis (17.10.2007)
Αγαπητέ φίλε, αν και το περιεχόμενο του ποστ είναι πολύ στενάχωρο και απαισιόδοξο, γι΄ αυτό και έχεις την αμέριστη συμπαράστασή μας, ο τίτλος του μας παραπέμπει αλλού! Η διαγραφή είναι προ των πυλών, προσοχή!Rouvi (17.10.2007)
Πάντα μετά από μια μεγάλη μπόρα (έστω και χωρίς βοριάδες) έρχεται μια άνοιξη που σε γαληνεύει και σε ηρεμεί. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο χωρίς πάντα να μπορούμε να τον ορίσουμε εμείς. Υπομονή, πολύ φως για ενέργεια, όσο μπορείς περισσότερες θετικές σκέψεις! Όλα θα πάνε καλά. Καλημέρα! uNick (17.10.2007)
@ Zefuros
Την αναθεώρησα πριν 10 μήνες, Στάθη, και έσπασα τα μούτρα μου! Γιατί να το ξανακάνω?...
Όχι φιλαράκι, δεν το ξαναρισκάρω! Τέλος!
@ kinezes_trexoun_gimnes
Χωρίς να θέλω να προσβάλλω ή να αδικήσω κανέναν...
...το καλύτερο σχόλιο έκανες, αδερφέ! (το εννοώ!)
@ analystis
Συνονόματε, δεν μπορώ να γελάσω σήμερα... sorry...
@ Rouvi
Η μπόρα αυτή, γλυκιά μου, έφερε πλημμύρα, η οποία ξερίζωσε και παρέσυρε ό,τι βρήκε μπροστά της...
Το ξέρω ότι κάποια στιγμή η κατάσταση θα ηρεμήσει...
...αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτα...
MarakiVas (17.10.2007)
Εγω ξέρεις τι λέω?Αύριο το πρωί που θα ανοίξεις την πόρτα του σπιτιού σου για να βγείς έξω, χαμογέλα!Μια καινούρια μέρα ξεκινάει! Μια καινούρια σελίδα στη ζωή σου μόλις αρχίζει να γράφεται!Απο εσένα εξαρτάται τώρα αν θέλεις αυτή η σελίδα να γράφει αυτά που έχεις περάσει. Και επειδή είμαι σίγουρη(μη με διαψεύσεις σε παρακαλώ) οτι δεν θέλεις τότε απλά...
Χαμογέλα!!! :) :)
Τα καλύτερα έρχονται!uNick (17.10.2007)
Μαράκι μου, είτε μου αρέσει είτε όχι, κάθε νέα σελίδα από εδώ και πέρα θα έχει σε κάποια άκρη της και μια σημείωση:
"Πρόσεχε!!!"
Όχι για να διατηρεί στενάχωρες αναμνήσεις... αλλά για να υπενθυμίζει τις συνέπειες των επιλογών, μπας και αποφύγω όσα πληγώνουν μετά...
tsibitos (17.10.2007)
Den Kanonizeis na pame gia kana kafedaki Pl Aleksandras opws to M. Savvato?? tsitsibos speaking..uNick (17.10.2007)
Τσιμπητέ, το καφεδάκι θα το κανονίζαμε έτσι κι αλλιώς πριν σε πάρει η μαμά πατρίδα...
Θα μιλήσουμε.
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
...και τώρα, σώμα μου... οι δυό μας!
Περίεργο...
Το μόνο που μου έρχεται
στο μυαλό αυτή τη στιγμή
είναι ένα παλιό λαϊκό τραγούδι...
"Είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια,
ο βοριάς θα στα κάνει συντρίμια κομμάτια..."
Δεν έπιασε βοριάς...
...κι όμως, τα γκρέμισε όλα...
Παλάτια, όνειρα, σχέδια...
...όλα συντρίμια...
Λένε ότι η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία...
Πάει κι αυτή...
Έμεινε μόνο ένας σταυρός...
...κι ένα σώμα άψυχο, που πρέπει να τον κουβαλήσει...
20 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
neerie (17.10.2007)
Όχι όλα...δε χάθηκαν όλα... Εσύ είσαι ακόμα εκεί, εδώ... ορθός, δυνατός... Κι αυτό θα σε κάνει ακόμα πιο δυνατό. Πιστεύω πως ότι γίνεται, γίνεται για καλό (έστω κι αν δε μας φαίνεται έτσι τώρα).
Καλό δρόμο, αν το θέλεις, είναι κι άλλοι στο δρόμο σου, να σε βοηθήσουν να κουβαλήσεις το σταυρό σου...
Φιλιά Νικ... :)
innuendo (17.10.2007)
Απ τα συντρίμμια και τις στάχτες ξεπροβάλλεις ξανά, πιο δυνατός.
Κι αν τώρα πονάς , σε λι΄γο πάλι το χαμόγελο θα ξεπροβάλλει στα χείλη..
Υπομονή, θέληση και κουράγιο χρειάζεται.uNick (17.10.2007)
Όλα, Νικόλ... χάθηκαν ΟΛΑ!!!
Είμαι εδώ... σκυφτός... και τσακισμένος...
...και δεν μπορεί κανείς να με βοηθήσει με τον σταυρό, όσο καλή πρόθεση κι αν έχει...
Άννα, όταν ήμουν στην ηλικία σου, κάπως έτσι τα έβλεπα κι εγώ τα πράγματα... Με αισιοδοξία...
Μπερδεύεις όμως τα μυθικά πλάσματα...
Από τις στάχτες και τα συντρίμια ξεπροβάλλει ξανά ο Φοίνικας.
Μην σε μπερδεύουν τα φτερά στην ράχη... οι άγγελοι δεν έχουν την ίδια δυνατότητα...
Emaki (17.10.2007)
Ο Χριστός , κουβάλησε τον Σταυρό...
Σταυρώθηκε πάνω σε αυτόν και Αναστήθηκε...
Ίσως είναι καιρός λοιπόν να "Αναστηθείς" και εσύ!
Μπορείς αρκεί να το πιστέψεις!!!
Άλλωστε , τον έχεις κουβαλήσει πολλές φορές αυτόν τον Σταυρό Καμμένο μου...
Αρκετά!
Φιλιά πολλά!
Καλημέρα!!!uNick (17.10.2007)
Μετά την Ανάσταση, όμως, Καμμένο μου, Εκείνος πήγε στο βασίλειό Του... Σε αυτό που είχε φτιάξει όπως Εκείνος ήθελε...
Το δικό μου βασίλειο, αυτό που εγώ προσπαθούσα να φτιάξω όπως το ήθελα, γκρεμίστηκε... και δεν γουστάρω να προσπαθήσω να το ξαναφτιάξω. Τί να το κάνω το βασίλειο, αν μέσα δεν έχει την βασίλισσα της καρδιάς μου?...
Δυο χρόνια πόσω γύρισα (ξέρεις τί εννοώ...), και αυτή τη φορά είναι οριστικό!
Zefuros (17.10.2007)
Φιλτατε Νικόλα,
Καθε φορά που ανοιγω τομπλογκ σου, μεπιάνει ενα αγχος! Μπορεί να κινειται απο τον παραδεισο εως τα Ταρταρα...
Ισως μερικές φορές η εμμονή μας με κάποιες καταστασεις δεν ειναι σωστή. Μιλάω βέβαια χωρίς να γνωρίζω.
Εμενα με αυτά,μου ερχεται στο μυαλό ενα αλλο τραγούδι...
"Ο χρονος ειναι ο χειρότερος γιατρος..."
Αλλά και συνάμα ο καλύτερος! Σε καίει, σε σκοτωνει, αλλά στο τέλος σε κανει καλά. Και μετά....
Τα καλυτερα ερχονται!
(Προσωπική εμπειρία!)KAKOFONIKS (17.10.2007)
Ότι και να πω δεν έχει σημασία....
Θα σου πώ μόνο αυτό πίστεψε με σε καταλαβαίνω, αυτό που περνάς τώρα το πέρασα πρίν ένα χρόνο ακριβώς πόνεσα έκλαψα στεναχωρήθηκα έβριζα την τύχη μου και όμως σήμερα είμαι εδώ ΟΡΘΙΟΣ ευτυχισμένος και ξέρωντας ότι τίποτα δεν κραταει τελικά για πάντα εκτός απο αυτό που πραγματικά αξίζει το θέμα λοιπόν δεν είναι να κάνουμε κάτι να αξίζει με το έτσι θέλω (ούτε και εμένα μου αρέσει να χάνω), το θέμα είναι να βρούμε αυτό που αξίζει.........
Φίλε μου είμαι εδώ σε ότι χρειαστείς........Κουράγιο :-(uNick (17.10.2007)
Φίλτατε Στάθη,
Συγχώρεσέ μέ για τα σημερινά Τάρταρα. Πάλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να μην τα γράψω... αλλά έπρεπε να τα βγάλω από μέσα μου... με πνίγανε...
Όλο αυτό, φίλε μου, δεν έχει καμία σχέση με εμμονή. Τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου έχασα. Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω... Σαν χήρος νιώθω...
Όσο για τον χρόνο... δεν είναι καν ο χειρότερος γιατρός... ένας αλμπάνης είναι... ένας χασάπης που σου κόβει κάθε δευτερόλεπτο που περνά και ένα κομμάτι...
Ξέρω ότι μετά από καιρό, τον σταυρό θα τον συνηθίσουν οι ώμοι μου... θα μοιάζει σαν να έχει ελαφρύνει λίγο... και στους υπόλοιπους τομείς της ζωής μου θα έρθουν τα καλύτερα. Το άσχημο είναι ότι θα τα ζήσω μόνος μου... Ζωή μισή...
uNick (17.10.2007)
Γαλάτη μου, όλα αυτά που λες είναι ωραία και σωστά...
Η διαφορά είναι ότι τα είχα πει αρκετές φορές στη ζωή μου μέχρι πριν δύο χρόνια! Τότε είχα καταλήξει συνειδητά στην απόφαση να μην ξανακάνω τίποτα σοβαρό. Το γιατί και πώς αναθεώρησα και έδωσα μια τελευταία ευκαιρία πριν 10 μήνες το έχουμε συζητήσει. Τώρα που όλα τελείωσαν, απλώς επέστρεψα 2 χρόνια πίσω, και όπως έγραψα παραπάνω είναι οριστικό...
Zefuros (17.10.2007)
Καταρχην,μην ζητάς συγγνωμη για τα Ταρταρα. Συγγνώμη να ζητήσεις μονο απο τον εαυτό σου! Εγω τοεγραψα με την εννια πως αγχωνομαι επειδή ΕΣΥ αντιμετωίζεις ενα τετοιο πρόβλημα.
Για τα υπόλοιπα που γραφεις...κανονικά θα το αναλυσουμε αποκοντα..αλλα ενα πραγμα: Πως θεωρείς δεδομένο πως θα εισαι μονος σου? Ε??? Ε??????????
Κατσε να περάσουν λιγο οι μέρες, και μετα τα λέμε
(ΚΑι αυτοπροσωπική εμπειρία! :-) )uNick (17.10.2007)
"Πως θεωρείς δεδομένο πως θα εισαι μονος σου? Ε??? Ε?????????"
Μπορώ να θεωρώ δεδομένο αυτό που έχω στο μυαλό μου, Στάθη...
Συνειδητή (και οριστική) απόφαση είναι...
Τα υπόλοιπα... από κοντά.
Zefuros (17.10.2007)
ΚΑτι τετοιες αποφασεις αναθεωρουνται. Αλλα αργοτερα.
Συνεχιζουμε απο κοντα (Να δουμε το ποτε βεβαια)Kinezes_trexoun_gimnes (17.10.2007)
Νικόλα...
analystis (17.10.2007)
Αγαπητέ φίλε, αν και το περιεχόμενο του ποστ είναι πολύ στενάχωρο και απαισιόδοξο, γι΄ αυτό και έχεις την αμέριστη συμπαράστασή μας, ο τίτλος του μας παραπέμπει αλλού! Η διαγραφή είναι προ των πυλών, προσοχή!Rouvi (17.10.2007)
Πάντα μετά από μια μεγάλη μπόρα (έστω και χωρίς βοριάδες) έρχεται μια άνοιξη που σε γαληνεύει και σε ηρεμεί. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο χωρίς πάντα να μπορούμε να τον ορίσουμε εμείς. Υπομονή, πολύ φως για ενέργεια, όσο μπορείς περισσότερες θετικές σκέψεις! Όλα θα πάνε καλά. Καλημέρα! uNick (17.10.2007)
@ Zefuros
Την αναθεώρησα πριν 10 μήνες, Στάθη, και έσπασα τα μούτρα μου! Γιατί να το ξανακάνω?...
Όχι φιλαράκι, δεν το ξαναρισκάρω! Τέλος!
@ kinezes_trexoun_gimnes
Χωρίς να θέλω να προσβάλλω ή να αδικήσω κανέναν...
...το καλύτερο σχόλιο έκανες, αδερφέ! (το εννοώ!)
@ analystis
Συνονόματε, δεν μπορώ να γελάσω σήμερα... sorry...
@ Rouvi
Η μπόρα αυτή, γλυκιά μου, έφερε πλημμύρα, η οποία ξερίζωσε και παρέσυρε ό,τι βρήκε μπροστά της...
Το ξέρω ότι κάποια στιγμή η κατάσταση θα ηρεμήσει...
...αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτα...
MarakiVas (17.10.2007)
Εγω ξέρεις τι λέω?Αύριο το πρωί που θα ανοίξεις την πόρτα του σπιτιού σου για να βγείς έξω, χαμογέλα!Μια καινούρια μέρα ξεκινάει! Μια καινούρια σελίδα στη ζωή σου μόλις αρχίζει να γράφεται!Απο εσένα εξαρτάται τώρα αν θέλεις αυτή η σελίδα να γράφει αυτά που έχεις περάσει. Και επειδή είμαι σίγουρη(μη με διαψεύσεις σε παρακαλώ) οτι δεν θέλεις τότε απλά...
Χαμογέλα!!! :) :)
Τα καλύτερα έρχονται!uNick (17.10.2007)
Μαράκι μου, είτε μου αρέσει είτε όχι, κάθε νέα σελίδα από εδώ και πέρα θα έχει σε κάποια άκρη της και μια σημείωση:
"Πρόσεχε!!!"
Όχι για να διατηρεί στενάχωρες αναμνήσεις... αλλά για να υπενθυμίζει τις συνέπειες των επιλογών, μπας και αποφύγω όσα πληγώνουν μετά...
tsibitos (17.10.2007)
Den Kanonizeis na pame gia kana kafedaki Pl Aleksandras opws to M. Savvato?? tsitsibos speaking..uNick (17.10.2007)
Τσιμπητέ, το καφεδάκι θα το κανονίζαμε έτσι κι αλλιώς πριν σε πάρει η μαμά πατρίδα...
Θα μιλήσουμε.
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
unick
Νίκος
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/unick
Αμπελοφιλοσοφίες, σκέψεις, συναισθήματα, χιούμορ... λίγο απ'όλα!
Επίσημοι αναγνώστες (19)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blog
Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...
Φιλικά Blogs
Links
unick
Νίκος
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/unick
Αμπελοφιλοσοφίες, σκέψεις, συναισθήματα, χιούμορ... λίγο απ'όλα!
Επίσημοι αναγνώστες (19)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blog
- Deos
- Desmar
- fantasma
- movflower
- renabill
- e_TeAr
- rigas
- PHILIPPOSSM
- Zefuros
- melkat06
- F_ANGEL
- audioslave
- lvicky
- sunnybeach
- marylin
- johnny8
- pafa
- sylviaki
- sitzoune81
Πρόσφατα...
- \"Χάσαμε το μυαλό μας?\"
- Βροχή από..... τούβλα!!!
- Για τους αναποφάσιστους...
- Λίγο πριν τις εκλογές
- Για να μας μπει καλά ο Αύγουστος
- Τώρα ΚΑΙ στην Κύπρον
- Στροφή στην Ποιότητα
- Νέες (???!!!) επιτυχίες
Δημοφιλέστερα...
- Περί απιστίας...
- Μούφα πρωταθλητής είστε, κύριε Χάμιλτον!!!
- Τ ρ ι ά ν τ α ! ! !
- Τρίτη και 13... Πάμε καζίνο???
- Τρίτωσε...
- Φακοί Επαφής!!! (από στήλη του Cosmopolitan)
- Το ρεφραίν της ημέρας - 08 Οκτωβρίου 2007
- Στα 32 καίγεσαι...
Αρχείο...
Φιλικά Blogs
- ageras
- allblogstar
- analystis
- angela_77
- antreas_dr
- audioslave
- Blacksad
- Deos
- Desmar
- e_TeAr
- eleni
- Emaki
- emilia_
- fantasma
- gl
- heartbreak-kid
- jorge
- kakofoniks
- kifa
- kinezes_trexoun_gimnes
- koukou-tsa
- margo
- melkat06
- MISangie
- movflower
- MPara
- mprizas
- neerie
- Panos72
- PaStella
- pavel
- rigas
- StaSiS
- Steppenwolf
- sunnybeach
- sylviaki
- thank
- XeniaRodo
- Zefuros
Links