Γιούπι !

Ταξιδάκι !

Ανοίγονται και πάλι δρόμοι !

Ώρες πολλές στο τρένο να "περνάει απ' το παράθυρο η ζωή" , που λέει και ένα αγαπημένο μου τραγούδι .

Θα επιστρέψω μάλλον την Κυριακή .

Μάλλον .

Τι καλά που δεν ξεχνάω !

Το μόνο πράγμα για το οποίο νιώθω ψιλοκαλά με τον εαυτό μου είναι αυτό : οτι δεν ξεχνάω ανθρώπους όσα χρόνια ή χιλιόμετρα κι αν περάσουν ....

Επίσης , τι καλά που σήμερα θα ταξιδεύει και ένας πολύ-πολύ αγαπημένος μου άνθρωπος .

Εκείνος θα είναι στον αεροπλάνο και εγώ στο τρένο .

Θα έχουμε άλλους προορισμούς αλλά θα ταξιδεύουμε και οι δύο την ίδια στιγμή !

Μα τι ωραία !

Πολλές (προσ)ευχές θα σκεφτώ για εκείνον!

Να 'ναι καλά !

Πωπω , νιώθω σα να ζω σε έναν ροζ κόσμο σήμερα , όλη μέρα !

Είναι που θα ταξιδέψω και μου έχαν λείψει πολύ τα ταξίδια ...

Ή καλύτερα , μου έχουν λείψει πολύ οι διαδρομές , οι προορισμοί και ο γυρισμός .

Τρεις διαφορετικές διαδικασίες .

Διαφορετικές αλλά όλες τους λυτρωτικές .

Πάω να καβαλήσω το σύννεφό μου , για να φύγω ...

Γειά χαρά