Χτες περίμενα όλη μέρα ένα πολύ σημαντικό τηλεφώνημα!

Είχα το κινήτό συνέχεια δίπλα μου και κοίταγα καθε 2 λεπτά αν έχει σήμα...

Όλη μέρα ήμουν στην τσίτα γιατί δεν έλεγε να χτυπήσει και να έιναι ο πολυπόθυτος αριθμός....

Και όσες φορές χτύπησε έτρεχα πανικόβλητη να δώ και ξενέρωνα απίστευτα όταν έβλεπα οτι ήταν άλλος...

’σε που χτες  θυμήθηκαν  να πάρουν τηλ οι πιο άκυροι.....

Περνάγαν οι ώρες και δεν γινόταν τίποτα, οπότε άρχισα να παίρνω απόφαση οτι δεν θα γίνει το τηλεφώνημα....

Είχε πάει 11 το βράδυ και ούτε φωνή ούτε ακρόαση, έτσι σκέφτικα να περάσω κάτι φωτογραφίες απο το κινητό στον υπολογιστή...

Αφού ξεκίνησα, που ξεκίνησα να κάνω αυτή τη δουλίτσα ας περάσω και κάτι τραγουδάκια που θέλω... Λέω! Η ώρα πέρναγε και το κινητό ήταν κλειστό...

 Όταν τελείωσα με την διαχείρηση των αρχείων μου, άνοιξα το κινητό, κοίταξα την ώρα είδα οτι είχε πάει 12 και είπα να πάω να πέσω για ύπνο απογοητευμένη....

Και τότε το κινητό άρχισε να χτυπάει, είχα μήνυμα, "Είχατε μία κλήση απο τον αριθμό που θέλατε" μου έλεγε το κινητό και γέλαγε....

Γιατί να γίνει αυτό, γιατί σε μένα?

Την τύχη μου,  γαμώ...

Την γκαντεμιά μου μέσα...