Σχόλια

BandofBounty: Η αλήθεια με την αδρεναλίνη είναι κάπου στη μέση. Παυλίδης και Σαλβαδόρ έγραφαν μαζί την μουσική στα "μωρά". Ο Παυλίδης άλλαξε ελαφρώς τους στίχους και οικιοποιήθηκε το σύνολο της μουσικής της, εκμεταλλευόμενος και το γεγονός ότι ο Σαλβαδόρ ήταν εκτός πραγματικότητας ελέω ναρκωτικών. Πάντως, προτιμώ την αδρεναλίνη του Σαλβαδόρ με τα χάλκινα να κάνουν θραύση. Η Λόλα αναφέρεται σε μια άλλη λόλα...που μόνο γυναίκα δε τη λες. Γενικά μιλώντας, ο δίσκος είναι εκ των κορυφαίων της ελληνόφωνης σκηνής μαζί με το "φλου" - Σπυριδούλα & "9 πληρωμένα τραγούδια" - Τρύπες.

BandofBounty: Η εποχή Barrett ήταν (το) κάτι άλλο (ακόμα ακούω το TPATGOD αλλά και το παρανοϊκό Madcap laughs). Και ναι, συμφωνώ...Animals και πάλι Animals!

BandofBounty: Με πρόλαβες φίλε Πέτρο. Πάνω που ετοιμαζόμουν να στείλω τις δικές μου σκέψεις για αυτό τον δίσκο. Θα συμπληρώσω μόνο, ότι ο Παύλος δεν είναι πλέον Σπαθιά...ούτε καν Παύλος. Πράγματι, επαναλαμβάνεται, άλλα όχι ενοχλητικά όπως πολλοί άλλοι στην ηλικία του. Κορυφαία στιγμή για μένα η Γοργόνα, σε στίχους γραμμένους από γυναίκα...

BandofBounty: Η Ελλάδα μπορεί να είναι περήφανη που έχει τους δικούς της Radiohead...Από τα άρθρα που θέλεις να αποστηθίσεις.

BandofBounty: Συμπέρασμα: Το πιο σημαντικό στοιχείο ενός αυτοκινήτου, δεν είναι ο οδηγός, αλλά ο γρύλλος. Κατά τα λοιπά, ναί, πιστεύω ότι κάποιοι λίγοι άνθρωποι "μυρίζονται" ή έστω "δημιουργούν" το πεπρωμένο τους και ο λόγος που δεν το αποφεύγουν (με δεδομένη την πρότερη γνώση) είναι γιατί είναι γλυκό σαν τις σειρήνες...και Οδυσσέας ήταν μόνο ένας!

BandofBounty: Η Marianne είναι γεννημένη να δημιουργεί καλλιτέχνες. Η αύρα της είναι το απόλυτο ναρκωτικό. Την ακούς, την βλέπεις και είναι σα να την μυρίζεις. Αν την έβλεπα μπροστά μου, θα της έλεγα (όπως θα 'λεγε και ο Λεβέντης)..."σας αγαπώ καιρό..." Ωραίο θέμα, George...συνέχισέ το!

BandofBounty: Να σου πω την αλήθεια, δεν ξεκίνησα για να καταλήξω κάπου (συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες). Ήθελα μόνο να εκφράσω πως βλέπω εγώ τους διαγωνισμούς. Ένα μουσικό ταξίδι στο οποίο οι διαγωνιζόμενοι θα απολαμβάνουν την διαδρομή ως οδηγοί και οι ακροατές ως επιβάτες. Η πρωτιά ξεχνιέται, η εμπειρία όμως μπορεί να παραμείνει αξέχαστη. Ας φροντίζουμε να είναι και όμορφη. Ελπίζω να ξεκαθάρισα με σαφήνεια, ότι καμία πρόταση για κατάργηση διαγωνισμών δεν υφίσταται. Αλίμονο...

BandofBounty: Εξαιρετικό άρθρο...Μου θύμισες μερικά από τα σπουδαιότερα τρίο (τα οποία όπως γνωρίζεις, αποφεύγω...:D) του πλανήτη και έμαθα και λεπτομέρειες που αγνοούσα.

BandofBounty:

Δε θα ξεχάσω ποτέ - τέλη 80's - την στιγμή που πρωτοάκουσα τον 1ο δίσκο των Μωρών...'Επιτέλους, σοβαρή underground σκηνή στην Ελλάδα" είπα...

Και μετά ήρθε η επιτυχία των Σπαθιών να ξανά συναρμολογήσει την μουσική ευφυία και τον εγωισμό του Σαλβαδόρ...Στέλιος - Παύλος, μια σχέση αγάπης και μίσους...βίοι παράλληλοι χωρίς σταυροδρόμια (ευτυχώς). Μια σχέση που δημιούργησε όμορφα μουσικά μονοπάτια στην rock σκηνή αυτής της χώρας. Και συνεχίζει να δημιουργεί...(πάλι ευτυχώς).

Θα ήταν πολύ ωραίο να διαβάζαμε κι ένα άρθρο για την ιστορία αυτών των δύο...χωρίς πάθη και προκαταλήψεις. Χωρίς ενόχους και αθώους...