Σχόλια

marinav: Λίγο καθυστερημένο σχόλιο..

Επέτρεψε μου να κρατήσω μόνο τις δύο τελευταίες γραμμές από το ποιήμα σου ως δύο από τις ωραιότερες γραμμές που έχω διαβάσει ποτέ.

Πολύ όμορφο πραγματικά.

Να σαι καλά.

Φιλικά
Μαρινα

Nicole: Poli omorfo pragmatika..mono pou einai ligo sintomo mporouses na to sinexiseis...

a_r_i_s: To καλό με κάθε γράφημα είναι ότι πάνω άπο όλα εκφράζει τα συναισθήματα αυτού που το δημιουργεί.Οι ερμηνείες που μπορεί να έχει ειναι πολλές και κάτα την γνώμη μου δευτερευουσες.Ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύσει ανάλογα με τα βιώματα του αλλά τα συναισθήματα που του δημιούργει είναι τα ίδια.

Elen:

Elen, σχετικά με τον τίτλο του δίσκου του Αλκίνοου, δεν είμαι σίγουρος ότι τον επέλεξε λόγω της επισκέψεώς του στο ¶γιον Όρος.

yianni, δεν εννόησα ότι ήσουν σίγουρος για τον τίτλο, αλλα για την πιθανή αυτή εκδοχή έγραψα ότι ήταν χρήσιμες οι πληροφορίες! :-) Πώς θα μπορούσες να το ξέρεις, άλλωστε; Ίσως αν ανήκες στο κοντινό του ποεριβαλλον ;-), ή το είχες ακούσει ή διαβάσει σε κάποια συνέντευξή του! Και τώρα που είπα συνέντευξη, θυμήθηκα ότι φιλοξενείται συνέντευξή του στο περιοδικό "ως3". Εκει πιθανόν να εξηγεί και το λόγο που επέλεξε αυτόν τον τίτλο για το cd. Το "ως3" διανεμεται σε όλα τα flocafe και σε επιλεγμένα σημεία(δε γνωρίζω ποια έίναι αυτά).

Κι εγώ έχω στα πλάνα μου να αγοράσω το cd(απο πριν διαβάσω την κριτική του Παπαδάκη :-)), αλλά σε πρώτη φάση θα πάω να το ακούσω σε κάποια συναυλία του. Ισως στις 21/7, στο Θ. Πέτρας. Γιατί εκτός από τραγουδοποιός, ο Αλκίνοος μου αρέσει και ως ερμηνευτής! Και να σημειώσω κι εγώ ότι δεν είμαι φαν του, αλλά τον θεωρώ πολύ αξιόλογο!!
Αυτά...

yiannisyiannis: Elen, σχετικά με τον τίτλο του δίσκου του Αλκίνοου, δεν είμαι σίγουρος ότι τον επέλεξε λόγω της επισκέψεώς του στο ¶γιον Όρος. Εξέφρασα απλά την προσωπική μου εκτίμηση, ότι ίσως να αποτέλεσε αυτή του η επίσκεψη την πηγή έμπνευσης. Δεν ανήκω στο fan club του κ. Ιωαννίδη. Τον ακούω βέβαια ευχάριστα, αλλά τα ακούσματα που προτιμώ είναι διαφορετικά. Τον εκτιμώ όμως ιδιαίτερα, σαν ένα πολύ σοβαρό και αξιόλογο δημιουργό και η συγκεκριμένη κριτική, αν μη τι άλλο τον αδικεί πολύ. Όμως, αυτή η κριτική, μου κίνησε την περιέργεια, να αγοράσω για πρώτη φορά δίσκο ακτίνας του Αλκίνοου, έτσι ώστε να εξάγω τα δικά μου συμπεράσματα. Συνεπώς, η κριτική του κ. Παπαδάκη είχε κι ένα καλό. Λειτούργησε σαν αρνητική διαφήμιση, έτσι ώστε να αποφασίσει να αγοράσει το δισκάκι κάποιος που διαφορετικά, δεν θα το έκανε ποτέ. Θα χαρώ λοιπόν να ακούσω και τη δική σου κριτική για τη συγκεκριμένη δουλειά, όπως και όποιου άλλου μέλους επιθυμεί να καταθέση τη γνώμη του.

Elen: yianni, διαφωτιστικές οι πληροφορίες που μας δίνεις για το πώς επελέγη ο τίτλος του δίσκου και θα συμφωνήσω απόλυτα με το τελευταίο σου σχόλιο περί της κριτικής του Παπαδάκη!

Εδικότερα, Jorge, χαίρομαι που δημοσίευσες τη συγκεκριμένη κριτική του Παπαδακη, γιατί είχα στο νου μου να θέσω το θέμα του νεου δίσκου του Ιωαννίδη: "Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή". Αλλά σε διαφορετική βάση... Να λέγαμε τις απόψεις μας για το δίσκο. Βέβαια, η κριτική αυτή του Παπαδακη με αναγκάζει να αναφερθώ όχι στο cd καθεαυτό, αλλά στην εν λόγω κριτική του επί του συγκεκριμένου cd και όχι μόνο! Διότι αυτός επεκτείνεται στο να χαρακτηρίσει γενικότερα τον Αλκίνοο ως δημιουργό. Ο στόχος μου γράφοντας αυτό το σχόλιο, δεν είναι να υπερασπιστώ το cd «Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή» ή τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, αλλά να εντοπίσω τις αστήρικτες, κυριολεκτικά, θέσεις στο λόγο του μουσικοκριτικού, που ενίοτε γίνεται φαιδρός και που και να μη θέλει κανείς, δεν μπορεί να αφήσει ασχολίαστες!
Να πω εδώ ότι το συγκεκριμένο κριτικό, τον διάβαζα και όταν έγραφε στο Δίφωνο, αλλά με είχε κουράσει τόσο, που απόφασισα να μη διαθέσω άλλο χρόνο για την ανάγνωση των αν μη τί άλλο, βαρύγδουπων και δαιδαλωδών, τις περισσότερες φορές δε, ακραίων αλλά ταυτόχρονα και δυσνόητων παρατηρήσεών του! Τώρα όμως, τα λεγόμενά του με αναγκάζουν να κάνω κάποιες παρατηρήσεις για την κριτική του!
Γενικότερα μιλώντας, αναρωτιέμαι πόσοι να είναι οι αναγνώστες του, εκτός του ιδίου, που καταλαβαίνουν τί ακριβώς εννοεί με τα άρθρα του! Μου δίνει την εντύπωση, δεν ξέρω οι υπόλοιποι πώς το βλέπετε, ότι επιδιώκει να αρθρώνει ένα λόγο διαφορετικό, χωρίς όμως αυτή η διαφορετική ματιά να έχει στέρεα ιδεολογικά ή πραγματολογικά στηρίγματα(και θα εξηγήσω τί εννοώ). Και κατά συνέπεια, χωρίς να μπορεί να πείσει για την υπόστασή της. Διαφωνεί για να διαφωνεί δηλαδή!

Εξηγώ λοιπόν τί εννοώ. Αναρωτιέται ο Παπαδάκης τί ήταν αυτό που συντέλεσε ώστε ο Α. Ιωαννίδης να αποκτήσει πολύ σύντομα τόσο μεγάλη δημοσιότητα και τα έργα του να γνωρίσουν τόσο μεγάλη επιτυχία! Και η απάντησή του, όπως θα διαβάσατε κι εσείς, είναι ότι ο Αλκίνοος "πλήρωσε"(συμπλήρωσε) το δισκογραφικό κενο που υπήρχε στις απαιτήσεις ενός "τάργκετ γκρουπ", όπως λέει, που αποτελείται από ανέμελους και ανέμελες νεαρούς/-ές που έχουν ανάγκη να κατασκευάζουν "φωνητικά και οπτικά ινδάλματα", προσωρινά όμως, μέχρι να αφομοιωθούν κι αυτοί από τον "αδυσώπητο κοινωνικό τους ρόλο". Έτσι, ο Αλκίνοος, κατά τον Παπαδάκη, είναι ένα προσωρινό "φωνητικό και οπτικό είδωλο" της ανέμελης νεολαίας!
Κατ'αρχήν, να αντικρουσω λέγοντας ότι απ' ότι ξέρω, τον Αλκίνοο δεν τον ακούν μόνο νέοι, εννοώντας ηλικίες από 15-25, όπως κατά πάσα πιθανότητα υποννοεί ο κος Παπαδάκης, αλλά και μεγαλύτερες ηλικίες. Των 30, 40 ίσως και 50. Οι στίχοι των τραγουδιών του εκφράζουν ευρύτερους προβληματισμούς του ανθρώπου, ακι όχι μόνο μιας κοινωνικής ομάδας ανθρώπων νεαρής ηλικίας! Το ότι έχει κυρίως νεαρό κοινό, δεν καταλαβαίνω γιατί ο κος Παπαδάκης το ερμηνεύει κατ'αυτόν τον τρόπο! Έχει γίνει ψυχαναλυτής των εφήβων-νέων κάτω των 25, μήπως; Γιατί διαφορετικά, η άποψή του μπορεί καλλιστα να θεωρηθεί αυθαίρετη! Ο Αλκίνοος έχει ερμηνεύσει αξιέπαινα Χατζιδάκι και Λοϊζο, δύο πολύ σπουδαίους συνθέτες, έχει συνεργαστεί όπως επικαλέστηκε κι ο ίδιος ο αρθρογράφος με τη Γαλάνη, η οποία ουσιαστικά τον έβγαλε στο μουσικό "προσκήνιο", με το Σαββόπουλο, την Αρβανιτάκη, με το Ζουδιαρη, τον επίσης πολύ σπουδαίο τραγουδοποιό, και γενικότερα έχει συμπράξει με τους καλύτερους σύγχρονους καλλιτέχνες του χώρου! Αν ήταν επιφανειακός και απευθυνόταν σε ένα κοινό ανέμελων νέων, ως ίνδαλμα με "ημερομηνία λήξης" και δεν είχε να αρθρώσει έναν ουσιώδη, ανυπόκριτο, μουσικό λόγο, θα παρέμενε στην κορυφή σχεδόν μία δεκαετία τώρα; Θα έκανε όλες αυτές τις συνεργασίες και θα απολάμβανε της εκτίμησης και της αναγνώρισης των σημαντικότερων σήμερα ανθρώπων του χώρου; Δεν ξέρω, μία απορία εκφράζω κι εγώ ως μία "αδαής" σε σχέση με τον κο Παπαδάκη(επειδή όλα είναι σχετικά όπως υποστηρίζει) ακροάτρια...

Έπειτα, ο κος Παπαδάκης, για να στηρίξει το επιχείρημά του περί της χαμηλής πνευματικής στάθμης του κοινού του Αλ. Ιωαννίδη, ειρωνευόμενος, χρησιμοποιεί το "ατυχές" κατά τη γνώμη μου παράδειγμα των νεαρών μαθητριών "που βρίσκονται στα πρόθυρα, στις θύρες, ή και στα ενδότερα των ερωτικών τους δραστηριοτήτων" και μαγεύονται από ένα "ευειδή και ευάισθητο άνδρα" ο οποίος "περιβάλλεται από έναν πέπλο θλίψης και αποπνέει έναν εφηβικό γλυκό πόνο που του προκαλεί η σκληρή πραγματικότητα " και ως "τρυφερή παρθένος που πριν λουσθεί στον ποταμό, βάζει πρώτα το δαχτυλάκι του ποδιού της στο νερό και ανατριχιάζει", κάνει τις νεαρές μαθήτριες να ξετρελαίνονται μαζί του και να αγοράζουν δίσκους του! Αν μη τί άλλο, οι παρομοιώσεις που χρησιμοποιεί είναι γελοίες και μάλλον ξεφεύγει από τον αρχικό του στόχο, ο οποίος θα 'πρεπε να είναι να κάνει μια σοβαρή κριτική και όχι να μας επιδεικνύει τα "λογοτεχνικά" του "χαρίσματα", αφού καταντά φαιδρός!! Και καταλήγει κάνοντας τη "θεϊκή" παραδοχή ότι οι "μαθητριούλες" αγοράζουν τα περισσότερα cd του Ιωαννίδη και έτσι παραμένει δημοφιλής τόσα χρόνια! J Αν αυτό δεν είναι απλοϊκό και γελοίο επιχείρημα , τότε ποιό είναι; Και να ήταν ο Ιωαννίδης ένας άνθρωπος που πρόβαλε το προφίλ ενός "γόη", "καλτ" σταρ, να έδινε λαβές για δημοσιότητα και κουτσομπολιό και να "εκμεταλλευόταν" κατά τους γνωστούς τρόπους, την απήχηση που έχει στους νέους ανθρώπους και ειδικά στις «νεαρές μαθήτριες », όπως κάνουν διάφοροι άλλοι γνωστοί κα μη εξαιρετέοι πρωταγωνιστές του "star system", τότε θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι ναι, το εκμεταλλεύεται και επιδιώκει την αναγνώριση του συγκεκριμένου "τάργκετ γκρουπ"! Μα ο άνθρωπος είναι εξαιρετικά χαμηλών τόνων, πώς ερμηνεύεις μια τέτοια συμπεριφορά έτσι;

Τέλος πάντων, παρ'όλ'αυτά ο κος Παπαδάκης χαρακτηρίζει τον Αλ. Ιωαννίδη ως τον "πιο καλό, εκπρόσωπο των τραγουδοποιών του είδους του και της γενιάς του"! Να'ναι καλά, είπε κι έναν καλό λόγο, αλλά να σημειωθεί ότι αυτο το ισχυρίζεται, όχι για τα καλλιτεχνικά προσόντα του Ιωαννίδη, αλλά επειδή είναι μορφωμένος! Και ε, αλλιώς είναι να κάνει κάτι ένας καλλιεργημένος άνθρωπος γενικότερα, αλλιώς να το κάνει ένας άξεστος!! Ωστόσο, μη ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε στη μουσική! Και δεν ξέρω, αν κανείς δεν έχει ταλέντο ως μουσικός, και τέρας μορφώσεως να είναι, πόσο καλά και για πόσο χρονικό διάστημα, θα μπορεσει να σταθεί στο χώρο...

Προχωρώντας (επιτέλους!!) στην κριτική επί του συγκεκριμένου cd, που ήταν και η αρχική του πρόθεση, απ’ότι φαντάζομαι, υποστηρίζει ότι παρ’όλο που "Εξωτερικώς, είναι πράγματι κάτι ξεχωριστό", στιχουργικά έχει κάποια στοιχεία : "τετριμμένα και στερεότυπα. Αφαιρέσεις, παρομοιώσεις, αντιθέσεις, σχήματα και άλλα «καλολογικά στοιχεία» », τα οποία αδίκως μεν, αλλά μοιραίως, μοιάζουν να έχουν ξανακουστεί σε διάφορα παλιά ελαφρολαϊκοέντεχνα της Βίκης Μοσχολιού ή του Λευτέρη Παπαδόπουλου. " Ας αποφασίσει όμως, της Μοσχολιού ή του Παπαδόπουλου ήταν τα τραγούδια; Συγνώμη, έγραφε η Μοσχολιου τραγούδια και δεν το ξέραμε;;; Εκείνο το "αδίκως αλλά μοιραίως", δεν το κατάλαβα, για να είμαι ειλικρινής! Που εντοπίζει την αδικία, δηλαδή; Είναι άδικο για ποιόν, για τον Αλκίνοο; και μοιραίο γιατί; Επειδή κατά τον Παπαδάκη, δεν έχει την ικανότητα να γράψει πρωτότυπους δικούς τους στίχους; Βέβαια, είναι δικαίωμα του καθενός να κρίνει ένα μουσικό έργο κατά το δικό του τρόπο, με βάση την κουλτούρα του, οπότε δε θα ειπεισέλθω στο θέμα των στίχων, ανεξάρτητα από το ότi εμένα δε μου φαίνονται καθόλου «τετριμμένοι»! Βέβαια, αυτά είναι σχετικά!
Προσέξτε όμως το: "ελαφρολαϊκοέντεχνα ": Νομίζω ότι ο κος Παπαδάκης είναι ιδανικός "ταμπελοθέτης", ε, τί λετε; Αυτό το αποδεικνύει και παρακάτω που διερωτάται γιατί ο Ιωαννίδης να χρησιμοποιήσει τόσα διαφορετικά είδη μουσικής στις μελωδίες του (κλασική, τζαζ, ροκ, έντεχνη) και δεν περιορίζεται, λεει: "στα κοινά κεκτημένα ως σωσίβια", τη στιγμή μάλιστα που θεωρείται και ταλαντούχος, με έμπνευση τραγουδοποιός!! Μα, πως μπορεί ένας μουσικός να ξεχωρίσει τα μουσικά του βιώματα, και να γράφει μουσική κατά παραγγελία; Σκεπτόμενος: Τώρα θέλω να μου βγει ο λαϊκός μου εαυτός, τώρα τα ροκ στοιχεία μου, τώρα τα τζαζ, και τα λοιπά; Όλα αυτά δεν είναι ένα πράγμα μέσα του; Και τη στιγμή που το αποτέλεσμα αποτελεί ένα αρμονικό σύνολο, όπως νομίζω ότι είναι στην περίπτωση του δίσκου του Ιωαννίδη, πού είναι το πρόβλημα; Γιατί να προσπαθούμε πάλι να βάλουμε ταμπέλες, από πού αντλήθηκε αυτή η μελωδία, ποιά είναι η μουσική ταυτότητα του τάδε στοιχείου, κτλ... Φαύλος κύκλος, που τελικά κάνει κακό στη μουσική δημιουργία, νομίζω... Η ταπεινή μου γνώμη ειν' αυτή, δεν ξέρω...
Πάντως, σε σχέση με την ερώτηση του Παπαδάκη για τα "σωσίβια", ποιός ξέρει; Ίσως ο Αλκίνοος να νιώθει ότι ξέρει "καλό κολύμπι" και δε φοβάται τα “βαθιά νερά”!!!

Και τέλος, σε αντίθεση με την τελευταία άσχετη και κατ’εμέ άστοχη ερώτηση του Παπαδάκη,περί συγγένειας του τίτλου του cd με τον τίτλο ενός θρησκευτικού βιβλιου, πού μάλλον το "κρύο" του χιούμορ ήθελε να αναδείξει(πώς αλλιώς να το ερμηνεύσουμε...), εγώ εχω να διατυπώσω μία σχετική... Τελικά, δε μας ξεκαθάρισε, τον θεωρεί ταλαντούχο τραγουδοποιό τον Αλκίνοο ή όχι; Γιατί με τη φράση του: "ένας δημιουργός που υποτίθεται πως δεν του λείπει το ταλέντο, η έμπνευση και η δύναμη", μας μπέρδεψε ...λίγο!!

Υ.Γ. Πάντως, ζητώ συγνώμη αν σας έχω κουράσει και σας διαβεβαιώνω ότι δεν πρόκειται να ξανασχολιάσω κριτική του Παπαδάκη, γιατί μάλλον δεν έχει νόημα. Είμαι σίγουρη ότι δέχεται καθημερινά επιστολές από δυσαρεστημένους αναγνώστες του, όχι γιατί ασκεί αυστηρή κριτική, κάτι τέτοιο θα ήταν εποικοδομητικό και δημιουργικό και μακάρι να ήταν αυτός ο ρόλος του! Αλλά δυστυχώς, επιμένει να προβάλλει αυτό το σνομπ στυλάκι, να χρησιμοποιεί ακραίο, πομπώδη και βαρύγδουπο λόγο για να εντυπωσιάσει, και τελικά, το μόνο που πετυχαίνει είναι να θίγει ανθρώπους, που νομίζω ότι δεν το αξίζουν, γιατί δεν προκαλούν!!! Κρίμα, γιατί γράφει και σε σοβαρά έντυπα!!

yiannisyiannis: Ο Αλκίνοος, πριν κυκλοφορήσει τον τελευταίο του δίσκο, είχε επισκεφτεί το ¶γιον Όρος. Η παρουσία του εκεί ήταν εξαιρετικά διακριτική και σεμνή. Οι Αγιορείτες Πατέρες εξεπλάγησαν, όταν εκ των υστέρων κάποιοι από τους άλλους προσκυνητές τους ενημέρωναν, ότι ο διακριτικός εκείνος επισκέπτης, του οποίου η συμπεριφορά σε τίποτε δεν διέφερε από των άλλων προσκυνητών, ήταν ένας από τους πιο δημοφιλείς τραγουδοποιούς. Φαντάζομαι λοιπόν, ότι από εκεί εμπνεύστηκε ο Αλκίνοος τον τίτλο της τελευταίας του δουλειάς.
Τώρα, σε ότι αφορά τους χαρακτηρισμούς του δημοσιογράφου, κατά τον οποίον ο Αλκίνοος έχει ενίοτε το προφίλ τρυφερής παρθένου και ενίοτε του Ομηρικού Πάρη.... τους θεωρώ επιεικώς αστείους, για να μην πω ίποτε πιο βαρύ.

yiannisyiannis: Gate σ' ευχαριστώ για το ευγενικό σου σχόλιο. Η μεταφορά που χρησιμοποίησες ήταν εκπληκτικά ακριβής, τόσο σε αντικειμενικό όσο και σε συναισθηματικό επίπεδο. Όντως, δημιουργοί σαν τον Αττίκ και πολλούς άλλους, αποτελούν μουσικούς θησαυρούς, που ναυάγησαν στο βυθό της ελληνικής μουσικής, ατενίζοντας μάλλον με πικρία αυτά που επιπλέουν στην επιφάνεια.

gate: Yianni υπέροχο το κείμενό σου. Για μια ακόμη φορά, μας ταξιδεύεις και ανασύρεις τον πλούτο που κρύβει ο βυθός της ελληνικης μοσικής.
Πολλοί είναι οι μουσικοί θησαυροί μας που χάθηκαν σε ναυάγια, από αδέξιους χειρισμούς και που μένουν ανεκμετάλλευτοι και κυρίως με μηδαμινή αναγνώριση και αντιμετωπίζονται στις μέρες μας ιδίως - ανόητα και αλλόγιστα - με εκνευριστικό σνομπισμό.

ZOI: γιατι τοση πικρια;