Μουσική: Η αρχέγονη δημιουργία

Τα συναισθήματα και οι ιδέες που εκφράζονται μέσα από τη μουσική, η νοοτροπία του μουσικού-συνθέτη, η παιδεία αλλά και ο τρόπος της ακουστικής αντίληψης διαφέρουν από τοποθεσία σε τοποθεσία, και από περίοδο σε περίοδο.

Ανεξάρτητα από το σύνηθες ερώτημα του ποιος κατέχει την πρωτιά, το τραγούδι ή ο λόγος, το πρώτο είναι αναμφίβολα ένας κοινός τρόπος έκφρασης, μια κοινή «γλώσσα» που συνδέει πολιτιστικά τους ανθρώπους, από την αρχή της δημιουργίας του. Ένας από τους παράγοντες της μουσικής είναι η κίνηση ή αλλιώς, ο ρυθμός.

Ο ρυθμός είναι ένα σύνολο από κτύπους που απέχουν μεταξύ τους ίσες η άνισες αποστάσεις, οι οποίοι επαναλαμβάνονται, συνήθως κατά ισόχρονα διαστήματα.

Το χτύπημα των χεριών ήταν η πρωτόγονη αρχή του ρυθμού και το ερέθισμα για τη δημιουργία του πρώτου μουσικού οργάνου. Οι ρυθμικοί χοροί και τα τραγούδια συνόδευαν όλες τις πνευματικές εκδηλώσεις κατά την αρχαιότητα, όπως επίσης τις τελετές μαγείας, τις μυήσεις, ή για την αναγγελία μεγάλων γεγονότων.

Η συνεχής τεχνολογική εξέλιξη και η ποικιλία του σύγχρονου μουσικού εξοπλισμού παρέχουν μια σχετική ευκολία για την δημιουργία και την επεξεργασία αυτής.

Άπειρα μουσικά είδη επιλέγονται από κάθε γωνιά του πλανήτη και από όλες τις ηλικίες καθώς το τραγούδι και η μουσική αποτελούν έναν από τους πιο κλασσικούς και προσιτούς τρόπους ψυχαγωγίας.

Η ακμή της μουσικής και οι σημαντικότεροι αρχαίοι πολιτισμοί που την επηρέασαν

Η μουσική που δημιουργούσαν οι αρχαίοι πολιτισμοί δεν έχει κανένα κοινό με τη νέα μουσική καθώς οι πρώτοι δεν γνώριζαν την αρμονία, χωρίς αυτό να σημαίνει πως υστερούσαν δημιουργικά. Το «παλαιότερο γνωστό τραγούδι» γραμμένο με τη μέθοδο της σφηνοειδούς γραφής ανακαλύφθηκε στην αρχαία πόλη Ουρ της Μεσοποταμίας, (το σημερινό Ιράκ) πριν από 4.000 χρόνια, και αποκρυπτογραφήθηκε από την καθηγήτρια του πανεπιστημίου του Brekeley, Anne Draffkorn Kilmer.


ΙΝΔΙΑ

Η ινδική μουσική είναι μια από τις παλαιότερες παραδόσεις στον κόσμο, και αυτό αποδεικνύεται από τις παραστάσεις και τα γλυπτά του πολιτισμού τους, με τις φιγούρες χορευτών και αρχαίων μουσικών οργάνων, όπως είναι το φλάουτο με τις 7οπές. Διάφοροι τύποι εγχόρδων οργάνων και κρουστών ήρθαν στο φως από τις ανασκαφές που πραγματοποιούνται στην πόλη Harrappa και Mohenjo Daro. Σύμφωνα με την αρχαία θρησκεία του Rigveda αποκαλύπτονται στοιχεία για την παρούσα ινδική μουσική με αναφορές στα μέτρα και τις ψαλμωδίες και το Samagan (Sama-μελωδία) και (Gan-τραγούδι).

Η κλασσική ινδική μουσική περιλαμβάνει δυο σημαντικές παραδόσεις: της νότιας μουσικής Carnatic, η οποία αναφέρεται κυρίως στις iνδικές θεότητες και της βόρειας Ηindustani, η οποία επηρεάστηκε εκτός από τις αρχαίες παραδόσεις, και από τη Βεδική φιλοσοφία.

Η κλασσική ινδική μουσική έχει μια εξελισσόμενη ιστορία και ανάπτυξη από την αρχή της δημιουργίας της ως σήμερα και παραμένει ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της ζωής των Ινδών, καθώς είναι η πηγή της θρησκευτικής έμπνευσης, της πολιτιστικής έκφρασης, και της ψυχαγωγίας.



ΚΙΝΑ

Η μουσική των αρχαίων Κινέζων δεν ανταποκρίνεται στο πλούσια ανεπτυγμένο θεωρητικό τους σύστημα και τα πολλά καλοκατασκευασμένα μουσικά όργανά τους.

Θεωρείται δύσκολο για κάποιους να κατανοήσουν τη μουσική τους η οποία δεν υστερεί μελωδικά, αλλά ούτε και ρυθμικά. Οι ίδιοι διατηρούν πιστά ως και σήμερα παλαιές θρησκευτικές μελωδίες οι οποίες έχουν ως βάση την πεντάτονο κλίμακα χωρίς ημιτόνια. Τα μουσικά τους όργανα ήταν κυρίως κρουστά ενώ εκτιμούσαν ιδιαίτερα το κινγκ. Το κινκ ήταν κατασκευασμένο από πλάκες γρανίτη σε διάφορα μεγέθη, τις οποίες χτυπούσαν με ένα σφυρί, δημιουργώντας έτσι ποικίλους τόνους. Αργότερα κατασκεύασαν το ίδιο όργανο από ξύλο και το ονόμασαν φανγκ γιανγκ.

Εκτός από τα κρουστά υπήρχαν και τα πνευστά όργανα όπως το γίο, ένα είδος -πρωτόγονου-κλαρινέτου, το τσί ένα είδος φλάουτου και το σιάο το οποίο αποτελούνταν από μια σειρά λεπτών σωλήνων διαφορετικού μεγέθους, από μπαμπού.

Η παλαιότερη γραπτή μουσική είναι το Youlan ή το Solitary Orchid και αποδίδονται στον Κομφούκιο.


ΑΙΓΥΠΤΟΣ

Η αιγυπτιακή μουσική αποτελεί ένα αναπόσπαστο τμήμα του αιγυπτιακού πολιτισμού. Με την εφεύρεση της μουσικής και τη χρέωση αυτής στον αρχαίο θεό Θωθ, ο Όσιρις τη χρησιμοποιούσε ως μέσο για να εκπολιτίσει τον κόσμο.

Οι πρώτες αναφορές στα μουσικά όργανα των Αιγυπτίων χρονολογούνται κατά την προδυναστική περίοδο. Η αιγυπτιακή λαϊκή μουσική και τα παραδοσιακά τελετουργικά Sufi Zirk είναι τα πιο σύγχρονα μουσικά είδη της αρχαίας αιγυπτιακής μουσικής με χαρακτηριστικά γνωρίσματα τους ρυθμούς και τα μουσικά όργανα. Τα κρουστά, η λύρα, τα λαούτα και τα κύμβαλα συνοδεύουν τη μουσική και τον χορό τους ως σήμερα. Η σύγχρονη αιγυπτιακή μουσική συνδυάζει όλες τις κλασικές παραδόσεις με τα τουρκικά, αραβικά, και δυτικά στοιχεία.

Η θρησκευτική μουσική αποτελεί μέρος των παραδοσιακών μουσουλμανικών και κοπτικών εορτασμών που ονομάζονται Mulids, ενώ συσχετίζεται και με το Sufi Zirk.


ΠΕΡΣΙΑ

H περσική μουσική ή Mousiqi irani είναι η παραδοσιακή μουσική του Ιράν, Musiqi- η επιστήμη και η τέχνη της μουσικής και Moosiqi- ο ήχος και η απόδοσή της.

Μέσω των ανασκαφών έγινε γνωστό πως η αρχαία ιρανική μουσική πρωτοεμφανίστηκε κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορίας Elamite το 2,500-644 π.χ.

Το πρώτο μουσικό σύστημα που δημιουργήθηκε στη Μέση Ανατολή είναι το-Βασιλικό Τσοραβάνι- το οποίο ήταν αφιερωμένο στο Βασιλιά Τσόσρο.

Πολλά από τα τρέχοντα μουσικά στυλ και κάποιες μελωδίες έχουν εκλείψει, πιθανόν από τις αραβικές εισβολές καθώς θεωρούσαν τη μουσική, ως ανήθικη τέχνη.

Αν και οι περισσότεροι κυβερνήτες απαγόρευσαν τις μουσικές δραστηριότητες, κάποιοι άλλοι διέταξαν τους Πέρσες μουσικούς να γράψουν τις συνθέσεις τους υπό μορφή βιβλίου στην αραβική γλώσσα. Τα πιο σημαντικά όργανα που χρησιμοποιήθηκαν από την κλασσική περσική μουσική ήταν το Kamancheh ένα είδος βιολιού, το τύμπανο Tombak, το φλάουτο ney, το Σιτάρ, το Ντοτάρ,οι άρπες, κ.α Η ιρανική μουσική εξακολουθεί να λειτουργεί κυρίως ως πνευματικό εργαλείο και λιγότερο ως ψυχαγωγική δραστηριότητα.


ΕΛΛΑΔΑ

Οι Έλληνες έδιναν μεγάλη σημασία στη μουσική και αυτό αποδεικνύεται από τις παραστάσεις, τους μύθους και τις ποιητικές αναφορές. Οι μύθοι φανερώνουν μια βαθιά πίστη στη δύναμη της τέχνης των ήχων και των μαγικών ιδιοτήτων τους το οποίο είναι ένα κοινό σημείο για όλους τους μουσικούς πολιτισμούς του κόσμου.

Κατά το Ομηρικό Έπος οι αοιδοί συνόδευαν τις απαγγελίες των σημαντικών γεγονότων όπως ήταν οι πολεμικές νίκες, οι αγώνες και οι γιορτές, με τη λύρα ή την κιθάρα. Την κιθάρα το πιο γνωστό ελληνικό μουσικό όργανο τη χρησιμοποιούσαν στη λατρεία του θεού Απόλλωνα ενώ τον αυλό τον χρησιμοποιούσαν σε επικήδεια τραγούδια και για τη λατρεία του θεού Διόνυσου. Άλλα μουσικά όργανα που χρησιμοποιήθηκαν στην αρχαία Ελλάδα ήταν η άρπα και η λύρα. Από τους ύμνους προς τον Απόλλωνα δημιουργήθηκαν οι Ολυμπιάδες και οι Πύθιες γιορτές στις οποίες συναγωνίζονταν μουσικοί και ποιητές. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη η μουσική συνέβαλε στη γενική μόρφωση και την καλή αγωγή των νέων, όπως επίσης και στη διατήρηση μιας υγιούς κοινωνίας.

Πηγές: Βικιπαίδεια, Ιστορία της Μουσικής του Κωνσταντίνου Σκαρμούτσου