Γνωρίστε τους Firewater

Το 2005, ο Tod A των Firewater ξεκίνησε μια τριετή περιήγηση στην Μέση Ανατολή, την Ινδική χερσόνησο και την Νοτιο-Ανατολική Ασία. Πρόσφατα χωρισμένος από την σύζυγο του, με τον George W. Bush να έχει μόλις επανεκλεγεί, και η Ν.Υόρκη , το σπίτι του τα τελευταία 20 χρόνια, είχε γίνει μια κρύα και αφιλόξενη πόλη. Δεν ήταν καν σίγουρος ότι ήθελε να συνεχίσει την μουσική. «Ήμουν απίστευτα απογοητευμένος . Ο ουρανός της Ν.Υόρκης μου φαινόταν σαν άσχημο wallpaper», λέει ο ίδιος. Έτσι άφησε πίσω του την Ν.Υόρκη, βάζοντας όλα του τα υπάρχοντα σε αποθήκη και παίρνοντας μαζί του μόνο λίγα ρούχα και ένα laptop.

Το ταξίδι που έκανε ο Tod, θα προκαλούσε την δημιουργικότητά του με τρόπους που δεν είχε φανταστεί όταν το προγραμμάτιζε. «Ταξίδεψα περνώντας από το Δελχί, την Ινδία, πάνω από την έρημο Thar, μετά μέσα από το Rajasthan, από το Punjab και μέσα από το Πακιστάν», όπως θυμάται. «Είχα αρχικά προγραμματίσει να συνεχίσω με Αφγανιστάν, Ιράν, Τουρκία και να τελειώσω το ταξίδι μου στην Κωνσταντινούπολη». Τα πράγματα όμως δεν πήγαν ακριβώς όπως τα σχεδίασε. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού του, τον νάρκωσαν, τον λήστεψαν, συνελήφθη και αργότερα κατέρρευσε από σοβαρό πρόβλημα υγείας. Ταξιδιώτες εξαφανίζονταν στο δρόμο για την Kabul. Όπως λέει ο ίδιος, «αναγκάστηκα να τελειώσω το ταξίδι μου στο Khyber Pass, στα Αφγανικά σύνορα, εξαιτίας γενικευμένου πια προβλήματος υγείας και την μεγάλη πιθανότητα απαγωγής».

Καταγράφοντας με ένα μόνο μικρόφωνο και ένα laptop, κατάφερε να αιχμαλωτίσει παραστάσεις με μεγάλη διαφορετικότητα και ποικιλία μουσικών σε Ινδία, Πακιστάν καθώς επίσης και από Τουρκία και Ισραήλ. Η Bhangra και τα κρουστά sufi σχημάτισαν την βάση για τα τραγούδια που έγραψε στην διαδρομή – τραγούδια για τον κόσμο που άφησε πίσω ( “This is my life”, “Electric City” ), την πολιτική ( “Borneo”, “Hey Clown” ) και την εξάρθρωση του συστήματος ( “6:45”, “Feels like the end of the World” ). Το καυστικό χιούμορ του Tod λάμπει στο Golden Hour, αναλύοντας μαζί την ομορφιά και την γελοιότητα αυτού του κόσμου.

Ο ντράμερ των Firewater Tamir MuSkat (τώρα και των Balkan Beat Box), έκανε την παραγωγή, το μιξάρισμα και έπαιξε σε αυτό το άλμπουμ, μαζί με ένα παράξενο cast χαρακτήρων από 5 διαφορετικές χώρες. Ο Tod αφηγείται την ιστορία του Golden Hour σε ένα ντοκυμαντέρ που συμπεριλαμβάνεται στο άλμπουμ. Το Golden Hour κυκλοφόρησε στις 6 Μαϊου 2008 παγκοσμίως από την Bloodshot Records. Οι Firewater θα περιοδεύσουν στην Ευρώπη τον Απρίλιο και Μάϊο 2009 και θα παίξουν σε πολλά Θερινά Φεστιβάλ 2009. O Tod είναι ακόμη ‘άστεγος’, ζώντας μόνο με μια βαλίτσα και του αρέσει.

 

FIREWATER: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ

Οι Firewater «γεννήθηκαν» σε ένα υπόγειο του Brooklyn, το καλοκαίρι του 1997. Απογοητευμένος, απένταρος και απελπισμένος, ο πρώην αρχηγός των Cop Shoot Cop,ο Tod A έχασε μια μεγάλη συμφωνία με μια τρελή πρόταση για μπάντα Punk εμπλουτισμένη με gypsy και klezmer ρυθμούς. Ο Tod είχε σκοντάψει πάνω σε ένα σκονισμένο κουτί από δίσκους και κασέτες σε ένα Ρώσικο junk μαγαζί στην οδό West 14th , και ερωτεύθηκε με την χαρούμενη και συγχρόνως θλιβερή διαμάχη που υπήρχε στις Ανατολικο – Ευρωπαϊκές μελωδίες. Ήθελε να ενώσει το μυστήριο και το μελόδραμα αυτών των κωμικοτραγικών ήχων, με την ενέργεια της πρώτης του αγάπης: το Punk Rock.

Όταν ο πρώτος δίσκος των Firewater “Get off the Cross” (We Need The Wood For The Fire) κυκλοφόρησε, οι κριτικοί και ο κόσμος ήταν ενθουσιασμένοι – αλλά και μπερδεμένοι. Ο Τύπος είχε ενθουσιαστεί – αλλά υπήρχαν και πολλές απορίες: Πώς μπορούμε να το καταχωρήσουμε αυτό? Περί τίνος πρόκειται? Παρ’όλα αυτά, δέκα χρόνια ( και πέντε δίσκους ) αργότερα, οι τρελές ιδέες του Tod, δεν ακούγονται πια τόσο τρελές. Μπάντες τόσο αντιφατικές όπως οι Gogol Bordelo, οι Balkan Beat Box και οι Beirut, χρωστούν ένα μέρος τους στις παλιές περιπέτειες του Tod. Στο μεταξύ, το ίντερνετ έχει ανοίξει τα αυτιά εκατομμυρίων ανθρώπων σε μουσικές από όλο τον κόσμο.

Η μουσική των Firewater ποτέ δεν ταίριαζε πολύ στα προϋπάρχοντα είδη μουσικής. Ο Tod, ως παθολογικός ταξιδιώτης, πάντα εμπνεόταν από τις ιστορίες, τους ανθρώπους και την μουσική των περιοχών που επισκεπτόταν. Οι δίσκοι που ακολούθησαν ( The Ponzi Scheme, Psychopharmacology, The Man on the Burning Tightrope, Songs We Should Have Written ) , έγιναν επιτυχίες έχοντας συνδυάσει αρώματα από spy Jazz, Ska, classic Bollywood, salsa, cabaret, Mexican banda και Ρωσικό folk – που δημιουργούσαν μια ξεχωριστή σοδειά που πάντοτε είναι 100% Firewater!

Κάθε ενδιαφέρουσα εξέλιξη στη μουσική, είναι αποτέλεσμα συμπλοκής πολιτισμών: οι Ρομ (τσιγγάνοι) μετανάστευσαν από την Ινδία μέσω της Ανατολικής Ευρώπης και «γέμισαν» την Βαλκανική μουσική. Οι «Iberian» ιδέες μπερδεύτηκαν με τους αυτόχθονες Νοτιο-Αμερικάνικους ρυθμούς για να σχηματίσουν το τάνγκο και το mambo αλλά και το meringue. Το Αμερικάνικο πάντρεμα των Saharan Blues με τα Αγγλικά Folksongs γέννησε το Rock’n’roll – αυτά είναι μόνο τρία από τα πολλά δείγματα. Οι Firewater πάντοτε έπαιρναν στοιχεία από αυτές τις παράξενες μίξεις. «Είναι σαν να είσαι ένας τρελός επιστήμονας» λέει ο Tod. «Βάζεις λίγο από αυτό, με λίγο από κάτι άλλο. Ποτέ δεν είσαι σίγουρος τι θα βγει». Δεν είναι κάθε εγχείρημα πετυχημένο. «Αλλά προτιμώ να ανατινάξω το εργαστήριο παρά να ξαναεφεύρω τον τροχό».

Κάποια τραγούδια έχουν υποστεί αλλαγές από την δομή τους , ακόμα και με σκληρό τρόπο. Αλλά πάντα φαίνεται ότι διατηρούν κάποιο χιούμορ αλλά και ομορφιά. Μέσα από το πρίσμα των Firewater, βγαίνει μια κοφτερή ματιά από πολύ-πολιτισμικούς στίχους και συναισθηματική ειλικρίνεια. Ο Tod μονίμως προκαλεί τον εαυτό του και τους φαν του, ανανεώνοντας συνεχώς την μουσική της μπάντας. Οι Firewater δεν είναι «solo project» αλλά ούτε και  «Rock group», θα μπορούσαν μόνο να περιγραφούν σαν χαλαρό μουσικό «collective». Ένας σταθερός άνεμος από ξεχωριστό ταλέντο φυσάει από τις ανοιχτές πόρτες των Firewater. Τα μέλη τους ανά τα χρόνια συμπεριέλαβαν τους : Duane Denison (Jesus Lizard), Jennifer Charles (Elysian Fields), Ori Kaplan ( ex- Gogol Bordello & νυν Balkan Beat Box) και τον Tamir MuSkat ( Balkan Beat Box). Οι Firewater δεν θα μείνουν ποτέ σε μια απλή φόρμουλα. «Πιστεύω ότι πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα είναι περισσότερο έκπληκτοι παρά εφησυχασμένοι»!