Anathema - Στιγμές από τη δισκογραφία τους

Μία μπάντα... λίγες γραμμές... καμία εξιλέωση ειδικά όταν την ακούς χρόνια. Έχεις κάνει ανάλυση και στο κώμα των στίχων τους και όμως 5 τραγούδια θα γίνουν μια μικρή περίληψη αυτού του συγκροτήματος που γι' άλλο πήγαινε και αλλού κατέληξε. Ευτυχώς για μας!

Sweet Tears

"In each others arms

We cried together

And your tears tasted sweet"

Αρχές '90. 1993-1995 συγκεκριμένα! Πρωτο άλμπουμ (που έγινε πιο γνωστό) "Serenades". Αν δεν είσαι φίλος της DoomMetal μη το ακούσεις. Εσύ που είσαι μεταλλας και ξέρεις όλα τα είδη της Μetal μπορεί να το αγαπήσεις το ίδιο, αλλά δε θα τους αναγνωρίσεις. Εγώ τους γνώρισα (κακά τα ψέματα) όπως ακούγονται τώρα. Με τον Vincent Cavanagh να δημιουργεί ιστορίες πόνου πάνω στο μικρόφωνο. Ανατρέχοντας στο παρελθόν και ακούγοντας το πρώτο άλμπουμ δε πίστευα στ αυτιά μου! Και όμως... το πρώτο τους ξεκίνημα ήταν βαθιά επηρεασμένο από αυτό το είδος της μουσικής και ο τότε τραγουδιστής Darren "Daz" White "ούρλιαζε" με μεγάλη του ευχαρίστηση! Τα μελή του συγκροτήματος σύντομα άλλαξαν...

Regret

Visions of love and hate

A collage behind my eyes

Remnants of dying laughter

Echoes of silent cries......

1998... Να 'μαστε λοιπόν στην αρχή, μάλλον στην αναγέννηση αυτής της μπάντας. Μετά από απουσία και επαναπροσδιορισμό (μήπως δε πήγατε καλά οι προηγούμενοι;λέω εγώ τώρα!) έρχεται ο Vincent με τη δίκια του ομάδα και τα καθαρά (επιτέλους!) φωνητικά να μας κάνει να νιώσουμε, να μελαγχολήσουμε  και να μεταφερθούμε απ ευθείας σ ένα άλλο είδος ...την Ατμοσφαιρική Ροκ. Δε μας χαλασε! Ίσως έχασαν θαυμαστές αλλά δε φάνηκε να τους ενοχλεί αυτό γιατί  απέκτησαν πολλούς παραπάνω παγκοσμίως. Το άλμπουμ τους ονομάζεται "Alternative 4".

Temporary Peace

But there's a storm closing in

Voices crying on the wind

This serenade is growing colder breaks my Soul that tries to sing

And there's so many, many thoughts

When I try to go to sleep

But with you I start to feel a sort of temporary peace

2001... Άλμπουμ " Α Fine Day To Exit". Ξεκίνησε ήδη η κατρακύλα... Τα τραγούδια πιο μελαγχολικά και απελπισμένα. Πολύ πικραμένοι (και εγώ μέσα) έδωσαν ενδιαφέρον στους στίχους και στη καινούργια φωνή που μπήκε να "ομορφύνει" μερικά τραγούδια ...η Lee Douglas. Νομίζω σε μια τέτοια μπάντα ήταν ότι πρέπει και μια γυναικεία φωνή και ειδικά μια τέτοια φωνή σα τη δική της.

Are You There

And it’s wearing me down

And it’s turning me round

And I can't find a way

Now to find that it out

Where are you when I need you...?

Are you there?

2003. Άλμπουμ "Νatural Disaster". Απελπισμένοι όλου του κόσμου ενωθείτε! Το άλμπουμ ωδή στη μοναξιά και στην μετάνοια... κάποιος έχει κάνει λάθη για τα όποια ντρέπεται και δε μπορεί να κάνει κάτι να τ αλλάξει. Πόσοι το έχουμε νιώσει αυτο; Ωστοσο οι Anathema έχουν γίνει μια από τις δημοφιλέστερες μπάντες σε αυτό το είδος μουσικής. Οι συναυλίες είναι κατάμεστες και ο Vincent με τα μαλλιά να κρύβουν το πρόσωπο του (τα μάτια κυρίως) "πείθει" πως νιώθει το ίδιο με το κοινό του... Μ μουσική τους εκσυγχρονίζεται και η "ατμόσφαιρα" έχει ήδη σκοτεινιάσει αρκετά.

Αngels walk among us

..and i dont have to fight it anymore

for all those years i was dreaming

and i don't have to worry anymore

cos i found my belief in...

2010...Άλμπουμ "Were Here Because Were Here". Το πιο πρόσφατο άλμπουμ, το τελευταίο αν θέλεις. Εδώ συνεχίζει κάπως στο ίδιο ύφος αλλά είναι λίγο πιο αισιόδοξος... δεν είναι απελπισμένος ερωτικά... ψάχνει να βρει απαντήσεις στη ζωή και αποκτά κάποιες πεποιθήσεις κα πιστεύω μέσα από συνεχής αναζήτηση της ψυχής του  όπου μπορεί να βρει τη λύτρωση τελικά.

Οι Anathema είναι από τις λίγες μπάντες που δεν έχουν κουράσει. Πολλά χρόνια παίζουν στο ίδιο πάνω κάτω μοτίβο και στην ίδια πάνω κάτω μελαγχολική τους κατάσταση. Στην Ελλάδα όποτε έρχονται (τώρα τελευταία κάθε χρόνο) βρίσκουν ένα κοινό πολύ θερμό μαζί τους και σίγουρα έχουν τους believers και εδώ.

Είναι μια μπάντα που δεν έχει κουραστεί να είναι εκεί για μας όποτε νιώσουμε μονοί και θέλουμε να ονειρευτούμε με τους απέραντους και βαθυστόχαστους στίχους τους. Έχουν ένα καλό. Εμείς που ακόμα κυνηγάμε ανεμόμυλους μπορούμε να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε και αυτό βγαίνει μέσα από την κρυφή αλλά και φανερή ιστορία μέσα από τα τραγούδια τους.

Μπορείς να φανταστείς και συ μια;