Ο MC Yinka στο MusicHeaven!

Γράφει η Δέσποινα Κ. (despinakontogianni)
122 άρθρα στο MusicHeaven

Σε είδαμε που συμμετείχες στις κινητοποιήσεις για το "Αθήνα: πόλη αντιφασιστική". Πες μας γι' αυτή την κίνηση.
Είναι η κίνηση που επιμένει ενάντια στο ρατσισμό και στο φασισμό. Αυτό γίνεται μαζί με άλλες ομάδες, groups και κάποιες πολιτικές παρατάξεις, που διοργανώσαν αυτή τη δράση. Σ' όλο αυτό υπάρχει μια συνέπεια, βέβαια. Ειδικά προς τις εκδηλώσεις που έχω συμμετάσχει προσωπικά. Πιστεύω πως σαν κίνηση είχε ανταπόκριση, έδειξε όσα ήθελε να δείξει. Θα μπορούσαμε να είχαμε περισσότερο κόσμο, αλλά δεν πειράζει. Σημασία έχει πως έκανε αίσθηση κι είναι ένα μεγάλο πρώτο βήμα, ένα μεγάλο άνοιγμα για τέτοιου είδους κινητοποιήσεις. Εμένα είναι χαρά μου να παίζω εκεί. Το υποστηρίζω. Κι εγώ όντας παιδί μεταναστών έχω νιώσει στο πετσί μου το ρατσισμό. Και συνεχίζουμε με μικρότερα πράγματα, με πιο μικρές εκδηλώσεις, σε κάποια σχολεία κι υπάρχει και μια μικρή αντιφασιστική επιτροπή που συμμετέχω. Υπάρχει - κι αυτό είναι το καλό - ένα δίκτυο.

Βλέπεις με τα χρόνια να έχει αλλάξει ο ρατσισμός; Θέλω να πω, ως προς το είδος και την εκδηλωσή του.
Υπήρχε ένα θέμα στο μεγαλύτερο μερίδιο της κοινωνίας, όσον αφορά την αισθητική τους. Τους ενοχλούσε να βλέπουν πιο πολλούς σκουρόχρωμους, πιο πολλούς ξένους. Μετά άρχισε όλο αυτό να γίνεται μέρος στην καθημερινότητά τους. Και ξεκινάει από θέμα αισθητικής και περνάει σ' ένα μίγμα, μαζί με την ύφεση των πραγμάτων, την οικονομική κρίση κι όλα τα υπόλοιπα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα της χώρας, την ανεργία. Κι αν κάποιος δεν έχει παιδεία, όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, για να μπορέσει να καταλάβει από πού πηγάζουν όλα αυτά, σίγουρα το πρώτο θύμα τους θα είναι ο αλλοδαπός. Άρα υπάρχει μια μερίδα ατόμων που είναι ρατσιστές από φύση, δηλαδή από το σπίτι τους, από την παιδεία που θα πάρουν κι απ' το "όπως έχει μάθει κανείς". Είναι πολύ ανησυχητικό, γιατί η ακροδεξιά ανεβαίνει και σιγοντάρεται από αυτούς που λένε "αφού οι υπόλοιποι μας απογοητεύσανε, ας δοκιμάσουμε αυτούς", χωρίς να γνωρίζουν τί ακριβώς πρεσβεύουν ή το πλάνο τους. Εκεί κάπου χάνεται κι η ιδέα για το κοινό καλό, πιστεύω.

Έχεις νιώσει κάποια στιγμή πως σε σαμποτάρουν; Με οποιοδήποτε και για τον οποιοδήποτε λόγο.
Οκ, αυτό είναι ένα θέμα που το βλέπουμε γενικά στη μουσική βιομηχανία. Είτε δεν μπορείς να κάνεις ένα live γιατί το μαγαζί που θα λάβει χώρα δε σου προσφέρει αυτά που θέλεις και δημιουργούνται μικροπροβλήματα είτε επειδή εσύ ο ίδιος πρέπει να κάνεις όλες τις δουλειές (πρόμο, διαφήμιση κλπ) κι έτσι να αποσπάται η προσοχή σου από αυτό που κανονικά θα έπρεπε να κάνεις. Όλα αυτά σου τρώνε χρόνο. Κι είναι γενικό το κακό. Από αυτή την άποψη υπάρχει ένα σαμποτάζ, αλλά όχι προσωπικό. Κάτι πιο άμεσο δεν έχω νιώσει. Ή απλά να μην το έχω καταλάβει για να ασχοληθώ.

Ξέρουμε πως τα ακούσματά σου είναι τραγούδια από τη Νιγηρία, ελληνικό hip HP, ξένη Pop. Ποιες μουσικές εκτιμάς, εκτός αυτών που σ' έχουν ήδη επηρεάσει;
Η Soul. Την εκτιμώ πολύ. Ό,τι κι αν κάνω, όμως, να το κάνω μ' ένα δικό μου τρόπο. Δε θέλω να μιμηθώ τον τρόπο που το κάναν τότε. Θα πάρω την ατμόσφαιρα και θα την περάσω μέσα από το δικό μου πρίσμα, από το δικό μου μάτι. Θα βάλω την ιδιοσυγκρασία μου. Κι αυτό που δε θα 'θελα είναι να περιοριστώ σ' ένα μόνο στυλ. Να υποβόσκουν κι άλλα στυλ, όπως το Funk, Reggae, ρυθμικά, για να υπάρχει ενδιαφέρον και να μην μπορείς να το κατατάξεις κάπου. Να μπορεί κανείς να πιάνει την ενέργεια από κάθε μουσικό είδος.

Τί ακούς αυτόν τον καιρό;
Πολλά. Μπορεί να κολλήσω μ' έναν τζαζ δίσκο και μετά να ακούσω hip hop. Ανάλογα με τη φάση. Πάντως ακούω πολλά!

Υποθέτω πως σ' αρέσει να πειραματίζεσαι και να μεταμορφώνεσαι. Πώς δημιουργείς με βάση αυτό; Παίρνεις ένα κομμάτι και σκέφτεσαι πώς θα το αλλάξεις, σου 'ρχεται μια ανεξάρτητη ιδέα από μόνη της στο μυαλό; Πώς ξεκινάς να γράφεις στίχους;
Η ιδέα υπάρχει από την αρχή. Μπορεί να ακούσω τη μουσική ξανά και ξανά και βγάζω το θέμα στους στίχους. Μπορεί να έρθει η έμπνευση από μία εικόνα που θα δω και θα μου δημιουργήσει ιδέες ή να ακούσω μια λέξη και να θέλω να γράψω την επόμενη. Αυτοσχεδιασμοί πολλές φορές. Χωρίς μουσική, έτσι στον αέρα, πάντως γράφω ελάχιστες φορές. Αν έχω απλά τη γενική ιδέα στο μυαλό μου, θέλω να βρω και την ανάλογη μουσική από πίσω. Κάποιες φορές, πάλι, γράφω λίγο, το αφήνω και μετά το σκέφτομαι πιο πολύ και το συνεχίζω. Το επεξεργάζομαι συνειδητά κι υποσυνείδητα. Σιγά σιγά έρχονται από μόνα τους τα κομμάτια στο μυαλό μου και συμπληρώνουν το παζλ. Σε άλλα κομμάτια μπορεί να σβήσω, να ξαναγράψω, να κάνω διορθώσεις, διάφορα. Θέλει ένα χρόνο, γιατί μπορεί να υπάρχει η διάθεση να γράψω, μα μετά χρειάζεται να κάνω ένα διάλειμμα, να ασχοληθώ με κάτι άλλο, κι ύστερα από καμιά δυο μέρες να επιστρέψω σ' αυτό. Επίσης, θεωρώ λάθος να γράφεις συναισθηματικά φορτισμένος.

Τί προσδοκίες έχεις από τη δουλειά σου; Να την ακούσει πολύς κόσμος; Να την αγοράσει; Να του τραβήξει απλά το ενδιαφέρον;
Έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα στο μουσικό βιομηχανικό γίγνεσθαι και σχετικά με το τί οφέλη έχει ο μουσικός από αυτό, δε σκέφτομαι το ποιός θα αγοράσει τη δουλειά μου. Το μόνο πράγμα που θέλει ένας μουσικός τελικά είναι να διαδοθεί αυτό που παράγει. Θέλουμε να δούμε αν θα αγγίξει τον κόσμο. Εϊναι πολύ εύκολο στην εποχή μας κάποιος να ακούσει δουλειές, κυρίως λόγω διαδικτύου. Δεν περιμένω οικονομική ανταπόκριση. Προτιμώ να αρέσει στον κόσμο και ν' ακούει τα κομμάτια μου, ακόμα και στο youtube. Αν αγοράσει κιόλας το cd, καλώς. Αλλά δεν το προσδοκώ. Και νομίζω σχεδόν κανένας πια.

Πες μας για τους Παράγοντες.
Πω πω... τα ξέρετε αυτά; Πάνε χρόνια! Ήταν ένα γκρουπ που φτιάξαμε με τον Παράξενο κάπου το 2001. Έχει κυκλοφορήσει κάτι σα συλλογή κομματιών, που λέγεται "Αμοντάριστα πλάνα". Εχουμε καλές σχέσεις ακόμα με τον Κώστα κι ευελπιστούμε κάποια στιγμή στο μέλλον να βγει μία δουλειά από τους Παράγοντες. Εγώ θα το 'θελα δηλαδή. Συμμετέχω στο δίσκο του Κώστα, θα είναι κι εκείνος στο δικό μου. Γενικώς, βοηθιόμαστε όπου μπορούμε. Ο κάθενας έχει πάρει πλέον το δρόμο του. Το όνομα βγήκε τυχαία. Ήμαστε γύρω στα 20 τότε κι ήμαστε και στην ίδια γειτονιά. "Είσαι παράγοντας. Ο νο 1 παράγοντας στη ζωή σου." κάπως έτσι το είχα στο μυαλό μου.

Μίλα μας για τους ΤΕΚ (Τέχνη Εν Κινήσει).
Είναι μια συλλογικότητα καλλιτεχνών, της οποίας η δράση της είναι παρεμβατική. Έχουν οργανώσει κάποια φεστιβάλς, που είναι κοντά στο εργατικό κίνημα και στον πολίτη που παλεύει κι έχει μια υφή του τύπου "η τέχνη δεν έχει νόημα, αν δεν έχει κάποιο κοινωνικοπολιτικό αντίκτυπο". Δεν πρέπει να είσαι απαραίτητα πολιτικοποιημένος για να μπεις σ' αυτή τη διαδικασία. Πρέπει να πιστεύεις πως αυτό που κάνεις έχει να κάνει με τα κοινά κι ότι δεν είναι απρόσωπο, αλλά έχει μια κοινωνική βάση. Πιστεύω πως ο κάθε καλλιτέχνης πρέπει να επηρεάζεται απ' αυτά που γίνονται γύρω του, στην κοινωνία που ζει. Πρέπει να υπάρχει ανατροφοδότηση, δηλαδή. Είναι μια ομάδα ανθρώπων, λοιπόν, η οποία συνεδριάζει πολύ συχνά. Έχει βγει μια συλλογή, το "Μέρες από ατσάλι", που είναι μέλη της ΤΕΚ, που έχουν γράψει κομμάτια ως συμπαράσταση στους εργάτες στη Χαλυβουργία. Όλο αυτό στήθηκε το '08. Στο εξωτερικό υπάρχουν κάποιες παραπλήσιες ομάδες. Δείχνει όλο αυτό πως ο καλλιτέχνης δεν είναι μόνο σύνθεση και live. Δείχνει πως υπάρχει καλλιτεχνικό κίνημα.

Βάζεις στην ίδια κατηγορία το hip hop της προβολής, των χιλιάδων views στο internet, που μπορεί μ' ένα μιξάζ να παίξει σε κλαμπάκι με το πιο underground; Το hip hop είναι ένα;
Ακούμε ένα hip hop που μπορεί η θεματολογία του να είναι βαριά... έχει να κάνει καθαρά με τον ακροατή και με το πώς προβάλλεται ένα κομμάτι. Δηλαδή κι ένα πιο underground κομμάτι μπορεί να προβληθεί και να μοιάζει πιο ανάλαφρο στα πολλά αυτιά. Στα χρόνια το hip hop έχει βγει σε πολλές μορφές. Σε πιο ανάλαφρο, πιο εμπορικό, πιο κοινωνικό, πιο βαρύ κάποιες φορές. Ολα αυτά έχουν την κακή και την καλή πλευρά τους. Υπάρχει και το ποιοτικό, υπάρχει και το λιγότερο ποιοτικό. Κι αυτό είναι σε όλα τα είδη. Αν βγάλει κάποιος ένα καλό Pop κομμάτι, εγώ προσωπικά θα το αναγνωρίσω. Αν υπάρχει ένα κριτήριο κι ένα επίπεδο. Για μένα ισχύει αυτό που λέμε "η μουσική χωρίζεται σε δύο κατηγορίες, στην καλή και στην κακή". Με ό,τι αυτά τα δύο είδη συμπεριλαμβάνουν.

Ποια η σχέση σου με τα είδη δημοσιότητας; Θεωρείς πως η δουλειά σου ίσως έπρεπε να είχε προβληθεί λίγο περισσότερο;
Ίσως να 'θελα να είχε προβληθεί λίγο παραπάνω, ναι. Αν κάποια στιγμή έπεφταν όλα τα φώτα πάνω μου, θα προσπαθούσα να το διαχειριστώ. Θα ήθελα, δηλαδή, να μπορώ να το διαχειριστώ. Με οποιοδήποτε τρόπο να είμαι αξιοπρεπής και να μην ξεπεράσω κάποια δικά μου όρια. Να θες να υποστηρίξεις τη δουλειά σου όσο και να προβάλλεται, πολύ ή λίγο. Πιστεύω, πάντως πως το hip hop διανύει μια χρυσή εποχή.

Πες μας για τη συνεργασία που είχες με τη SugahSpank. Δένατε ωραία μουσικά.
Ναι, παίξαμε μαζί. Είναι μια θορυβώδης παρουσία η κοπέλα. Στο μέλλον θα κάνουμε ξανά κάτι. Ετοιμάζω κάποια πιο dubstep κομμάτια και θα συμμετέχει, αν και δεν ξέρω πότε θα είναι έτοιμα να βγούνε. Την εκτιμώ πολύ σαν καλλιτέχνη. Κι έχουμε και χημεία, πάνω στη σκηνή, νομίζω.

*Ευχαριστούμε την Ευαγγελία Μαγειροπούλου, για την πολύτιμη βοήθειά της. 

**Επίσης, το "A liar man" Caffee (Σωφρονίου 2, Γκάζι), για τη φιλοξενία.