ελληνική μουσική
    806 online   ·  210.833 μέλη
    αρχική > e-Περιοδικό > Φταίνε Τα Τραγούδια

    Η ιστορία του ''Crying'' του Roy Orbison

    Το μελοδραματικό αγλάισμα που έγραψε ο Roy Orbison όταν είδε ένα πρόσωπο από τα παλιά...

    Η ιστορία του

    Γράφει ο Κωνσταντίνος Παυλικιάνης (CHE)
    224 άρθρα στο MusicHeaven
    Σάββατο 05 Μαρ 2016

    Το «Crying» κυκλοφόρησε το 1961 και περιλαμβάνεται στον ομώνυμο δίσκο του Roy Orbison. Ο γεννημένος στο Vernon Τεξανός κιθαρίστας, έγραψε αυτό το τρυφερό και μελοδραματικό αγλάισμα όταν είδε ξανά μία κοπέλα με την οποία είχε χωρίσει και ήταν ακόμα ερωτευμένος, αλλά δεν τόλμησε να της πει τι σήμαινε εκείνη γι' αυτόν. 

    Roy Orbison: Είχα σχέση με μία κοπέλα και χωρίσαμε. Πήγα στο κουρείο για να κουρευτώ και στην απέναντι πλευρά του δρόμου είδα το κορίτσι με το οποίο είχα χωρίσει. Ήθελα να πάω και να της πω “Ας ξεχάσουμε ό,τι συνέβη και να συνεχίσουμε”. Αλλά ήμουν πεισματάρης. Έτσι, μπήκα στ' αυτοκίνητο και οδήγησα περίπου δύο τετράγωνα και είπα στον εαυτό μου “Φίλε, έκανες πραγματικά λάθος. Δεν το έπαιξες καθόλου σωστά”. Το σκεφτόμουνα και δάκρυσα κι έτσι έγραψα το «Crying».

    Ο αρχικός τίτλος του τραγουδιού ήταν «Once Again» και ο Orbison ξεκίνησε να το γράφει για έναν τραγουδιστή της country, ονόματι Don Gibson. Ο συνεργάτης του Orbison, Joe Melson, έγραψε το στίχο «Once again I'm crying», που αποτέλεσε τη βάση του τραγουδιού αλλά ο Orbison άλλαξε τον τίτλο.
    Σε καμία περίπτωση το τραγούδι δεν θα πρέπει να το ακούσει κάποιος που βρίσκεται σε βαθιά κατάθλιψη. Η θλίψη, η μετάνοια και η αιώνια καταδίκη σε μία ζωή βουτηγμένη στα δάκρυα, στην οποία επένδυσε ξεκάθαρα ο Orbison με το χαρακτηριστικό συναρπαστικό φωνητικό παλικαρισμό του, θα μπορούσαν να είναι αρκετά ώστε να παρασύρουν οποιονδήποτε έχει την τάση να τα τερματίσει όλα αυτά. Για τους πιο σταθερούς τύπους ανθρώπων, το «Crying» είναι απλά μία όμορφη και συγκινητική μπαλάντα που αρχίζει με έναν αβλαβή ρυθμό από τύμπανα και ακουστική κιθάρα (την οποία πιθανότατα έπαιξε ο ίδιος ο Orbison) και χτίζεται σταθερά από έγχορδα με μία μεγάλη δόση μελοδραματικής έντασης που κορυφώνεται σ’ ένα συγκλονιστικό φινάλε. Ο Orbison πετυχαίνει μία εξαιρετικά ψηλή νότα στο τέλος, την οποία φαίνεται να κρατά σχεδόν για μία αιωνιότητα.
    Ο Orbison ισχυρίστηκε ότι η εκπληκτική κορύφωση στο τέλος του τραγουδιού δεν ήταν σκηνοθετημένη, αλλά απλώς συνέβη κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης. Σε μία συνέντευξή του στο βρετανικό μουσικό περιοδικό New Musical Express (1980), είπε:
    - Αμέσως σκέφτηκα μία εμπειρία του παρελθόντος κι αυτός ήταν ο τρόπος που μου βγήκε. Ήταν η επανάληψη μίας κατάστασης με μία κοπέλα που είχα. Δεν θα μπορούσα να σας πω αυτή τη στιγμή ποιες νότες χτύπησα στο τέλος του τραγουδιού.

    Στην ηχογράφηση συμμετείχαν οι Bob Moore (μπάσο), Floyd Cramer (πιάνο), Buddy Harman (drums) και οι Boudleaux Bryant, Harold Bradley και Scotty Moore (κιθάρες).


    Το «Crying» κυκλοφόρησε σε single από την Monument Records τον Ιούλιο του 1961, με παραγωγό τον Fred Foster. Με την κυκλοφορία του ο Roy Orbison έσπασε μία παράδοση που τηρούσε, να μην κυκλοφορεί μία μπαλάντα μετά από μία άλλη μπαλάντα. Το προηγούμενο τραγούδι που είχε κυκλοφορήσει ήταν το «Running Scared» κι ενώ υποτίθεται ότι δεν κυκλοφορούσε δύο μπαλάντες τη μία μετά την άλλη, κυκλοφόρησε το «Crying» που ωστόσο έγινε επίσης επιτυχία.
    Το «Crying» έφτασε στο Νο 2 των Η.Π.Α. και στο Νο 25 της Μεγάλης Βρετανίας και ήταν η έκτη επιτυχία για τη δισκογραφική εταιρεία Monument σε λιγότερο από ενάμιση χρόνο.
    Ο Αμερικανός μουσικοκριτικός Dave Marsh χαρακτήρισε το τραγούδι ως ένα “ροκ-μπολερό” με ουρλιαχτά έγχορδα, σφυρήλατα τύμπανα, ένα ρεφρέν φάντασμα, ευγενικό παίξιμο κιθάρας και έναν υπαινιγμό μαρίμπας. Το μουσικό περιοδικό Billboard το είδε ως μία εκφραστική ανάγνωση μπαλάντας με άρωμα country.


    Το Νοέμβριο του 1989 κυκλοφόρησε μία ζωντανή εκτέλεση του τραγουδιού, η οποία περιλαμβάνεται στο δίσκο «A Black & White Night Live». Η εκτέλεση αυτή προέρχεται από μία συναυλία που έδωσε ο Roy Orbison στο Los Angeles το Σεπτέμβριο του 1987 και η οποία προβλήθηκε τηλεοπτικά σε ασπρόμαυρη εικόνα (από κει και ο τίτλος της εκπομπής «A Black And White Night» που έδωσε τον τίτλο και στο δίσκο).

    Άλλες εκτελέσεις

    • Waylon Jennings (1962, σε single. Το Δεκέμβριο του 1964 συμπεριλήφθηκε και στο δίσκο «Waylon At JD’s»).
    • Del Shannon (1964, στο δίσκο «Handy Man»).
    • Jay & the Americans (1966, εκτέλεση η οποία έφτασε στο Νο 25 των Η.Π.Α.).
    • Glen Campbell (Αύγουστος 1967, στο δίσκο «Gentle On My Mind». Το τραγούδι το ερμήνευε ήδη σε ζωντανές του εμφανίσεις).
    • Dottie West (Μάρτιος 1968, στο δίσκο «What I'm Cut Out To Be»).
    • Lynn Anderson (Ιούλιος 1968, στο δίσκο «Big Girls Don't Cry»).
    • Arlene Harden (1970, στο δίσκο «Arlene Harden Sings Roy Orbison». Η εκτέλεση αυτή κυκλοφόρησε και σε single, το οποίο έφτασε στο Νο 28 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών της κατηγορίας country).
    • B.J. Thomas (1975, στο δίσκο «Reunion»).
    • Ronnie Milsap (1975, στο δίσκο «A Rose By Any Other Name». Η εκτέλεση αυτή κυκλοφόρησε και σε single, το οποίο έφτασε στο Νο 79 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών της κατηγορίας country).
    • Don McLean (1978, στο δίσκο «Chain Lightning». Στις 21 Ιουνίου του 1980, η εκτέλεση αυτή ανέβηκε στο Νο 1 της Μεγάλης Βρετανίας, μένοντας στην κορυφή για τρεις εβδομάδες. Επίσης, έφτασε στο Νο 5 των Η.Π.Α.).
    • Stephanie Winslow (1980, στον ομώνυμο δίσκο. Η εκτέλεση αυτή κυκλοφόρησε και σε single, το οποίο έφτασε στο Νο 14 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών στην κατηγορία country καθώς και στο Νο 53 του καναδέζικου πίνακα στην ίδια κατηγορία).
    • Karel Gott (1981, με τίτλο «Pláč» στο δίσκο «Country Album»).

    • Roy Orbison & k.d. Lang (1987). Λίγο αφότου ο Roy Orbison υπέγραψε με τη Virgin Records, ηχογράφησε το «Crying» ντουέτο με την k. d. Lang. Η Lang είπε ότι όταν συναντήθηκαν για να κάνουν την ηχογράφηση ήταν προφανές ότι οι φωνές τους είχαν “τονική σύνδεση”. Η συγκινητική αυτή εκτέλεση ηχογραφήθηκε για τις ανάγκες του soundtrack της ταινίας «Από Την Ουόλ Στριτ Στο Κολέγιο»  (Hiding Out, 1987) και κυκλοφόρησε και σε single. Χάρη σ' αυτό το τραγούδι, το 1988 ο Roy Orbison και η k. d. Lang κέρδισαν βραβείο Grammy στην κατηγορία Best Country Collaboration With Vocals. Την επόμενη χρονιά, το 1989, η ίδια εκτέλεση μπήκε στη β' πλευρά του single «She's A Mystery To Me» του Roy Orbison. Ωστόσο, η εκτέλεση του ντουέτου δεν γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία καθώς έφτασε μόλις στο Νο 42 του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών στην κατηγορία της country. Εντούτοις, επανακυκλοφόρησε το 1992 στη Μεγάλη Βρετανία, όπου έφτασε στο Νο 13. Το Φεβρουάριο του 2008 η k. d. Lang, μιλώντας στην εκπομπή «Saturday Live» του BBC Radio 4, ανέφερε ότι ο Roy Orbison της είπε πως το τραγούδι το έγραψε αφότου είχε δει μία πρώην κοπέλα του σε μία καντίνα που πουλούσε burgers.

    • Rebekah Del Rio (1993, ισπανόφωνη εκτέλεση με τίτλο «Llorando»). Η Rebekah Del Rio το ερμηνεύει a cappella στην ταινία του David Lynch «Mulholland Drive» (2001), σε μία συγκλονιστική σκηνή όπου η τραγουδίστρια καταρρέει στο πάλκο ενώ το σπαρακτικό της τραγούδι συνεχίζει να ακούγεται.

    Rebekah Del Rio: Το «Crying» ήταν πάντα το αγαπημένο μου τραγούδι από τότε που ήμουν πολύ νέα και το έλεγα a cappella από το 1993. Το τραγούδι έχει φέρει τόσες πολλές θαυμάσιες ευκαιρίες και άγγιξε τόσους πολλούς όλα αυτά τα χρόνια... Δεν θα ήμουν η ίδια αν δεν είχα επιλέξει να τραγουδήσω το «Llorando». Θυμάμαι την πρώτη φορά που το τραγούδησα στα ισπανικά. Οι στίχοι αντήχησαν στο λαιμό μου και για πρώτη φορά στην καριέρα μου ένιωσα ένα με το τραγούδι. Μ' έκανε να κλάψω από θλίψη και χαρά γιατί είχα βρει ένα στολίδι που θα μπορούσα να πω ότι είναι δικό μου. Παρά το γεγονός ότι το έχει τραγουδήσει η k. d. Lang και ο μεγάλος Roy Orbison, η ισπανική εκτέλεση είναι αναμφισβήτητα το σήμα-κατατεθέν μου. Μου πρότειναν το πρώτο μου δισκογραφικό συμβόλαιο  με βάση αυτό το τραγούδι. Γράφτηκε ειδικά για μένα από τη Βενεζουελανή στιχουργό Thania Sanz. Σιγουρεύτηκα ότι ήταν όσο το δυνατόν πιο κοντά στο πρωτότυπο διατηρώντας το ρυθμό του τραγουδιού. Παρακολούθησα προσεκτικά τη μετατροπή των αρχικών στίχων σ' ένα θαυμάσιο αυτοτελές ποίημα. Το αποτέλεσμα ήταν μία μετάφραση σχεδόν λέξη προς λέξη ενός ήδη υπέροχου τραγουδιού. Η φωνή μου ήταν το σκάφος του και έχω αλλάξει για πάντα από τη μαγεία αυτού του θαυμάσιου αριστουργήματος. Η θλιβερή πλευρά του θέματος είναι ότι κάθε φορά που τραγουδώ αυτό το τραγούδι, και ειδικά την εκτέλεση από το «Mulholland Drive», κλαίω μέσα μου, πεθαίνω για μία χαμένη αγάπη και κρέμομαι από κάθε λέξη σαν η εμπειρία μου να συνέβη χθες... «Then I saw you last night», «you wished me well, you couldn’t tell»... «que estava Llorando». Είναι πραγματικό όταν το τραγουδάω γιατί ο πόνος εξακολουθεί να ζει μέσα μου. Όταν συνάντησα τον David (Lynch) εκείνο το μοιραίο πρωί, δεν ήξερα ότι ηχογραφούσε τη φωνή μου. Τραγούδησα με όλη μου την καρδιά και τη ψυχή και έφυγα λίγο μετά. Δεν ήξερα ότι η ηχογράφηση θα στοίχειωνε τον David στο σημείο που θα έγραφε ένα ειδικό μέρος για την πλοκή του «Mulholland Drive». Ήταν τόση η συγκίνηση όταν δέχθηκα τηλεφώνημα από τον πιστό μου φίλο και ατζέντη Brian Loucks, ενώ ήμουν στο Nashville, για να μου πει ότι ο David ήθελε να πετάξω στο Los Angeles ώστε να κινηματογραφήσουν τη σκηνή μου. Ήταν η πρώτη μου ταινία, το πρώτο μου τρέιλερ, το πρώτο μου 15ωρο γύρισμα. Ουφ! Οι ηθοποιοί εργάζονται πραγματικά σκληρά. Ανέπτυξα έναν εντελώς νέο σεβασμό για την τέχνη και τον ηθοποιό. Ήταν πολύ σκληρή δουλειά αλλά αγάπησα κάθε λεπτό της. Όταν άκουσα ότι το πιλοτικό (για το δίσκο) ακυρώθηκε, η καρδιά μου έπεσε στο έδαφος. Δεν θα γινόμουνα η επόμενη Vonda Shepard σ' αυτές τις υπέροχες, φρικιαστικές σειρές (σ.σ. η Vonda Shepard είναι Αμερικανίδα τραγουδίστρια, η οποία έπαιξε στη σειρά Ally McBeal υποδυόμενη μία τραγουδίστρια σε μπαρ). Αλλά δεν ήμουν ξένη με την απώλεια/απογοήτευση. Ο δίσκος μου ποτέ δεν κυκλοφόρησε και έπρεπε να ξεκινήσω και πάλι από την αρχή. Κι αυτό έκανα... Κι έτσι το πιλοτικό μεγάλωσε κι έγινε ταινία! Και η Rebekah Del Rio ήταν σαν τον Flint! Θα έπαιζα στην πρώτη μου ταινία, μόνο εγώ και η φωνή μου... χωρίς μπάντα, χωρίς ένα πέρασμα από τη σκηνή, αλλά ολομόναχη να τραγουδάω το αγαπημένο μου τραγούδι, να κλαίω και να δείχνω αξιοθρήνητη. Ήταν τόσο συναρπαστικό.

    • Chitãozinho & Xororó (1998, πορτογαλική εκτέλεση με τίτλο «Lágrimas» στο δίσκο «Na Aba do Meu Chapéu»).
    • Gene Pitney (1999, στο άλμπουμ «Gene Pitney Sings Great Ballads»).
    • k.d. Lang (2001, ζωντανή ηχογράφηση στο άλμπουμ «Live By Request»).
    • Dana Winner (2002, στο άλμπουμ «Unforgettable Too»).
    • Nicholis Louw (2004, στο άλμπουμ «My Hart Is Aan Die Brand»).
    • Carrie Underwood (2005, στο τηλεοπτικό show American Idol, όπου συμμετείχε ως διαγωνιζόμενη -ήταν κι η τελική νικήτρια).
    • Emily Vinette (2005, στο Canadian Idol, όπου συμμετείχε ως διαγωνιζόμενη).
    • Ashley Coulter (Αύγουστος 2006, στο Canadian Idol, όπου συμμετείχε ως διαγωνιζόμενη). 
    • Damien Leith (2006, στο άλμπουμ «The Winner’s Journey»).
    • Billy Gilman (2007, σε single).
    • The Morning Benders (2008, στο άλμπουμ «The Bedroom Covers»).
    • Jamie Archer (2009, στο αγγλικό X-Factor, όπου συμμετείχε ως διαγωνιζόμενος).
    • Clay Aiken & Linda Eder (Ιούνιος 2010, στο άλμπουμ «Tried And True»).
    • La India (Ιούνιος 2010, εκτέλεση σε στυλ salsa, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Unica»).
    • Il Divo (Νοέμβριος 2011, συναισθηματική εκτέλεση στο άλμπουμ «Wicked Game», και στην οποία συμμετέχει και η Rebekah Del Rio).
    • Austra (2011, στην deluxe έκδοση του άλμπουμ «Feel It Break»).
    • Kree Harrison (2013, στο τηλεοπτικό show American Idol).

     

    Το «Crying» ακούστηκε στις ταινίες «Στην Παγίδα Του Νόμου» (Down By Law, 1986), «Από Την Ουόλ Στριτ Στο Κολέγιο»  (Hiding Out, 1987, στην εκτέλεση των Roy Orbison & k. d. Lang), «Gummo» (1997), «Gravesend» (1997), «Paperback Hero» (1999), «The Guilty» (2000), «Mulholland Drive» (2001, στην εκτέλεση της Rebekah Del Rio), «Small Claims» (2004), «Repressions» (2007), «House of Boys» (2009) και «50/50» (2011) καθώς και στην τηλεοπτική ταινία «Roy Sings Orbison» (1975).
    Τον Ιανουάριο του 1991 το «Crying» ακούστηκε στη βρετανική τηλεοπτική σειρά του BBC «Only Fools And Horses», σε μία σκηνή όπου το τραγουδάει η Raquel μαζί μ' έναν τραγουδιστή ονόματι Tony Angelino. Όμως ο τραγουδιστής είχε ρωτακισμό, με αποτέλεσμα το «Crying» να ακούγεται περισσότερο σαν «Cwying». Η σκηνή αυτή θεωρείται ως μία από τις καλύτερες της σειράς.
    Επίσης, ακούστηκε στις σειρές «Mystery Science Theater 3000» (1997), «Οι Σοπράνος» (Sopranos, 2004), «Parashat Ha-Shavua» (2006, ως «Llorando»), «It Takes Two» (2008), «Το Όνομά Μου Είναι Ερλ» (My Name Is Earl, 2008), «Prison Break» (2008, στην εκτέλεση της Rebekah Del Rio), «Heroes» (2009, εντούτοις η πλοκή σ’ εκείνο το επεισόδιο διαδραματίζεται το Μάιο του 1961 ενώ το τραγούδι κυκλοφόρησε τον Ιούλιο) και «Gent De Paraula» (2011), στα τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ «Austin City Limits» (1983) και «Saturday Night Live In The '80's: Lost & Found» (2005) και στα τηλεοπτικά show «The Johnny Cash Show» (1969 και 1970), «The Tonight Show Starring Johnny Carson» (1992) και «Dancing With The Stars» (2010, ως «Llorando»).
    Αναφορά στο τραγούδι υπάρχει σ’ ένα επεισόδιο της σειράς «Sports Night» (2000), όταν ο Casey McCall φοράει γυαλιά ηλίου μετά από οφθαλμολογική εξέταση. Οι συνάδελφοί του τον περιπαίζουν γι’ αυτό, και ένας από αυτούς λέει «Πιάσε και την ψηλή νότα στο “Crying” και θα εντυπωσιαστώ», ως αναφορά στον Roy Orbison και τα χαρακτηριστικά γυαλιά του.

    Το 2007 ο εγγαστρίμυθος Terry Fator εμφανίστηκε ως διαγωνιζόμενος στο America's Got Talent (season 2), στον τελικό γύρο του οποίου έκανε τη μαριονέτα του, μία χελώνα ονόματι Winston, να τραγουδάει το «Crying» με τη φωνή του Roy Orbison. Ο Fator αναδείχθηκε νικητής κερδίζοντας το έπαθλο του 1.000.000 δολαρίων.
    Επιπλέον, στις αρχές του 2008, το «Crying» χρησιμοποιήθηκε σε διαφήμιση κατά της οδήγησης υπό την επήρεια αλκοόλ (σε ύφος karaoke).
    Το Μάρτιο του 2012 ο Αμερικανός πολιτικός Mitt Romney, τότε υποψήφιος πρόεδρος των Η.Π.Α. με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, ανέφερε το «Crying» μεταξύ των αγαπημένων του 10 τραγουδιών όλων των εποχών.

    Επίσης, ο Robin Gibb των Bee Gees δήλωσε: «Ο Roy Orbison έκανε μόδα τη συγκίνηση και ότι οι άντρες μπορούσαν να μιλήσουν και να τραγουδήσουν για πολύ συναισθηματικά πράγματα. Πριν απ’ αυτό κανένας δεν θα το έκανε».

    Ο ίδιος ο Roy Orbison το αναγνώρισε κάνοντας μία ανασκόπηση της εποχής που έγινε δημοφιλής. Roy Orbison: Όταν βγήκε [το «Crying»] δεν νομίζω ότι υπήρχε κάποιος που είχε αποδεχτεί το γεγονός ότι ένας άντρας πρέπει να κλάψει όταν θέλει να κλάψει.

    Λέγεται, μάλιστα, ότι για τον Roy Orbison ήταν το πιο αγαπημένο του τραγούδι απ’ όλες τις κλασικές συνθέσεις του. Ο Barry Gibb, επίσης των Bee Gees, το πήγε ακόμα πιο μακριά από τον αδελφό  του λέγοντας ότι την πρώτη φορά που άκουσε το «Crying» είπε «Αυτό ήταν. Για μένα ήταν η φωνή του Θεού».

    Ομοίως, ο Tim Goodwin, ο οποίος διεύθυνε την ορχήστρα που συνόδευε τον Roy Orbison σε κάποιες συναυλίες του στη Βουλγαρία, είπε ότι η φωνή του Orbison ήταν μία μοναδική εμπειρία. Επίσης δήλωσε ότι ήταν απίστευτη αίσθηση όταν ένιωσε να σηκώνονται τα μαλλιά του απ’ το πίσω μέρος του λαιμού του, τη στιγμή που ο Orbison έπιανε τις ψηλές νότες στο «Crying» και καθώς έπαιζαν τα έγχορδα και αναπτυσσόταν η ορχήστρα.
    Το 2002, το «Crying» τιμήθηκε με το Grammy Hall Of Fame Award. Το περιοδικό Rolling Stone κατέταξε το τραγούδι στο Νο 69 των 500 καλύτερων τραγουδιών όλων των εποχών, γράφοντας: ο Orbison είπε ότι έγραψε αυτή την πλούσια, ονειρική μπαλάντα μετά από μία συνάντηση με μία παλιά φλόγα. «Είτε έκλαιγα σωματικά είτε απλά έκλαιγα μέσα μου, είναι το ίδιο πράγμα». Η σχεδόν οπερατική ερμηνεία του κατέληξε σε μία ψηλή νότα θρήνου, την οποία ο Orbison ποτέ δεν έχασε την ικανότητα να πιάνει μέχρι το θάνατό του το 1988.

    Bob Dylan («Η Ζωή Μου», σελ. 49, Εκδόσεις Μεταίχμιο): Ήταν σαν να τραγουδούσε από την κορυφή του Ολύμπου, και ό,τι έλεγε το εννοούσε 100%. Τώρα τραγουδούσε τις συνθέσεις του σε τρεις ή τέσσερις οκτάβες και σ' έκανε να θες να πηδήξεις απ' τον γκρεμό. Τραγουδούσε σαν επαγγελματίας κακοποιός. Το χαρακτηριστικό του ήταν να ξεκινά από μια χαμηλή νότα που δεν ακουγόταν σχεδόν, να μένει εκεί για λίγο και ύστερα, εντελώς απροσδόκητα, να ξεσπάει σε έναν απίστευτο μελοδραματισμό. Η φωνή του μπορούσε να αναστήσει και νεκρούς, και όταν τέλειωνε, έπιανες τον εαυτό σου να ψιθυρίζει: «Δεν το πιστεύω, ρε φίλε». Περίμενα ανυπόμονα να ακούσω κανένα άλλο καλό τραγούδι, αλλά μπροστά στον Roy όλα τα υπόλοιπα ήταν σκέτη πλήξη... άτολμα και ψόφια. 

    CRYING – Roy Orbison

    I was all right for a while, I could smile for a while
    But I saw you last night, you held my hand so tight
    As you stopped to say "Hello"
    Aww you wished me well, you couldn't tell

    That I'd been cry-i-i-i-ng over you, cry-i-i-i-ng over you
    Then you said "so long". left me standing all alone
    Alone and crying, crying, crying cry-i-ing
    It's hard to understand but the touch of your hand
    Can start me crying

    I thought that I was over you but it's tru-ue, so true
    I love you even more than I did before but darling what can I do-o-o-o
    For you don't love me and I'll always be

    Cry-i-i-i-ng over you, cry-i-i-i-ng over you
    Yes, now you're gone and from this moment on
    I'll be crying, crying, crying, cry-i-i-ing
    Yeah crying, crying, o-o-o-o-ver you


    Tags
    Μουσικά Είδη:AmericanΜουσικά Όργανα:ακουστική κιθάραΈγχορδακιθάραΚαλλιτέχνες:ShannonBarry GibbBee GeesBillboardFloyd CramerJohnny CashGrammyΜουσική Γενικά:συνέντευξη



    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε