Έκπτωτος

Περπατώ μέσα στις φλόγες
ξετυλίγω τους αιώνες
πάλι συναντώ στο χρόνο μιά στιγμή
σε Αλεξανδριανές εικόνες
ξαναχτίζω Παρθενώνες
και κρατώ στο χέρι πάλι το σπαθί

κάνω πάλι να ξεφύγω
απ' των Σελευκιδών το μύθο
ποιό το θύμα πάλι ποιός ο νικητής
στο ναό του ποσειδώνα ΄
δέηση γιά το χειμώνα
του Δία να ηρεμήσω πάλι την οργή

Σπάρτη Αθήνα σ' ένα μήνα
πόλεμος γιά τη ρουτίνα
τη τύχη μου κρατώ
σ' ένα παλιό χαρτί
Κόρινθο κι αρχαία Δήλο
δάγκωσα κι αυτό το μήλο
έκπτωτος να ταξιδέψω σ' άλλη γη

Aγγελος χωρίς ασπίδα
ήρθα εδώ χωρίς ελπίδα
να υπερασπιστώ μιά παγια εντολή
στέκομαι με τους τρακόσιους
τρέχω όμως με εξακόσιους
ήρωας δεν ήμουν ούτε μιά στιγμή

Eίμαι μόνο παρωδία
και δε βρίσκω την αιτία
να με χειροκροτούν
χιλιάδες στη σκηνή
ο αριστοφανικός μου λόγος
είναι αυτός ο γυρολόγος
που επιβιώνει μόνο στη ψυχή

Eγκλωβίζομαι και πάλι
στου Σωκράτη το κεφάλι
και γυρνώ μεσ' στην αρχαία αγορά
ήρθα εδώ γιά να ψωνίσω
ή το ψάχνω γιά να ζήσω
πές μου δάσκαλε εσύ πιά έχω φορά


Είμαι εδώ και όποιος αντέξει
στου ονείρου μου το φώς
να βαπτιστεί
το παρόν λίγο ν' αντέξει
να ξεφύγει από τούτη τη ντροπή
είμαι εδώ με χίλιες σκέψεις
πως θα γίνει αλλιώς
να με εμπιστευτείς
κάτι απ' το λογικό να κλέψεις
η ζωή σου προλαβαίνει να σωθεί

Κάνει η ζωή μου κύκλους
μεσ' στους δούρειους τους ίππους
κρύβομαι μεσ' στη κοιλιά
που είναι πολλοί
πόλεμο γιά την Ελένη
γιά όσους ζούνε κοιμωμένοι
για να σου ανοίξω
πάλι τη πληγή

Σαλαμίνα Μαραθώνας
και οι νίκες ελαιώνας
τι έχει μείνει όμως να μ' ακολουθεί
κάτι ψεύτικες εικόνες
κι οι Ολυμπιακοί αγώνες
χορηγούς ζητάνε γιά μιά ανακωχή

Eλλειμα μέσα στη σκέψη
και ας κέρδισα τον Ξέρξη
τώρα πιά πετώ με μαγικό χαλί
σύνορο μου η Ευρώπη
και ας ζω στο νευροκώπι
όλοι ενωμένοι γιά μιά αλλαγή

Tαξιδιώτης μεσ' στο χρόνο
πήρα σήμερα το λόγο
στην Επίδαυρο να παίξω μιά στροφή
να φωνάξω στούς προγόνους
που μας άφησαν πιά μόνους
υπάρχει ελπίδα ή πουλήθηκε κι αυτή

Kάπου εδώ όμως θα τελειώσω
Πυθαγώρεια να σώσω
του Αριστοτέλη την πελώρια φωνή
του Ηρόδοτου τις μάχες
και του Όμηρου τους χάρτες
της Ακρόπολης την άγια ανατολή