Μικρή μου ερωμένη

Γλυκοχαράζει η αυγή
του κόσμου χρώματα
θα λάμψουνε σε λίγο
κι ο πετεινός φωνάζει
τη νέα μέρα που χαράζει
άκου το πρωινό τιτίβισμα στ’αγέρι
η πρώτη λάμψη τ’αυγερινού
το άστρο αυτό του γυρισμού
πως να σε φέρει...

Γλυκουφαίνει η ανατολή
το πρόσωπό σου λευκό ως δείχνει
χρώμα δεν έχει πια του δειλινού
και η φωνή δειλά ακούγεται
σε συμφωνία μουσική ξεχύνεται
παντρεύεται τον ήχο της αγάπης
βουλιάζει στα νερά της αυταπάτης
κι όλο φωνάζει, κι όλο ζητά
κοντά μου αν θα’ρθεις...

Μα, λατρεμένη μου μορφή
μαγευτικό μου εσύ στολίδι
απο τα πέρατα του κόσμου
στην αγκαλιά σαν έρθεις
να κρυφτείς ευτυχισμένη
εσύ μικρή μου παινεμένη
λησμονημένη αγαπημένη
μη δώσεις θλίψη στην καρδιά
που’ναι για χρόνια μοναχή
και προδομένη...

Τη νέα μέρα ξεκινά
καινούργια αγάπη
είναι γλυκειά κι όλο ζωή
λουλούδια βάζει στα μαλλιά
κρατά στα χέρια τα λευκά
ευωδιαστά τριαντάφυλλα
να στάζουνε του έρωτα το μέλι...

Τη νέα μέρα μια γιορτή
του Φθινοπώρου η εποχή
είναι για μας μονάχα
κι η ζωή μεσα στα σύννεφα
να ψάχνει για λημέρι...

Μα, λατρεμένη μου μορφή
η πρώτη λάμψη την αυγή
σημάδι είναι πως κοντά μου θα σε φέρει
κι εσύ μικρή μου παινεμένη
μοναδική μου ερωμένη
απ’το ποτάμι των ευχών
θα γεννηθείς στην αγκαλιά μου εκεί
κάποια ημέρα θα’ρθεις μαγεμένη...