Ο Ταξιδευτής

και όλο πάλι απ’ την αρχή.
Με τη συνήθεια να μου
γίνεται θηλιά,
ταξίδια σχεδιάζω μακρινά
με πυξίδα τα όνειρά μου
και για χάρτη μου το νου.
Δραπέτης από τη ζωή
για να βρει λύτρωση η ψυχή.

Κάθε ταξίδι και γιορτή
από κάμπο σε βουνό,
παρέα με της σιωπής
το χαμένο θησαυρό.
Σε μέρη κρυμμένα απ’ τη βουή
σωσμένα απ’ την καταστροφή,
του ανθρώπου την οργή.
Πολλοί με παίρνουν για τρελή
μα οι φίλοι μου με λεν απλά…
απλά… της ζωής ταξιδευτή.