ελληνική μουσική
    416 online   ·  210.814 μέλη
    αρχική > e-Περιοδικό > Βιογραφίες

    Μουσικό Ουράνιο Τόξο ή αλλιώς Rainbow!

    Στα 1975 ο κιθαρίστας Ritchie Blackmore, αφού έχει αφήσει την λαϊκο-τροβαδούρικη μπάντα των Deep Purple, τσιμπάει τον Ronnie James Dio από τους Elf και φτιάχνει τους Rainbow.

    Η μπάντα έμελλε να σημαδέψei την Hard Rock/heavy Metal παγκόσμια σκηνή με μια σειρά Epic/AOR μουσικών συνθέσεων...
    Γράφει το μέλος heartbreak-kid
    1 άρθρα στο MusicHeaven
    Παρασκευή 10 Νοέ 2006
    Σ’αυτά τα πρώτα βήματα, ο Blackmore καλεί σε βοήθεια τους Craig Gruber στο μπάσο, Gary Driscoll στην ντραμς και Micky Lee Soule στα πλήκτρα, κολλητάρια του Dio από τους Elf. Το ηχητικό αποτέλεσμα πηρε τον τίτλο Ritchie Blackmore's Rainbow. Τα μέλη της μπάντας θέλουν να δείξουν από την αρχή τι ψάρια πιάνουν, γι’ αυτό και προσπαθούν να μας δελεάσουν με τραγούδια όπως Man On The Silver Mountain, Catch The Rainbow, The Temple of The King καθώς και μια ορχηστική επανεκτέλεση του Still I'm Sad των Yardbirds. Τα καταφέρουν αρκούντως ικανοποιητικά. Καλλίτερο τραγούδι κατά την γνώμη του γράφοντος το αριστούργημα, Sixteen Century Greensleeves. Το άλμπουμ φτάνει στο νούμερο 11 των αγγλικών charts και στο νούμερο 30 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όμως κάτι δεν πάει καλά στον τελειομανή κιθαρίστα…Ο Ritchie Blackmore συζητάει το θέμα με τον Dio και μαζί με τον «κοντό» αποφασίζουν την επόμενη χρονιά να βγάλουν κάτι πιο επικό. Απαύγασμα της προσπάθειάς τους το ολιγόλεπτο μα πολύ καλό Rising. Στην μπάντα τώρα πια μπαίνουν διαφορετικής μουσικής ποιότητος μέλη όπως ο Tony Carey, κιμπορντίστας και των Planet P Project αργότερα, ο Jimmy Bain στο μπάσο και ο τεράστιος Cozy Powell στα τύμπανα. Κορυφαία στιγμή του άλμπουμ το θρυλικό Stargazer, που καθιερώνει τον Dio στο στυλ τραγουδιού που αγαπήσαμε όλοι οι φαν του! Μέχρι εδώ καλά, λοιπόν και ο Ριτσι, καταστρώνει τα καινούργια του σχέδια.

    Μετά από 2 χρόνια, στα 1978, οι Rainbow φτάνουν στην ψηλότερη κορυφή του προσωπικού τους Εβερεστ. Long Live Rock 'n' Roll, το όνομα του αλμπουμ. Συνθέσεις αποκλειστικά Blackmore/Dio πλην 2 περιπτώσεων που βάζει το χεράκι του ο αείμνηστος Cozy Powell (Kill the King/ The Shed). Τι να πρωτοπείς τώρα γι’ αυτόν τον δίσκο;; Προσωπικά, τηρώ σιγή ιχθύος και προ(σ)καλω τον καθένα να το ακούσει. Εξαίρεση θα κάνω μόνο για το Rainbow Eyes στο οποίο, ο Dio, σπάει κόκαλα αποδεικνύοντας πόσο ρομαντικός μπορεί να γίνει ένας Heavy τραγουδιστής. Για την ιστορία, φτάνει στο νούμερο 7 στο νησί και κανείς δεν ξέρει πια τι καλλίτερο να περιμένει. Τα καλά ωστόσο, συνεχίζονται τον επόμενο χρόνο! Ο R. J. Dio οδεύει προς τους Black Sabbath στην θέση του Ozzy Osbourne και αντικαθίσταται από τον (μεγαλύτερο του σε ηλικία) Graham Bonnet. Οι Rainbow συνεχίζουν στο ίδιο περίπου στυλ με τον νέο τους τραγουδιστή να δείχνει δείγματα της φωνάρας του σε hits όπως τα Since You Been Gone και "All Night Long. Και πάλι διαλέγω ένα τρίτο τραγούδι,το οποίο προσωπικά με συνεπαίρνει αφάνταστα και δεν είναι άλλο από το Eyes Of The World. Ίσως το πλέον αξιοσημείωτο στο τέταρτο, πια, δίσκο των Rainbow είναι ότι ο Blackmore συναντά ένα φίλο από τα παλιά, φορτωμένο με χιλιάδες αναμνήσεις, τον μπασίστα Roger Glover. Ο παλιός του συνεργάτης από τους Deep Purple, αναλαμβάνει και την παραγωγή του δίσκου, που στα προηγούμενα άλμπουμ είχε αναλάβει ένας από τους πιο γνωστούς παραγωγόυς στον χώρο του Hard Rock, ο κύριος Martin Birch (The Wasp). Στην ντραμς δεν κουνάει κανένας τον Cozy Powell ενώ στα πλήκτρα συναντάμε το Don Airey, ο οποίος είναι ένας ζωντανός θρύλος της Rock, έχοντας συνεργαστεί με κάθε καρυδιάς καρύδι. Ενδεικτικά αναφέρω, συνεργασίες με Gary Moore, Ozzy Osbourne, Judas Priest, Black Sabbath, Jethro Tull, Whitesnake, Michael Schenker, Uli Jon Roth μέχρι και Andrew Lloyd Webber.Με τέτοια ομάδα φέρτε μου αυτιά να ακούω και οι παίκτες την φτάνουν στο νούμερο 6 των αγγλικών chatrts, πάνω και από το Long Live Rock 'n' Roll!!!

    Στα 1980, ο Graham Bonnet παίρνει αγκαζέ τον Cozy Powell και την κάνουνε με ελαφρά και το κατώφλι των Rainbow περνάει ο Joe Lynn Turner. Ο τραγουδισταράς με το ποζεριάρικο ύφος και την μεγάλη λατρεία που γνωρίζει από τις γυναίκες, δίνει μια αίσθηση φρεσκάδας στους Rainbow. Η μπάντα μπορεί να ξεκίνησε ηχογραφήσεις με τον Bonnet, όμως την δουλειά τελειώνει ο Turner. Η στροφή σε πιο μελωδικό heavy και AOR συνθέσεις είναι εμφανής, χωρίς να αλλάξει τελείως το παραδοσιακό στυλ παιξίματος του Blackmore. Την θέση του Powell παίρνει ο Bobby Rondinelli (με συμμετοχές και σε Blue Öyster Cult, Quiet Riot, Black Sabbath) και τα πλήκτρα του Aiery βγαίνουν κι άλλο μπροστά. Το αλμπουμ σκαρφαλώνει με ευκολία στο τρίτο σκαλί στην Αγγλία και στο πεντηκοστό των ΗΠΑ. Τίτλος άλμπουμ, Difficult to Cure. Ξεχωρίζουν, το ομώνυμο, το οποίο είναι επηρασμένο από την Ενάτη του Beethoven καθώς και τα I Surrender και Can't Happen Here. Την καρδιά του heartbreak kid παίρνει το Vielleicht Das Nachste Mal (Maybe Next Time) σε σύνθεση Blackmore/Airey…Τον επόμενο χρόνο οι συνήθειες δεν αλλάζουν, τα γούρια παραμένουν και το «Ουράνιο Τόξο» παρουσιάζεται και πάλι με μία (πάλι καλά) αλλαγή στην σύνθεση τους. Αυτή την φορά φεύγει ο Aiery για να κάνη παρέα με τον Ozzy και την θέσι του παίρνει ο David Rosenthal. Οι υπόλοιποι ως έχουν. Μια καθ’ όλα δεμένη ομάδα φτιάχνει το Straight Between The Eyes, με τον Blackmore να παίζει μοναδικά και τον Turner να τραγουδάει σαν να λέει: «Μπορώ και πιο ερωτικά…»…Εμμονή γίνεται το Miss Mistreated, το οποίο δεν βγαίνει καν ως single και στο οποίο συμμετέχει συνθετικά και ο Rosenthal. Νούμερο 5 στην Αγγλία και το 1982 μοιάζει καλή χρονιά για το AOR.

    Τι απαιτήσεις μπορείς να έχεις από ένα συγκρότημα, που λέγεται Rainbow; Οι οπαδοί τους πάντως μοιάζουν λίαν απαιτητικοί και σίγουρα δεν συγχωρούν μέτριες δουλείες. Ως τέτοια,ίσως, μπορεί να χαρακτηριστεί το Bent Out of Shape του 1983. Ο Blackmore αλλάζει ντράμερ σαν τα υποκάμισα και αυτή την φορά βάζει τον Chuck Burgi, πίσω από τα τύμπανα. Η κατάληξη δεν είναι η αναμενόμενη και οι οπαδοί ρίχνουν τον δίσκο στο νούμερο 11 στο νησί. Οι Rainbow εδώ μου φαίνονται περισσότερο Joe Lynn Turner παρά R. Blackmore. Το AOR κυριαρχεί και η ηχητική του συγκροτήματος αλλάζει κυνηγώντας την, όσο το δυνατόν μεγαλύτερη, εμπορική καταξίωση…

    Την επόμενη χρονιά. τα 2 φιλαράκια, ο Blackmore με τον Glover, "την κάνουν" και ξαναφτιάχνουν τους Deep Purple με την MKII σύνθεση. Έτσι, οι Rainbow απέχουν δισκογραφικά για πολλά πολλά χρόνια. Το 1992, ο Blackmore αποφαίνεται ότι δουλειά με τους Purple δεν γίνεται, η δεύτερη φορά δεν είναι ποτέ όπως η πρώτη και ξαναφτιάχνει τους Rainbow. Έτσι, το 1995 η μπάντα επανέρχεται στην δισκογραφία με το Stranger In Us All. Τί γίνεται τώρα εδώ: Ο Ριτσι με σύντροφο, μουσικά, ερωτικά και ότι άλλο θέλετε την Candice Night,από το Long Island, φτιάχνει ένα δίσκο θέλοντας να συνδέσει την περίοδο του Dio με την πιασάρικη περίοδο του Turner. Ο Σκότος Doogie White, αναλαμβάνει τραγουδιστής, ο John O'Reilly στην Drums, ο Greg Smith στο μπάσο και Paul Morris στα πληκτρα. Το line-up δεν μας λέει κάτι, το ηχητικό αποτέλεσμα μας φέρνει στο νου παλιές καλές στιγμές των Rainbow ενώ οι μελωδίες μας προϊδεάζουν για το «ακουστικό» μέλλον του Blackmore(παρέα με την Candice που του ‘χει πάρει τα μυαλά). Ο White πιστοποιεί ότι ο Ριτσι είναι μανούλα να βρίσκει τραγουδισταράδες και δίνει ρέστα στο Ariel..

    Αγαπημένο τραγούδι μου το Black Masquerade, ενώ πρέπει να τονιστεί ότι η πιτσιρίκα συμμετέχει και στιχουργικλα σε πολλά τραγούδια. Το τελευταίο άλμπουμ των Rainbow δεν είναι ό,τι καλλίτερο βγάλανε αλλά είναι αρκετά συμπαθητικό σε μένα. Μου φαίνεται κομματάκι αδικημένο καθώς ήρθε μετά από πολλά χρόνια και είχε ως προηγούμενο το όχι και τόσο καλό Bent Out of Shape.

    Όπως και να χη, οι Rainbow, προσωπικό δημιούργημα ενός μεγάλου κιθαρίστα, προσέφεραν τόσα πολλά που δύσκολα θα χάσουν την θέση που τους αξίζει στην καρδιά μας…

    LPs:
    Ritchie Blackmore's Rainbow (1975)
    Rising (1976)
    Long Live Rock 'N' Roll (1978)
    Down to Earth (1979)
    Difficult to Cure (1981)
    Straight Between the Eyes (1982)
    Bent Out of Shape (1983)
    Stranger in Us All (1995)

    Live:
    On Stage (1977)
    Finyl Vinyl (1986)
    Live in Germany (1994)
    Live in Europe (1996)
    Live in Munich 1977 (2006)
    Rainbow Live At Cologne SportHalle (2006)
    Live In Germany 1976 (30th Anniversary Edition Box)

    Πηγές:
    Wikipedia, the free encyclopedia - http://en.wikipedia.org
    Rainbow CD leaflets

    Tags
    Μουσικά Είδη:Hard RockMetalRockΚαλλιτέχνες:Black SabbathDeep PurpleLloydOzzy OsbourneΕταιρίες:Martin



    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #6178   /   10.11.2006, 10:56   /   Αναφορά
    bravo re heart epitelous ayti einai biografia!(eida kai gw rainbow kai lew poios asxolithike...????)eyge eyge!!
    #6179   /   10.11.2006, 12:02   /   Αναφορά
    Ωραίο το άρθρο σου, περιεκτικό και όμορφα γραμμένο. Καλή δουλειά

    Όμως "λαϊκο-τροβαδούρικη μπάντα" οι Deep Purple;;;;
    #6182   /   10.11.2006, 14:37   /   Αναφορά
    Γεια σου ρε Μήτς με τις βιογραφίες σου!!!Πολύ καλή και.... Dio και τα minds on the κάγκελα!!!

    NLE
    #6183   /   10.11.2006, 15:27   /   Αναφορά
    Μπράβο kid!! Eκτός από το ωραίο άρθρο σου, διακρίνω πολύ όμορφη γραφή και με το χιούμορ που σε χαρακτηρίζει!
    Administrator
    #6184   /   10.11.2006, 16:35   /   Αναφορά
    Πολύ αγαπημένοι οι Rainbow. Το πρώτο ξένο τραγούδι που έβγαλα στην κιθάρα νότα-νότα (στην κλασική, όταν ακόμα είχα το ...ύψος της) ήταν το Temple Of The King. Γίνεται να μην τους θυμάσαι για πάντα μετά; :)
    #6185   /   10.11.2006, 16:39   /   Αναφορά
    Τίποτα ιδιαίτερο για τις πληροφορίες, τις βρίσκει κανείς παντού, και ορισμένα σημεία χτυπάνε άσχημα...



    Λαϊκοτροβαδούρικη μπάντα οι Purple, το Diff To Cure επιρρεασμένο από την Ενάτη, (στην ουσία είναι διασκευασμένα δυο βασικά μοτίβα της Ενάτης)...

    Η μεγάλη επιτυχία αυτού του album, το I Surrender, ξεχώρισε κατα πολύ στην εποχή του, και ακούγεται ακόμα και σήμερα από τα ραδιόφωνα.



    Μέτριο προς το καλό το αποτέλεσμα...



    #6345   /   21.11.2006, 10:23
    Κάπως έτσι τα βλέπω και εγώ. Φένεται απο το αρθρο σου πόσο σου αρέσουν οι Rainbow, αλλά μια βιογραφία πρέπει να είναι κυρίως αντικειμενική με μερικές πινελιές συναισθηματισμού και όχι το αντίθετο.



    Προφανώς οι DP είναι πολύ πιο σημαντικοί απο τους Rainbow.



    Eπίσης το Diff. to Cure είναι μέτριοκαι το bent out of shape κακό.



    Ο JLT δεν είναι και τίποτα ιδιαίτερο. Σε σχέση δε με τους δύο προηγούμενους μάλλον ωχριά.



    Επίσης δεν αναφέρεις σαν κυκλοφορία το διπλό Finyl Vinyl.




    #6353   /   21.11.2006, 12:30
    @ keupang: όλα αυτά τα must και τα ντε σου περί βιογραφιών καθώς και τους χαρακτηρισμούς που πρέπει να υπάρχουν μεσα, από ποιόν ακριβώς ορίζονται? στην τελική, αμά θέλουμε να κάνουμε μια μετάφρασι από το wikipedia και όλα οκ!μας κάνουνε και μια αγωγούλα, παίρνουνε και τα λεφτουδάκια τους και μεις δεν ξαναπατάμε στο MusicHeaven! αυτή είναι η αποψί μου και έκανες πολύ καλά που σχολίασες την, κατά τα άλλα, άθλια βιογραφία που έγραψα :)

    P.S: αν θες ρίξε μια ματιά ξανά για το Finyl Vinyl. αναφέρεται στα Live :)

    #6354   /   21.11.2006, 13:34
    Καταρχήν είσαι πολύ επιθετικός χωρίς λόγο. Αυτό που έγραψα είναιη άποψη μου και τίποτα παραπάνω. Δεν σε αναγκάζει κανένας να την δεχτείς.



    Εάν θέλεις να ακούσεις μια άποψη κάντο αλλιώς προσπέρνα το. Είναι τόσο απλό.



    Παρόλα αυτά θα σου απαντήσω γιατι μπορεί να κάνω λάθος, και να παρεξήγησα το ύφος σου όπως συχνά συμβαίνει στο διαδίκτο.



    Καταρχήν το πως κατασκευάζεται μια βιογραφία μπορείς να το καταλάβεις διαβάζωντας πολλές. Όπως σε πολλα πράγματα κυριαρχούν κάποιοι κανόνες που δημιουργήθηκαν απο την συνεχή δημιουργία τους, απο το feedback, απο την εμπειρία , απο τις διαφορετικές απόψεις, απο τεχνοτροπίες που επιβίωσαν ή όχι. Δεν είναι τυχαίο οτι υπάρχουν επαγγελματίες βιογράφοι άλλωστε. Κάτι θα ξέρουν παραπάνω απο εμάς. Απο εκεί και πέρα κανεις δεν σε αναγκάζει να ακολουθήσεις τους κανόνες. Εάν μπορείς σπάστους και ξεπέρνα τους. Αλλα δεν είναι και τόσο έυκολο.Για να αυτοσχεδιασεις σε ένα μουσικό όργανο πρέπει πρωτα να μάθεις να πειθαρχείς.



    Προφανως η προσπάθεια σου είναι πολύ καλύτερη απο μια απλή μετάφραση του wikipedia. Σε αυτό δεν διαφώνω και σου το αναγνωρίζω. Πουθενά δεν αναφέρω επίσης οτι αυτο που έγραψες είναι άθλιο. Με αδικείς.



    Εάν θέλεις να γράψεις όμως μια βιογραφία που όχι απλά να είναι διαφορετική απο του wikipedia για να λες οτι είναι διαφορετική, αλλα που να είναι καλύτερη τοτε αυτό θέλει δουλεια. Πρέπει να πάρεις και να διαβασεις όσες βιογραφίες κυκλοφορούν, να κρατήσεις μονο τα γεγονότα που είναι διπλοτσεκαρισμένα, να πάρεις μια πιο γενική άποψη για το ποιοί δίσκοι θεωρούνται καλύτεροι ή χειρότεροι, να βρεις συντευξεις των ίδιων των μουσικών που να σχολιάζουν την δουλειά τους, να διαβάσεις reviews κτλ κτλ.



    To finyl Vinyl το είδα οτι αναφέρεται απλα δεν το σχολίασες καθόλου, αυτό λέω καθώς εκτος απο ένα απλό live διαθέτει κάποια στοιχεία παραπάνω. Το έχεις ακούσει;



    p.s. το wiki επιτρέπει την αναδημοσιευση των πληροφοριών του και την ενθαρύνει εάν γίνεται αναφορά πηγής. Για αυτό είναι φτιαγμένο άλλωστε. Ψάξτο λιγο.


    #6355   /   21.11.2006, 13:54
    δεν ειμαι επιθετικός,σε είπα και ευχαριστώ για τα σχόλια! αυτοσαρκάζομαι πολύ συχνά πράγμα που δεν ξέρεις, οπότε εκεί πηγαινε το "άθλια"! δεν είμαι επαγγελματίας βιογράφος, δεν ξέρω γρυ από μουσική και νότες από βιογραφίες και τα ρέστα και ο,τι κατά καιρούς γράφω βγαίνει από την ψυχή του heart. θεωρώ πιο σημαντικό αυτο παρά να καθομαι με τις ώρες να μελετώ βιογραφίες με σκοπό να γράψω καλλίτερη απο το wilipedia. αυτά! δεν απολογούμαι περισσότερο :p

    και πάλι ευχαριστώ και δεν δέχομαι την άποψι σου :p χιχι!

    GL
    #6190   /   10.11.2006, 19:30   /   Αναφορά
    Πολυ καλο το αρθρο σου Heartbreak.Μπραβο!Ιδιαιτερα προσεγμενο θα ελεγα!Μοναχα μια παρατηρηση.Μην αφηνεις αυτο σου το παθος για τους Rainbow να κυριευει την πραγματικοτητα!Αν δεν υπηρχε αυτη η "λαϊκο-τροβαδούρικη μπάντα των Deep Purple"οπως λες δεν ηταν δυνατον να υπαρξουν οι Rainbow....Δυστυχως η ευτυχως αυτη ειναι η αληθεια!



    Φιλικα



    Γιωργος
    #6194   /   10.11.2006, 22:36   /   Αναφορά
    Πολυ καλο Δημητρη.....!!!!

    Συμφωνω με το Black Masquerade.... ενα και απο τα δικα μου αγαπημενα !!!
    #6196   /   11.11.2006, 06:18   /   Αναφορά
    Eyes Of The World λεμεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!!!!
    #6200   /   11.11.2006, 12:02   /   Αναφορά
    Αγαπημενη μπαντα...χαρη σε αυτους μπηκα στον κοσμο του Rock...με το κομματι Temple Of The KIng..
    #6203   /   11.11.2006, 14:08   /   Αναφορά
    Mpravo kiiiiiiiiiid!!!! einai polu kalh h viographia
    #6208   /   11.11.2006, 18:37
    dimko,είσαι ο μόνος με τον οποίο συμφωνώ! :)

    #6213   /   12.11.2006, 17:41
    tha to elega auto kid alla eipa na deixa to kalo mou eauto

    #6214   /   12.11.2006, 17:41
    deixw*

    #12624   /   28.03.2008, 13:45   /   Αναφορά
    Τώρα heart τους αναγνωρίζουμε αλλά παλιά πήγαινες και δώριζες τα cd τους χωρίς αντίκρισμα.
    #12625   /   28.03.2008, 13:46   /   Αναφορά
    Τώρα heart τους αναγνωρίζουμε αλλά παλιά πήγαινες και δώριζες τα cd τους χωρίς αντίκρισμα.
    #12627   /   28.03.2008, 14:39   /   Αναφορά
    When evening falls

    Shell run to me

    Like whispered dreams

    Your eyes cant see

    Soft and warm

    Shell touch my face

    A bed of straw

    Against the lace



    We believed wed catch the rainbow

    Ride the wind to the sun

    Sail away on ships of wonder

    But lifes not a wheel

    With chains made of steel

    So bless me come the dawn

    Come the dawn



    ...Όταν η κιθάρα αρχίζει και κλαίει τα σχόλια περιττεύουν... :)))))
    #12963   /   11.04.2008, 14:44   /   Αναφορά
    Πολύ καλό αρθρο.Μπράβο!Ενώ ακούς πολλά χρόνια ροκ μουσική τους Rainbow τους είχα πάντα στη σκιά των Deep Purple,όμως ακούγοντας προσωπικά τις δουλειές τους μου άρεσαν πάρα πολύ και έχουν βγάλει καταπληκτικά κομμάτια αναλλοίωτα στο χρόνο...(όπως Catch the Rainbow/Temple Of The King.Rainbow Eyes)..αν και όλα πιστεύω τα χρωστάμε στην μουσικά ανήσυχη μορφή του Ritchie Blackmore!
    #14150   /   31.05.2008, 00:54   /   Αναφορά
    Τι να πω για τους Rainbow.... Έχω λετρέψει κομμάτια τους από το πρώτο άλμπουμ όπως τα αναφερθέντα στο άρθρο, όπως και το εκπληκτικό Stargazer του Rising..... Παρ' όλα αυτά, το μόνο που δεν εκτίμησα στους Rainbow είναι ο Turner.... Δεν θα κατακρίνω τους άλλους που τους αρέσει, αλλά εμένα ποτέ δεν μου άρεσε αυτός ο άνθρωπος.... Στόκος είχε καταντήσει! Σε όποιο συγκρότημα έβλεπαν κενό έβαζαν αυτόν..... Εννοείται πως δεν θέλω να προσβάλω κανέναν με την άποψή μου...
    #19616   /   09.02.2010, 19:54   /   Αναφορά
    Εντάξει οι Rainbow πρόκειται για αρκετά καλή μπάντα. Ένα μικρό δείγμα είναι τα τρία πρώτα τους άλμπουμ και δεν νομίζω να χρειάζεται τίποτε περισσότερο. Στη συνέχεια το μόνο άλμπουμ τους που μπορώ να πω ότι πραγματικά αξίζει είναι το τέταρτο άλμπουμ τους. Όσο για τον Turner, προτιμώ να μην είχε έρθει καθόλου στο συγκρότημα, το έβλαψε κατεβαίνοντας σκαλί σκαλί απο το Difficult To Cure, μέχρι το Bent Out Of Shape. Ας μην ξεχνάμε πως οι Deep Puprle με αυτόν έκαναν ένα από τα χειρότερα άλμπουμ τους το Slaves And Masters το 1990. Ε, αυτό δεν ήταν Deep Purple, πώς να το κάνουμε. Για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου, λέω ότι η καλή δουλειά έβγαινε όσο ήταν η φωνάρα του Dio. Από κει και πέρα λίγες η εξαιρέσεις.



    Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω το συγγραφέα του άρθρου, γιατί άρθρα που αναφέρονται σε τέτοιες μπάντες όπως οι Rainbow, αξίζουν μια θέση το e - Περιοδικό.
    #19717   /   28.02.2010, 18:24   /   Αναφορά
    ΑΠΛΑ ΘΕΟΙ!!! Επικές μελωδίες με συμμετοχές από συμφωνικές ορχήστρες (Gates Of Babylon) και στίχους που μοιάζουν να έρχονται από την εποχή των ιπποτών και των μάγων. Περαστικά στον Dio που διαγνώστηκε ότι έχει καρκίνο στο στομάχι και συγχαρητήρια στον heartbreak-kid για το τρομερό άρθρο

    ΥΓ Cozy Powell R.I.P.