Αρβανιτάκη - Ξυδάκης: Γρήγορα Η Ώρα πέρασε

Το CD έφτασε στα MusicHeaven ύστερα από την επικοινωνία που είχαμε με την Ελευθερία, με αφορμή τη διάκριση του website της ως Site του Μήνα για τον Οκτώβριο (διαβάστε τη σχετική δημοσίευση από τη Revekka).

Γειά σας και σας ευχαριστώ θερμά. Τον δίσκο "Γρήγορα Η Ώρα Πέρασε" με τον Νίκο Ξυδάκη τον έχετε λάβει; Αν όχι, επικοινωνήστε με τη συνεργάτιδά μου να σας τον στειλει.

Φιλικά,
Ελευθερία Αρβανιτάκη

Κάπως έτσι πήρα το CD στα χέρια μου, το οποίο αποτελείται από αποσπάσματα ποιημάτων της Σαπφούς σε απόδοση Οδυσσέα Ελύτη, τρία ποιήματα του Διονύση Καψάλη, ένα χορικό του Ευριπίδη (μεταφρασμένο από τον Κ. Χ. Μύρη) και ένα του Κώστα Καρυωτάκη. Ο Νίκος Ξυδάκης τα μελοποίησε, φώναξε την Ελευθερία Αρβανιτάκη και προέκυψε ένας δίσκος που ως τώρα έχει αποσπάσει αρκετά κολακευτικά σχόλια.

Ας δούμε πως υποδέχθηκαν τη νέα αυτή δουλειά ορισμένα μέλη του MusicHeaven:

Spiroos: Αν και δεν έχω ακόμη ακούσει όλο τον δίσκο, από 5-6 που πέτυχα στο ραδιόφωνο, είναι νομίζω εξαιρετικός με πάρα πολύ καλές ενορχηστρώσεις.
XeniaRodo: Xαίρομαι που η Aρβανιτάκη ξύπνησε λίγο, ελπίζω να συνεχίσει έτσι και όχι με Xατζηγιάννηδες και Πυροβολάκηδες
Beatlus: Με όλο το σεβασμό που της τρέφω, δεν αντέχω να μην αναφωνήσω... "επιτέλους"!
Aggeliki: Επιτέλους η Ελευθερία που αγαπήσαμε!
Xristos: Η Ελευθερία είναι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ξανά
(Περισσότερες γνώμες...... )

Προσωπικά θα συμφωνήσω σε όλα τα παραπάνω σχόλια περί της Αρβανιτάκη και θα προσθέσω πως η φωνή της ακούγεται μεστή και γλυκιά, ενώ ειδικά στο σημείο που μιλάει, "έφυγα"...

Όσον αφορά τη σύνθεση, με άφησε αδιάφορο. Κατανοώ πως η μελοποίηση του συγκεκριμένου είδους απαιτεί σεβασμό και προσοχή, δεν καταβαίνω όμως το λόγο που αποφεύγονται οι μουσικές εξάρσεις. Διέκρινα παράλληλα ένα συντηρητισμό και μια διάθεση-ρετρό από τη μεριά του συνθέτη που κάποια στιγμή με έκανε και βαρέθηκα. Βέβαια θα μου πεις "και ποιός είσαι εσύ που κρίνεις τον Ξυδάκη"... Δεκτό, επομένως ας μη συνεχίσω περί σύνθεσης.

Να τονίσω όμως τη μαγευτική ενορχήστρωση του Βασίλη Κετεντζόγλου που κάνει τελικά το δίσκο να σε καθηλώνει από την πρώτη στιγμή. Ηρεμείς, αποσυντονίζεσαι, νοσταλγείς τα πρώτα σου ερωτικά σκιρτήματα και καταλήγεις να θέλεις να πας εκδρομή να συναντήσεις νεράιδες. Μου αρέσουν τέτοιοι δίσκοι και όχι, δε θα τον χαρίσω όπως κάνω συνήθως με αυτά που μου στέλνουν...

Ας δούμε τι λέει και ο ίδιος ο συνθέτης: «Θεωρούσα πάντα πολύ δύσκολο να βάλω μια μελωδία σ’ έναν άμεσο ερωτικό λόγο. Κίνητρο μου ήταν να ηχούν τα λόγια πειστικά στο στόμα μου. Άσχετα αν ειπώθηκαν χθες ή αύριο, να κρατούν τη δύναμή τους. Όπως το λέει ο Οδυσσέας Ελύτης, Σαν να ’ξερε από τότε η ποιήτρια ότι και τα εννέα δέκατα του έργου της να εξαφανίσει ο χρόνος, εκείνη, σαν αίσθηση ζωής, θα επιβιώσει. Διάλεξα λοιπόν τις απλούστερες φράσεις που πιστεύω ότι, ακόμα και σήμερα, εξακολουθούν, σχεδόν μαγικά, να έχουν μια ισχύ»

Παίζουν ορχήστρα εγχόρδων συνοδεία σολιστών
Ενορχήστρωση: Βασίλης Κετεντζόγλου
Διεύθυνση Ορχήστρας: Νίκος Πλατύραχος
Διεύθυνση Παραγωγής: Γιώργος Κυβέλος
Παραγωγή: Universal Music