ελληνική μουσική
    700 online   ·  210.833 μέλη
    Οκτώβριος,
    και η θάλασσα κλείνεται στον εαυτό της
    κρατώντας σφιχτά το τελευταίο
    χάδι καλοκαιριού...
    Γράφει το μέλος ΘΑΝΑΣΗΣ (Lansetris)
    7 άρθρα στο MusicHeaven
    Πέμπτη 14 Δεκ 2006

    Οκτώβριος,
    και το όνειρο που κάποτε
    συγκλόνισε τον κόσμο
    ανάβει σπίρτα να ζεσταθεί
    κρυώνοντας παράλογα

    υγρές νύχτες
    διαχέονται
    σε ζεστά κύματα αγάπης
    καθώς τα πλακόστρωτα,
    οι θυμωμένες λεωφόροι
    οδηγούν βήματα οργής

    Οκτώβριος,
    με σκηνές προσεχώς,
    υπόκωφοι ψίθυροι των μνηστήρων
    αφίσες χαμένες
    μέσα στην κραυγή της πόλης

    οι προσδοκίες που περιμένουν δικαίωση
    με πέτρες σκληρές, αιχμηρές
    αγκαλιά με τη μελωδία
    σπασμένων τηλεοράσεων

    Οκτώβριος
    και γω σε ψάχνω
    σε άδειες πλατείες,
    σε μάταιες συγκυρίες
    κάνοντας εγχειρίσεις μνήμης
    χωρίς αναισθητικό.


    Οκτώβριος
    γρήγορα που πέρασε ο καιρός...
    σαν κυνηγητό ανέμου.



    Στην Α.




    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #6615   /   14.12.2006, 13:12   /   Αναφορά
    Πολύ καλή προσπάθεια Lansetris!! Θα χαρεί ελπίζω η Α.
    #6619   /   14.12.2006, 14:59   /   Αναφορά
    Ανάμεσα στο "εγώ" και στο "εμείς",την μικραίνεις πολύ όμορφα την απόσταση, Θανάση.Και μέσα στην φανερή αγωνία σου να κρατήσεις ζωντανή την ψυχή σου αλλά και τη δική μας, λες ξεκάθαρα πως μπορεί να ονειρεύεται μόνο όποιος κρατάει ακέραιη τη μνήμη..Αλλά θα πρόσθετα αν μου επιτρέπιες ,και ας ακούγεται αυστηρό, πως αυτός ο άνθρωπος είναι ο μόνος που ζει πραγματικά με την καρδιά του το τώρα.

    Σε ευχαριστώ για όλα.
    #6625   /   14.12.2006, 20:56   /   Αναφορά
    >



    αυτό είναι που περιμένουμε οι περισσοτεροι ανθρωποι.

    ωραιο το ποιημα
    #6627   /   15.12.2006, 18:47
    Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά!

    #7474   /   07.03.2007, 14:04   /   Αναφορά
    Μπορεί να πόνεσε..., μα αυτό είναι ποίημα. Μπράβο!
    #7494   /   08.03.2007, 02:00   /   Αναφορά
    Μακαρι να βρουμε κ εμεις αυτη την Α. και την οποιαδηποτε Α. για να μας κανει να γραψουμε τετοια ομορφα λογια :)
    #10948   /   25.12.2007, 21:58   /   Αναφορά
    Αυτή η αίσθηση της μάταιης προσμονής σε διαλύει, αλλά σου δίνει και ζωή. Σε νεκρώνει, αλλά και σε ζωντανεύει. Αυτός είναι ο παράφορος έρωτας!
    #10955   /   26.12.2007, 14:18   /   Αναφορά
    Φίλε μου, ελπίζω να ανταποκριθεί στο κάλεσμά σου η Α.!!!

    Ό,τι κι αν κάνεις, μη σταματήσεις να ελπίζεις... Κάποτε η μοίρα θα σας φέρει κοντά!!!

    Συνέχισε να γράφεις τόσο όμορφα ποιήματα και ο έρωτάς σου κάποτε θα βρει ανταπόκριση!!!!!!!
    #14606   /   13.06.2008, 11:58   /   Αναφορά
    Πολύ όμορφο το ποίημα...

    Αποπνέει μια αίσθηση μελαγχολίας και ρομαντισμού...

    Αν ήξερε ή ξέρει ότι γράφεις τόσο ωραία για εκείνη...

    Οι δύο τελευταίες στροφές μου άρεσαν περισσότερο.
    #17706   /   28.01.2009, 20:58   /   Αναφορά
    Όμορφο το κείμενο σου, με νόημα και με ωραίες λέξεις.
    #21267   /   05.12.2010, 21:53   /   Αναφορά
    Η απωλεια βιωνεται τοσο εντονα απο το δημιουργο! Ειναι σα να ψαχνει μεσα της να δει αν υπαρχει μια σταλα δικη του, μια ρανιδα δικου του αιματος ζητωντας ταυτοχρονα να τη συναντησει, να φωλευσει μεσα της καθως μεσα του ξερει πως υπαρχει μονο αυτη. Θερμα συγχαρητηρια!!!!!!!!