Καρδιές ντυμένες με κουρέλια

Είναι μεσάνυχτα
και η βροχή δεν σταματά,
καρδιές ντυμένες
με κουρέλια στην γωνιά,
χείλη που ψάχνουν
της αλήθειας το κλειδί,
ανώνυμες φιγούρες
με σκυμμένο το κορμί.

Είναι μεσάνυχτα
και ο πόνος ξεκινά,
μαχαίρι το σκοτάδι
που καρφώνεται βαθιά,
καρδιές ντυμένες
με κουρέλια στην σιωπή,
σκέψεις αδέσποτες
που δεν πατούν στην γη.

Είναι μεσάνυχτα
και στο ζενίθ η μοναξιά,
σκάρτες εικόνες
σφίγγουν πάλι την θηλιά,
χέρια που τρέμουν
στου τσιγάρου την φωτιά,
καρδιές ντυμένες
με κουρέλια και σκιά.

Είναι μεσάνυχτα
και ο χρόνος δεν περνά,
στιγμές που ακροβατούν
σε βήματα κενά,
είναι μεσάνυχτα
και ο καθρέπτης
άγρια κοιτά,
καρδιές ντυμένες
με κουρέλια
και στην ελπίδα αντε γεια.