Φόβος νυκτερινός

Κάθομαι πάλι αυτό το βραδυνό μοναχός
και οι αμφιβολίες έρχονται ξανά στην ψυχή
Πως ραγίζει έτσι ο φόβος την μικρή μου καρδιά
και τα δάκρυα καυτά αναβλύζουν ξανά

Αφού το ξέρω καλά πως Εσύ δεν με άφησες ούτε μια στιγμή
μακριά απ'την ζεστή Σου αγκαλιά,τα ουράνια φτερά

Σαν βροχή με πλυμμηρίζουν κακές σκέψεις ξανά
ο εχθρός με πολεμάει μέσα στην σκοτεινιά
Το ανθρώπινο μυαλό πως βαραίνει με μιας
και η καρδιά μου νοσταλγεί να έρθει το φώς ξανά

Αφού το ξέρω καλά πως Εσύ με κρατάς δυνατά και έχεις προστάξει
δικούς Σου αγγέλους να με διαφυλάσσουν σε κάθε μου οδό,
δεν είμαι μοναχός

Δεν θέλω πλέον να φοβάμαι φόβο νυκτερινό
ούτε την ημέρα από τίποτα κακό
Γιατί έκανα τον Κύριο καταφύγιο
την ελπίδα μου την έχω στηρίξει σε Αυτόν

Αφού το ξέρω καλά πως Εσύ Ιησού γλύκε είσαι κοντά μου
και φτάνει μόνο να κράξω σε Σε για να 'ρθεις εδω
να λάμψει το φώς