ελληνική μουσική
    450 online   ·  210.833 μέλη
    αρχική > e-Περιοδικό > Νέα

    Έφυγε o Barry White

    Σε ηλικία 58 ετών, άφησε την τελευταία του πνοή την Παρασκευή, σε νοσοκομείο του Λος Αντζελες, ο Αμερικανός τραγουδιστής Barry White...
    Δευτέρα 07 Ιούλ 2003
    Ο 58χρονος ερμηνευτής της σόουλ αντιμετώπιζε μακροχρόνια προβλήματα υγείας στους νεφρούς και νοσηλευόταν από τον περασμένο Σεπτέμβριο, υποβαλλόμενος σε αιμοκαθάρσεις.

    Ο Μπάρι Γουάιτ έγινε γνωστός σε ολόκληρο τον κόσμο, ερμηνεύοντας μεγάλες επιτυχίες, όπως τα Can't Get Enough of Your Love, You're The First, The Last, My Everything, Never Gonna Give You Up, ενώ το 2000 απέσπασε δύο βραβεία Grammy για το τραγούδι Staying Power.

    Πηγή: ΑΠΕ

    Tags
    Καλλιτέχνες:Barry WhiteGrammy



    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    Administrator
    #209   /   07.07.2003, 15:11   /   Αναφορά
    «Αισθάνομαι τυχερός που η καριέρα μου κρατάει τόσο πολύ», είχε πει ο Μπάρι Γουάιτ σε μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις του το 1999, όταν γιόρταζε τα σαράντα του χρόνια στη σκηνή της σόουλ μουσικής. «Δεν ξέρω αν είναι η μουσική ή οι στίχοι μου, αλλά γνωρίζοντας αρκετά καλά τη μουσική βιομηχανία και τον τρόπο που λειτουργεί, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η καριέρα μου τελικά υπήρξε πολύ πιο μακροχρόνια από όσο περίμενα».







    Ο Μπάρι Γουάιτ σε φωτογραφία του 1975, με τη σύζυγό του Γκλοντίν

    Τελικά, η καριέρα του μεγάλου τραγουδιστή της σόουλ διακόπηκε την Παρασκευή, όταν πέθανε στα 58 του χρόνια σε ένα νοσοκομείο του Λος Αντζελες. Ο θρυλικός τραγουδιστής νοσηλευόταν εκεί από τον Σεπτέμβριο, πάσχοντας από νεφρική ανεπάρκεια και περιμένοντας να βρεθεί το κατάλληλο μόσχευμα ώστε να προχωρήσει σε επέμβαση.



    Γεννημένος στο Γκάλβεστον του Τέξας, ο Μπάρι Γουάιτ μετακόμισε μαζί με τη μητέρα του στο Λος Αντζελες όταν ήταν έξι μηνών. Μεγάλωσε στα γκέτο των μαύρων, ανάμεσα στις συμμορίες και το εμπόριο ναρκωτικών, και στα δεκάξι του πέρασε και από τις φυλακές για κλοπή ελαστικών αυτοκινήτων από μια μάνδρα, ενώ ο αδερφός του Ντάριλ δολοφονήθηκε σε ανταλλαγή πυροβολισμών σε ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ συμμοριών.



    Ο Γουάιτ ξέφυγε από τη μοίρα των κατοίκων του γκέτο χάρη στη μουσική. Η μητέρα του, πιανίστρια, του έμαθε να παίζει και να συνθέτει μουσική και από το 1965 άρχισε να ηχογραφεί προσωπικά άλμπουμ. Η κορυφαία στιγμή της πορείας του ήταν η δεκαετία του '70, με τις κλασικές του επιτυχίες όπως το «Can't Get Enough Of Your Love Baby», «Never, Never Gonna Give You Up», όπου έξι φορές τα τραγούδια του ήταν μέσα στα δέκα πρώτα του καταλόγου επιτυχιών των ΗΠΑ. Από το 1974 είχε προχωρήσει σε μποϊκοτάζ των βραβείων Γκράμι, θεωρώντας ότι είχε αδικηθεί, επειδή εκείνη τη χρονιά η επιτροπή είχε επιλέξει ως καλύτερο πρωτοεμφανιζόμενο καλλιτέχνη την Μπέτι Μίντλερ αντί για τον ίδιο. Το 2000, όμως, δέχτηκε τελικά δύο Γκράμι για το άλμπουμ του «Staying Power».



    Τα κομμάτια του, άκρως ερωτικά, είχαν προκαλέσει την οργή των συντηρητικών της εποχής, οι οποίοι υποστήριζαν ότι η μουσική του προωθεί τη διαστροφή στο σεξ. Ο ίδιος υποστήριζε ότι τα τραγούδια του μιλούν «για την αγάπη και το σεβασμό προς το αντικείμενο του πόθου. Τα τραγούδια μου δεν μειώνουν τη γυναίκα, ούτε την ευτελίζουν· αντίθετα την κάνουν να νιώθει ξεχωριστή, άνετη και γιατί όχι λίγο παιχνιδιάρα».



    Ο Γουάιτ, άλλωστε, είχε παντρευτεί δύο φορές, έκανε οκτώ παιδιά και πολλά εγγόνια και στην ιδιωτική του ζωή ήταν ένας απλός οικογενειάρχης. «Ολοι πιστεύουν για μένα ότι περνάω τον ελεύθερο χρόνο μου με σεξ και ναρκωτικά», έλεγε στις συνεντεύξεις του, «αλλά το μόνο που κάνω είναι να απομονώνομαι σπίτι μου και να παίζω με τα παιδιά μου».



    Από τη δεκαετία του '80 και μετά, με την υποχώρηση της χορευτικής μουσικής, ο Γουάιτ συνέχισε την πορεία του χωρίς μεγάλες επιτυχίες. Στη δεκαετία του '90, το «The Icon Is Love» γίνεται πλατινένιο, ενώ ο Γουάιτ έγραψε την αυτοβιογραφία του. «Το βιβλίο μου», έλεγε ο ίδιος, «αναφέρεται στα μαθήματα που πήρα από τη ζωή και τα εμπόδια που ξεπέρασα και με έκαναν πιο δυνατό. Πιστεύω ότι οι νέοι άνθρωποι που θα το διαβάσουν θα καταλάβουν πώς κατάφερα να χαράξω την πορεία μου και να συνειδητοποιήσουν ότι είναι η μοίρα τους είναι στα δικά τους χέρια».



    Πηγή: Ελευθεροτυπία