Χρονομηχανή

1:
Μου φαίνεται πως ήμουνα εδώ ξανά και πριν
που είχα στο ποτήρι μου το τόνικ με το τζιν.
Με τα τραγούδια μου έδιωχνα τη νύχτα μακριά,
ακροβάτες, κλόουν κι αρλεκίνοι στη σειρά.

2:
Σκιές και φώτα παίζουνε σε πρόσωπα γνωστά,
μα δεν θυμάμαι πού και πότε τα συνάντησα.
Στα καμαρίνια και στους διαδρόμους περπατούν,
κανένας να φωνάζει το όνομά τους δεν ακούν.

R:
Μα να που όλοι τραγουδούν μαζί με μια φωνή,
σαν ένα ακόρντο που περνάει στη Χρονομηχανή.

3:
Και τους κοιτάζω στο φτερούγισμα των τραγουδιών,
ανάμεσα στα κόλπα των ταχυδακτυλουργών.
Εγώ δεν τους γνωρίζω, μα με ξέρουνε καλά
και νοιώθω τη μαγεία τους να με διαπερνά.

4:
Μεσ΄τα τραγούδια είναι οι αρμονίες που ηχούν,
με κώδικες μιλούν και όσα λέω εξηγούν.
Εξαφανίζονται απ’ τις ακτίνες του φωτός,
γυρεύω τη σκιά τους, δεν καταλαβαίνω πώς.

R:
Μα βρίσκονται χιλιάδες χρόνια πάνω στη σκηνή.
Ειν’ όλοι κλειδωμένοι μεσ΄τη Χρονομηχανή.

5:
Μεσ΄τα τραγούδια είναι οι αρμονίες που ηχούν,
με κώδικες μιλούν και όσα λέω εξηγούν.
Έτσι, νομίζω πως ακόμα μια φορά,
θα ανάψουνε τα φώτα και θα παίξουνε ξανά.

R:
Τότε, θα ακούς το γέλιο τους με νότες μουσικής,
να σκάει σαν κύμα στην ακτή της Χρονομηχανής.

Στίχοι/Μουσική: Orfeus © 2002