Λέξεις από ...ήχο

Ήχοι

Οχλοβοή: ο θόρυβος που παράγεται από τις φωνές συγκεντρωμένου πλήθους.


Χλαλοή: είναι συνώνυμη με την οχλοβοή.


Χλαπαταγή: οχλοβοή.


Οχλαγωγία: θορυβώδης συνάντηση όχλου, θόρυβος φωνών, ταραχή.


Ορυμαγδός: πρόκειται για τον ισχυρό κρότο, τον θόρυβο και την βοή πλήθους και κυρίως ανθρώπων που μάχονται ή εργάζονται και δεν χρησιμοποιείται για ισχυρές φωνές αλλά για συγκεχυμένους άναρθρους ήχους. Έτσι «ορυμαγδός δρυτόμων» σημαίνει τον χτύπο των ξυλοκόπων, όταν δουλεύουν πολλοί μαζί. Χρησιμοποιείται επίσης και για τον αντίστοιχο θόρυβο των ζώων και κυρίως αλόγων και σκυλιών. Την ίδια λέξη επίσης χρησιμοποιούμε και για τον ήχο που προκαλεί η δέσμη ξύλων όταν πέφτει απότομα στο πάτωμα αλλά και τα νερά όταν κυλούν με ορμή από τον βουνό, ως χείμαρροι.



Βαβούρα: ο θόρυβος απ’ τις πολλές ομιλίες και φωνές. Η φασαρία.


Θρους: πέραν των άλλων ερμηνειών του (βλ. παραπάνω: «ήχοι της φύσης»), ο θρους μπορεί να σημαίνει και το μουρμουρητό δυσαρεστημένου πλήθους.


Ραχία: Ως ήχος του πλήθους σημαίνει τον πάταγο, τον θόρυβο και την ταραχή. Βλ. όμως και «Ήχοι της φύσης».


Σούσουρο: πρόκειται για τον υπόκωφο θόρυβο, ο οποίος όμως περισσότερο «φωτογραφίζει» τον τρόπο με τον οποίο διαδίδονται από στόμα σε στόμα διάφορα κακεντρεχή κυρίως σχόλια για κάποιους.


Χάβρα: Κανονικά χάβρα ονομάζεται η συναγωγή των Εβραίων. Φαίνεται όμως ότι από την φασαρία που επικρατούσε στις συναγωγές αυτές, έμεινε «χάβρα» να λέγεται και η οχλοβοή γενικότερα.


Τύρβη: Συνδέεται κυρίως με τον θόρυβο που σχετίζεται με αναταραχή, αναστάτωση ή γενική σύγχυση. Τύρβη εξάλλου ονομαζόταν στα αρχαία χρόνια και κάποια βακχική εορτή όπως η όρχηση αυτής. Το δε γνωστό «Μάρθα, Μάρθα μεριμνάς και τυρβάζη (και όχι «τυρβάζεις», όπως συνηθίζουμε, μιας και το ρήμα εδώ είναι το τυρβάζομαι) περί πολλά» του Χριστού (Ευαγγ. Κ. Λουκ. ε, 41) ακολουθεί την ερμηνεία του ρήματος «τυρβάζομαι» περί τι που σημαίνει ασχολούμαι με κάτι επιδεικτικώς.


Σάλαγος (ή Σαλαγή ή Σαλάγισμα) : είναι ο θόρυβος από πλήθος ανθρώπων ή αγέλη ζώων που κινούνται. Ταυτίζεται επίσης με την οδηγητική κραυγή προς τα βοσκήματα ή τα γαϊδουράκια.


Ποδοβολητό: κρότος από το βάδισμα πολλών ανθρώπων ή ζώων.


Ποδολασία: κρότος βημάτων


Ποδόλατος: κρότος βαδίσματος


Αχός: Ονομάζεται ο συγκεχυμένος ήχος, άλλοτε λυπητερός, άλλοτε γλυκύς, ενώ συχνά συνδέεται με τον θρήνο και τον αναστεναγμό. Βλ και «Ήχοι του ανθρώπου», στην ενότητα «Της λύπης».


Αχολογή ή Αχολόγημα: είναι το σύνολο των συγκεχυμένων ήχων, που συνδέεται με την «οχλοβοή».


Βοή: πέραν των άλλων εννοιών της (βλ. «Διάφοροι … θόρυβοι»), η λέξη χρησιμοποιείται και ως οχλοβοή.


Ιαχή: μεταξύ άλλων (βλ. και «ήχοι του ανθρώπου», στην ενότητα «Της …έντασης» και «Της λύπης» και «Ήχοι της Φύσης»), σημαίνει και τον συγκεχυμένο ήχο πλήθους.