Fleetwood Mac - Ένα από τα πιο επιτυχημένα group της δεκαετίας του 70

Blues Περίοδος

*** Albums/Blues Περίοδος

** (Peter Green's) Fleetwood Mac (1968)

* Tracks: 1) My Heart Beat Like A Hammer, 2) Merry Go Round, 3) Long Grey Mare, 4) Hellhound Trail, 5) Shake Your Moneymaker, 6) Looking For Somebody, 7) No Place To Go, 8) My Baby's Good To Me, 9) I Love Another Woman, 10) Cold Black Night, 11) The World Keep On Turning.

Blues από την κορυφή μέχρι τα νύχια και βέβαια τι άλλο θα έκαναν οι απόφοιτοι της σχολής του John Mayall? Το ερώτημα όμως είναι γιατί έφυγαν από τους Bluesbreakers αφού έκαναν ακριβώς το ίδιο πράγμα; Μπορεί να σκέφτηκαν ότι το Blues χρειάζεται νέο αίμα, αλλά σήμερα εσείς που διαβάζετε αυτό το άρθρο, αν έχετε ακούσει πολύ Muddy Waters & Elmore James, δεν χρειαζόσαστε αυτό το album καθόλου. Όσο και αν ακούγεται περίεργο, τότε μπορεί να έκανε αίσθηση, αλλά σήμερα ακούγοντάς το ξανά, δεν βρίσκω κάτι ιδιαίτερο που να με συναρπάζει στη rhythm section των Fleetwood & McVie.  Ο μοναδικός βιρτουόζος εδώ, είναι ο Peter Green, αλλά και πάλι, το album αυτό δεν συγκρίνεται σε τίποτα με το πολύ ανώτερο John Mayall's Bluesbreakers With Eric Clapton. Τα αργά κομμάτια 'My Heart Beat Like A Hammer', 'My Baby's Good To Me', 'Merry Go Round', 'Cold Black Night' και το γρήγορο 'Shake Your Moneymaker', παρ’ όλο που η ταχύτητα δεν χαρακτηρίζει αυτό το album, αποδεικνύουν ότι αν ήθελαν να παίξουν γρήγορα, μπορούσαν να το κάνουν, αλλά δεν το έκαναν. Το 'Shake Your Moneymaker' έχει αρκετό χιούμορ και εξαιρετικό slide παίξιμο από τον Spencer, αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει πουθενά δημιουργικότητα. Οι Spencer & Green ακολουθούν την πεπατημένη και τα σόλα τους, είναι πανομοιότυπα με τα originals. Ξεχωρίζει το 'Long Grey Mare' για την υπέροχη φυσαρμόνικά του και το εξαιρετικότατο 'I Love Another Woman'.

* Σχόλιο: Γίνεται αμέσως φανερό το γιατί δεν μπόρεσαν να καθιερωθούν σαν Blues μπάντα.
* Να το πάρω; Μόνο αν είσαι φανατικός του Blues.

** Mr Wonderful (1968)

* Tracks: 1) Stop Messin' Around, 2) I've Lost My Baby, 3) Rollin' Man, 4) Dust My Broom, 5) Love That Burns, 6) Doctor Brown, 7) Need Your Love Tonight, 8) If You Be My Baby, 9) Evenin' Boogie, 10) Lazy Poker Blues, 11) Coming Home, 12) Trying So Hard To Forget.

Καθόλου Wonderful. Τέσσερα κομμάτια εδώ, τα 'Dust My Broom', 'Doctor Brown', 'Coming Home' & 'Need Your Love Tonight' ξεκινάνε με την ίδια  standard Blues ακολουθία ακόρντων, έχουν σχεδόν την ίδια μελωδία και πανομοιότυπους στίχους. Δεν είναι άσχημα, αλλά τέσσερα όμοια κομμάτια βρε παιδιά; Μπορεί για live να είναι εντάξει, αλλά για album δεν είναι. Άσε δηλαδή που έχει προβλήματα που το κάνουν χειρότερο από το προηγούμενο. Τα περισσότερα έχουν το ίδιο βαρετό tempo, την ίδια ενορχήστρωση και πολύ δύσκολα αντιλαμβάνεσαι ότι το player έχει περάσει στο επόμενο τραγούδι.

Εδώ κανένας δεν είναι βιρτουόζος. Ακόμα και ο Peter Green το μόνο πράγμα που κάνει, είναι να μιμείται τα Blues ινδάλματά του και έτσι, βρίσκεται αγκαλιά με τον ήχο των Bluesbreakers. Η δε παραγωγή, δεν τους βοηθάει καθόλου και ακούγονται λες και παίζουν στο σπίτι τους.

Τα μοναδικά που ξεχωρίζουν είναι δύο και ανήκουν (και τα δύο) στον Green: Είναι το slow και σκοτεινό 'Love That Burns' και το instrumental 'Evenin' Boogie' με πνευστά που συνεργάζονται θαυμάσια με την slide κιθάρα και το αποτέλεσμα είναι πολύ ενδιαφέρον. Το 'Trying So Hard To Forget' που κλείνει, είναι κι αυτό πολύ καλό με εξαιρετική φυσαρμόνικα.

* Σχόλιο: Ακούστε καλύτερα Muddy Waters, John Lee Hooker ή Elmore James.
* Να το πάρω; Μόνο αν είσαι φανατικός θαυμαστής των Mac.

** Then Play On (1969)

* Tracks: 1) Coming Your Way, 2) Closing My Eyes, 3) Show-Biz Blues, 4) My Dream, 5) Underway, 6) Oh Well, 7) Although The Sun Is Shining, 8) Rattlesnake Shake, 9) Searching For Madge, 10) Fighting For Madge, 11) When You Say, 12) Like Crying, 13) Before The Beginning.

Φαντάσου ότι είσαι ο αρχηγός μιας μπάντας και έχεις βαρεθεί να παίζεις όλο τα ίδια και τα ίδια, αλλά δεν ξέρεις να κάνεις τίποτα άλλο. Φαντάσου ότι σε μια απεγνωσμένη σου προσπάθεια για ανανέωση του ήχου σου, βρίσκεις έναν τύπο που παίζει καλή κιθάρα, τραγουδάει όμορφα, αλλά δεν είναι σπουδαίος τραγουδοποιός. Ούτε και εσύ βέβαια είσαι σπουδαίος τραγουδοποιός, αλλά έχεις μερικά τραγουδάκια και θέλεις να τα ηχογραφήσεις σύμφωνα πάντα με τις απαιτήσεις της εποχής ε και εντάξει… θα του βάλεις και λίγη επινόηση παραπάνω στα στιχάκια και λίγη ψυχεδέλεια. Κράτα τώρα όλα αυτά στο μυαλό σου και θα καταλάβεις πολύ εύκολα τι είναι το Then Play On.

Αυτό στην πράξη σημαίνει την είσοδο στη μπάντα του νέου μέλους που λέγεται Danny Kirwan, σημαίνει ότι οι Blues διασκευές πάνε περίπατο και στη θέση τους έρχονται οι folk μπαλάντες του Danny και τα Blues του Green, σημαίνει ότι οι δυο τους καταφέρνουν σε αρκετά σημεία να συνεργαστούν άψογα και σημαίνει τελικά, ότι οι Mac αρχίζουν επιτέλους να βρίσκουν ένα δικό τους στυλ.

Μερικά από τα κομμάτια του Kirwan βασίζονται σε εξαιρετικές μουσικές ιδέες και με περισσότερη συνεργατικότητα, θα γίνονταν εύκολα μεγάλες επιτυχίες. Στο στίχο βέβαια δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά. Είχα πάντα την εντύπωση ότι ο Green είναι ένας έτσι-κι έτσι στιχουργός, μέχρι που άκουσα τα στιχάκια του Kirwan και άλλαξα γνώμη. Είναι περίεργο, αλλά το  Play On σώζεται χάρη στα στιχάκια του Green. Ποιος ξέρει… Ίσως να "ενοχλήθηκε" από την είσοδο του Kirwan, ή να ….ωρίμασε!  Ακόμα και τα Blues 'Rattlesnake Shake' & 'Show-Biz Blues', ακούγονται εξαιρετικά. Το highlight όμως, είναι το 'Oh Well' που έγινε η έμπνευση για τους Led Zep να γράψουν το 'Black Dog'. Δεν είναι αριστούργημα, αλλά έγινε το σήμα κατατεθέν των Mac σε όλα τους τα lives, τουλάχιστον μέχρι την αποχώρηση του Green. Το τραγούδησε και ο  Buckingham στα τέλη του 80. 

Τα 'Like Crying', 'Coming Your Way' & 'Before The Beginning', ακούγονται πολύ ευχάριστα και μόνο τα instrumentals 'Searching For Madge' & 'Fighting For Madge' υστερούν και δεν είναι καθόλου 'Madge'. Ούτε ο  Fleetwood, ούτε και ο Green καταφέρνουν να τα σώσουν. Τα στέλνουν πακέτο στο Mr Wonderful.

* Σχόλιο: Δεν προξενεί εφιάλτες, όσο σκοτεινό και αν είναι (γιατί είναι).
* Να το πάρω; Είναι σίγουρο ότι δεν θα σε ξυπνήσει τη νύχτα με κρύο ιδρώτα στο μέτωπο.