Επιστολή του Πάνου
Κατσιμίχα έτσι όπως τη δημοσίευσε το 7 της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας. Η
επιστολή απευθύνεται στον Μιχάλη Χατζηγιάννη με τον οποίο τα έχει πάρει ο
Π. Κατσιμίχας διοτί βγήκε και δήλωσε ότι 'η αντιπροσωπεία του εντέχνου
έκλεισε! Και ιδού η απάντηση: 'Αγαπητό
Επτά, Διάβασα τις προάλλες τη
συνέντευξη του
τραγουδιστή Μιχάλη Χατζηγιάννη και ανατρίχιασα. Ξαφνικά ένα νεαρό παιδί,
εκφράζοντας τη φθήνια, την αγραμματοσύνη και το θράσος της εποχής, βγαίνει
ύστερα από δύο - τρεις επιτυχημένες σεζόν σαν φουσκωμένο κοκοράκι και
επαίρεται ασύστολα. Θύμα των μέσων που τον ανέδειξαν και τον παρέσυραν και
επικίνδυνο παράδειγμα για όλα τα νέα παιδιά που τον θαυμάζουν και τον
παρακολουθούν. Και τι δεν είπε το παιδί: 'Δεν έχω
ανάγκη κανέναν', δεν με βοήθησε κανείς, 'τα κάνω όλα μόνος μου', 'δε με
ενδιαφέρει τίποτα' κ.λ.π. Και σαν να μην έφταναν αυτά, πατάει και την
πεπονόφλουδα του έμπειρου δημοσιογράφου περί 'ανυπόταχτων οπαδών του
εντέχνου' που απέρριψαν το Μιχάλη και τρελαίνεται ο Μιχάλης και υπογράφει
με τη βαριά θανατική του καταδίκη του μίζερου και δυσνόητου 'έντεχνου
τραγουδιού' και συνεχίζει την ξέφρενη πορεία του προς τη δόξα της
'σκεπτόμενης ποπ'. Καινούργιο είδος αυτό. Δική του ανακάλυψη.
Επειδή όλο αυτό το 'κόλπο' είναι τουλάχιστον αντιαισθητικό και
εντελώς επικίνδυνο, μπαίνω στον κόπο να τον ρωτήσω: Ξέρεις που βρίσκεσαι
Μιχάλη; Ξέρεις για τι πράγματα μιλάς ακριβώς; Ξέρεις ποιοι χύσανε ιδρώτα
και αίμα 20 χρόνια τώρα, για να δημιουργήσουν από το τίποτα αυτό το
τεράστιο συναυλιακό κοινό που γεμίζει τα καλοκαιρινά γήπεδα και θέατρα;
Ξέρεις πάνω στις πλάτες ποιων πας τα καλοκαίρια και παριστάνεις τον κούκλο
και θησαυρίζεις; Θα σου το πω εγώ, για να το
μάθουν και οι υπόλοιποι του στιλ σου, αλλά κι αυτοί που εκτρέφονται μαζικά
στα ορνιθοτροφεία των reality shows και είναι έτοιμοι να βγουν και να
διαστρέψουν τα μυαλά των πιτσιρικάδων: Οι 'έντεχνοι' και το 'έντεχνο' που
με τέτοιο θράσος βγαίνεις και φτύνεις, αυτοί οι ίδιοι είναι που άνοιξαν το
δρόμο της συναυλίας και των μεγάλων ακροατηρίων. Αυτοί υπερασπίζονται εδώ
και είκοσι τόσα χρόνια το ελληνικό τραγούδι και την αξιοπρέπεια του
δημιουργού, αν αυτά σου λένε κάτι. Σε τι σε πείραξε
εσένα άραγε το 'έντεχνο' (όπως το ονομάζουν οι διάφοροι αγράμματοι); Ποιος
σου έδωσε το δικαίωμα να το αποκαλείς 'μαγαζί' και 'αντιπροσωπεία'; Μήπως
το μπέρδεψες με τα μαγαζιά που δουλεύεις; Δεν έχω
τίποτα μαζί σου προσωπικά, όμως, κάποιος πρέπει να σου πει, ότι, θέλεις δε
θέλεις, είσαι παράδειγμα για πολλούς πιτσιρικάδες, οπότε πρέπει να
σκέφτεσαι πριν να μιλήσεις. Παρεπιπτόντως, μήπως
θυμάσαι μια συναυλία που δώσαμε με τον Χάρη στη Λευκωσία το 1996; Τη
διοργάνωσε ο Προσφυγικός σύλλογος ΠΑΕΚ Κερύνεια και μάζεψε γύρω στις
10.000 άτομα. Πριν από μας τραγούδησες εσύ. Ένα παιδάκι 17 ετών, σεμνό και
μαζεμένο, με υπέροχη φωνή, ντυμένο και κουρεμένο κατ' εικόνα και ομοίωση
του Γ. Νταλάρα. Κάποιος ήρθε μ' ένα δίσκο demo και παρακάλεσε να τον
ακούσουμε και να βοηθήσουμε αν μπορούμε το Μιχάλη.
Είσαι σίγουρος ότι δεν είχες, ούτε έχεις ανάγκη από κανέναν και ότι τα
ξέρεις όλα; Και τότε, το βραβείο για την κατηγορία 'έντεχνο τραγούδι'
γιατί το παρέλαβες στα Αρίων, αφού η 'αντιπροσωπεία έκλεισε'; Επειδή σου
άρεσε το νάιλον αγαλματάκι; Άκουσε λοιπόν φιλαράκο
δυο πράγματα και τελειώνω: Πρώτον, μη μιλάς πολύ
και απλώς τραγούδα με την όμορφη φωνή σου τα παιδικά σου τραγουδάκια.
Είναι αναμφισβήτητα γλυκύτατα και χρήσιμα. Αλλιώς τι θα χόρευε η επτάχρονη
κόρη μου στα πάρτι με τις φίλες της; Δεύτερο και
σπουδαιότερο: Ξεκαβάλησε το καλάμι, γιατί αν φυσήξει κανένας αέρας και το
γυρίσει από οριζοντίως, κάθετα, θα έχεις σοβαρό πρόβλημα. Έχεις πολύ δρόμο
και πολλή δουλειά ακόμα μπροστά σου. 'Ήσουνα μικρός για τέτοια ανοίγματα'.
Μάθε να σέβεσαι την πνευματική ζωή του τόπου που σε φιλοξενεί και σου
δίνει ψωμί να φας. Τώρα μίσησε με ελεύθερα ή κάτσε και σκέψου.'
Πάνος Κατσιμίχας '
Ξαναπαραθέτω τη δήλωση του Π. Κατσιμίχα. Η αρχική μου πρόθεση ήταν να φτιάξω νέο θέμα συζήτησης αλλά αφού υπήρχε, απλά το ανασύρω απ' το χρονοντούλαπο.
"τη φθήνια, την αγραμματοσύνη και το θράσος της εποχής"...
) πραγματι κλείνει. Και δεν εννοώ όλο το μαγαζι, απλά ένα υποκατάστημα. Δεν θέλω να πω κάτι κακό για τους ακροατές, άλλωστε και γω σ'αυτούς ανήκω, ούτε και για τους νέους που το στειρίζουν και που όλο και ανεβάζουν τον πύχη της ποιότητας των τραγουδιών(πάντα κατα την γνώμη μου) αλλά για κάποιους παλιούς, πολύ παλιούς σε μερικές περιπτώσεις, που λοξοδρομούν όλο και περισότερο. Για σκεφτείτε τα λίγο όλα αυτά. Και εκτός από αυτούς είναι οι συνήθεις ύποπτες δισκογραφικές που όλο και τη θάβουν, τα μμε φυσικά και οι ιδιοκτήτες των μαγαζιών. Μου είπε πριν λίγο καιρό ένας φίλος που παίζει σε στέκια οτι φετος δυσκολευτηκε πολύ να βρει μαγαζι που να του επιτρέπουν να παίξει εντεχνη. Όλοι του έλεγαν ευχαρίστως ναι για λαϊκά τραγούδια και μάλιστα χώροι που παραδοσιακά έπαιζαν εντεχνη... αυτά για τώρα και περιμένω τις σκέψεις σας.
