Παράθεση:
Το μέλος megaloserwtikos στις 25-04-2007 στις 14:55 έγραψε...
Νομίζω αν και δεν είμαι ιστορικός της μουσικής, ότι όλες οι εποχές είχαν καλούς συνθέτες. Τα μουσικά ακούσματα είναι διαφορετικά, αλλά αυτό είναι φυσικό. Η μουσική συμβαδίζει με τις εποχές που κι αυτές άλλωστε αλλάζουν.
Θα μπορούσα να αντιπαραθέσω απέναντι στους πραγματικά σπουδαίους καλλιτέχνες της δεκαετίας του 60, καλλιτέχνες σημερινούς όπως ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο Μάλαμας, ο Λουδοβίκος, η Καραίνδρου, ο Σπανουδάκης, ο Κραουνάκης, ο Παπαδημητρίου, ο Θ. Παπακωνσταντίνου, ο Πορτοκάλογλου, ο Νικολόπουλος, ο Λάντσιας αλλά και αρκετοί άλλοι. Όπως και νεώτεροι που θέλουν τον χρόνο τους για να φανεί η δουλειά τους. Ο Κ. Βήτα, ένα παράδειγμα που η δουλειά του ήδη ξεχώρισε.
Δεν νομίζω πως είναι δίκαιο να λέμε πως σήμερα δεν υπάρχουν αξιόλογοι καλλιτέχνες. Εκτός κι αν μιλάμε παρασυρόμενοι από το ανάλαφρο ποπ της εποχής. Αλλά κι αυτό άδικο είναι. Κάθε εποχή είχε τους διασκεδαστές της.
|
|
Συμφωνώ μαζί σου, αλλά στις δύο τελευταίες δεκαετίες ιδιαίτερα έχουμε τέτοια πληθώρα διασκεδαστών και γελωτοποιών που πραγματικά οι ακροατές έχουν χαζέψει.
Σίγουρα, σε κάθε εποχή υπάρχουν και καλοί δημιουργοί. Αν δεν συνέβαινε αυτό, τότε πολιτιστικά θα είμασταν χαμένοι. Στην δεκαετία του '60 όμως αυτοί οι εργάτες της τέχνης κατελάμβαναν το 95% της Ελληνικής Δισκογραφίας ενώ στις ημέρες μας συμβαίνει το αντίθετο.
Τότε, οι δισκογραφικές εταιρείες έψαχναν να βρουν πραγματικά ταλέντα όσον αφορά στην σύνθεση, στον στίχο και στην ερμηνεία. Σήμερα, εάν δεν περάσεις από την εκπομπή της Πάνια, δύσκολα κάνεις επιτυχία.
Μήπως πρέπει ν' αρχίσουμε να βγάζουμε τα δόντια μας;
