Παράθεση:
Το μέλος GiannisTsimperidis στις 27-01-2007 στις 12:37 έγραψε...
Θεωρώ ότι υπάρχουν διαβαθμίσεις στις κατηγορίες που ανήκει ο κάθε καλλιτέχνης. Τι εννοώ με αυτό...! Αν είσαι καλλιτέχνης με σχετικά μικρή εμβέλεια το πρώτο πράγμα που θα σκεφτείς σε περίπτωση που βγάλεις δίσκο δεν είναι το: "Θα τα κονομήσω!!". Αυτό που σε ενδιαφέρει σε πρώτη φάση είναι να εδραιωθείς και να ακουστείς όσο περισσότερο γίνεται... άρα στην περίπτωση αυτή δεν σε ενοχλεί καθόλου η πειρατεία γιατί έτσι διαδίδεσαι ταχύτατα! Από την άλλη υπάρχουν καλλιτέχνες που για τον Α ή Β λόγο έχουν καθιερωθεί (δεν το εξετάζουμε περαιτέρω) και συμπληρώνουν έναν ικανοποιητικό αριθμό πωλήσεων. Κατά την προσωπική μου γνώμη αυτή κάνουν τη κλίκα μαζί με το υπόλοιπο team τους φυσικά (δισκογραφική, μάνατζερ κτλ) που κινούν τον αγώνα κατά της πειρατείας, γιατί πολύ απλά τους ξεγλιστράνε χρήματα. Προηγούμενως μίλησε κάποιος φίλος για κάποια ποσά τα οποία θεωρώ εξωφρενικά. Όχι ότι δεν υπάρχουν! Και για να είμαι ποιο συγκεκριμένος... Γιατί να πας να πάρεις παπούτσια των 1500 ευρώ από τη Γαλλία για να τραγουδήσεις;;; Δυστυχώς αυτή η αντίληψη περνάει και στο πετσί της ίδιας της μουσικής και χάνουμε την ουσία! Απλά πλέον δεν παίζουμε για τη φανέλα! Ελπίζω να είμαι κατανοητός... Φιλικά!!!
|
|
Αν οι πωλήσεις του καλλιτέχνη μικρής εμβέλειας δεν ικανοποιήσουν την εταιρία ,τότε ο καλλιτέχνης δεν βγάζει την επόμενη δουλειά του...εκτός κι αν την πληρώσει μόνος(τα τελευταία χρόνια έτσι λειτουργεί η Ελληνική δισκογραφία ,πάλι βέβαια με ποσοστά ,γιατί η διανομή και η προώθηση γίνεται από την εταιρία.Φυσικά τα ποσοστά είναι πάλι λιγότερα για τον καλλιτέχνη(που πλήρωσε κιόλας!!).Αν δηλαδή πουλούσε 2000 κομμάτια ,τώρα θα πουλήσει 500 και έτσι δεν θα ικανοποιηθεί κανένας...
Παράλληλα ,αφού οι πωλήσεις μειώνονται ,πέφτουν και οι προυπολογισμοί με αποτέλεσμα ν'ακούμε λιγότερα φυσικά όργανα(αντικατάσταση με samples).Λιγότεροι μουσικοί λοιπόν ,άρα και λιγότερα ''μεροκάματα''-εξαιρώντας τη νύχτα-και λιγότερες ώρες στα studios.Τα studios με τη σειρά τους αποκτούν μεγαλύτερα οικονομικά προβλήματα με αποτέλεσμα να απολύονται ηχολήπτες και η αγορά εργασίας να μικραίνει.Ετσι ,οι περισσότεροι απόφοιτοι σχολών έχουν μεγάλες πιθανότητες για μεγάλα διαστήματα-χρόνια-να μένουν άνεργοι ,ή να αναγκάζονται να κάνουν παραπλήσια επαγγέλματα για να μην πεινάσουν(ήμουν μέσα σ'αυτούς.Για 4 χρόνια δούλεψα τηλεόραση.Για να παίρνω ένα εξιοπρεπές μεροκάματο ,αναγκάστηκα να κάνω κάμερα ,εκτοπίζωντας ένα υποψήφιο καμεραμαν ,λόγω του ότι είχα ήδη ''ψηθεί'' και μάθει το επάγγελμα και ήμουν σιγουρότερη λύση.Ελα όμως που δεν έκανα αυτό που σπούδασα και ήθελα να κάνω!)
Οι απολυθέντες ηχολήπτες ,με μεγαλύτερο βιογραφικό και εμπειρία-άρα και μεγαλύτερες απαιτήσεις-ή μένουν άνεργοι ή κι αυτοί κάνουν μεγάλες υποχωρήσεις για να συνεχίσουν να ασκούν το επάγγελμα τους...
Δυστυχώς είναι ένας χώρος που απασχολεί πολλές ειδικότητες ,οι οποίες πλήττονται από το φαινόμενο της πειρατίας.Τα πράγματα δεν είναι λοιπόν τόσο απλά ,ιδίως για χώρες όπως η δική μας ,που το καταναλωτικό κοινό στον τομέα της δισκογραφίας δεν ξεπερνά τα 5 εκατομμύρια!Ποιοι θα ''πρωτοφάνε'' και υπό ποιές συνθήκες αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση?