Quote:
|
14-12-2003 στις 22:55, Ανώνυμος :
Μετά την κατατοπιστική νομολογική απάντηση τού jorge,ιδού και άλλες απορίες που μού προέκυψαν:
1.Ολοι αυτοί που βλέπω να περνάνε εποχούμενοι,έχοντες το stereo τού οχήματός τους στη διαπασών με ανοιχτά τα πάράθυρα (μερικές φορές με ξεκουφαίνουν ακόμα κι'όταν είμαι στο σπίτι με κλειστά παράθυρα ΚΑΙ παντζούρια...) εκ τού οποίου stereo συνήθως ακούγεται ένα δυνατό ντούπ-ντούπ,κάνουν δημόσια εκτέλεση;
2.Με το να πάρω τα σινγκλάκια αυτά από τον συμμαθητή μου και όχι από κάποιο μαγαζί,δέν στέρησα από τους καλλιτέχνες που έκαναν τα σινγκλάκια το ποσοστό τους εκ πνευματικών δικαιωμάτων;
3.Ποιός είναι αυτός,άνευ τής αδείας τού οποίου "απαγορεύεται η αντιγραφή, αναπαραγωγή, δανεισμός, ενοικίαση, δημόσια εκτέλεση και αναμετάδοση" κλπ κλπ;
Αυτό που καταλαβαίνω εγώ είναι οτι η έννοια "πειρατεία καλλιτεχνικών δημιουργημάτων" είναι τόσο ασαφής ώστε μπορεί κάποια στιγμή να σε πάνε στο φρέσκο επειδή έπαιζες κιθάρα στην παραλία με την παρέα σου.....
|
|
Βασικές νομικές γνώσεις, χρήσιμες για όλους….
1. Τι ονομάζουμε δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας ;
Ουσιαστικά δεν είναι τίποτε άλλο από το δικαίωμα που έχει ο πνευματικός δημιουργός ενός έργου.
2. Και ποιος είναι ο πνευματικός δημιουργός ;
Ασφαλώς αυτός που δημιουργεί ένα έργο, ένα πρωτότυπο (ατομικό – προσωπικό) πνευματικό δημιούργημα (π.χ. ένα τραγούδι, μια μουσική, ένα ποίημα, μια συγγραφή, ένα σχέδιο, ένα εικαστικό έργο (έργο γλυπτικής, χαρακτικής, σχέδια), ένα οπτικοακουστικό έργο, ένα προφορικό κείμενο, αρχιτεκτονικά έργα, έργα εφαρμοσμένων τεχνών, εικονογραφήσεις, χάρτες, τοπογραφικά, φωτογραφίες κ.α. Αλλά και μεταφράσεις, διασκευές, μετατροπές έργων, συλλογές έργων κ.λ.π. κ.λ.π. (για περισσότερα να δείτε στο ν.2121/93, αρ.2). Δημιουργός έτσι μπορεί να είναι και ένας ανήλικος…
3. Τι σημαίνει πρακτικά το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας. Ποια δικαιώματα παρέχει στο δημιουργό; Δύο ειδών δικαιώματα: ένα περιουσιακής φύσης και ένα ηθικής φύσης. Με απλά λόγια: περιουσιακής φύσης = ο δημιουργός δικαιούται αμοιβής για κάθε χρήση του έργου από τρίτου, δικαιούται επίσης να το αναπαράγει, να το εγγράψει, να το θέσει σε κυκλοφορία, να το παρουσιάσει στο κοινό, να του κάνει δημόσια εκτέλεση, να απαγορεύσει την εισαγωγή αντιτύπων του έργου του, να το παρουσιάσει ραδιοτηλεοπτικά… Ηθικής φύσης = αν θέλει το δίνει σε τρίτους, να το χρησιμοποιήσουν. Αν δε θέλει δε γίνεται τίποτα. Εκείνος αποφασίζει αν, πότε, που και με ποια μορφή θα περάσει το έργο του στη δημοσιότητα. Κατονομάζεται και αναγνωρίζεται αυτός ως ο δημιουργός του έργου και δικαιούται να απαγορεύει οποιαδήποτε αλλοίωση ή τροποποίηση αυτού κ.α.
4. ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Αν έχω στο συρτάρι μου ένα ποίημα και δεν το έχω δείξει πουθενά και ξαφνικά…κατά ένα περίεργο τρόπο….το δω δημοσιευμένο σε ένα περιοδικό, με το όνομα κάποιου άλλου, εγώ ως δημιουργός δικαιούμαι όλα τα παραπάνω….καλά…που απορρέουν από το δικαίωμα της πνευματικής ιδιοκτησίας..;
ΝΑΙ. Μπορώ να προστατευθώ ή να το παλέψω τουλάχιστον.... Για να υπάρχει έργο ως αντικείμενο της πνευματικής ιδιοκτησίας δε χρειάζεται να έχει προηγηθεί δημοσίευση του δημιουργήματος !!! Αρκεί π.χ. να σιγοτραγουδώ μόνος μου μια μουσική που μόλις δημιούργησα ή να χορεύω μόνος μου μια χορογραφία που μόλις δημιούργησα κ.λ.π. Ο νόμος, παρά τα διάφορα περίεργα που αναφέρουν κάποιοι, το λέει καθαρά: «Τα δικαιώματα αποκτώνται πρωτογενώς χωρίς διατυπώσεις» (αρ.6παρ.2 ν. 2121/93). Καλό βέβαια είναι να κάνω και τίποτα για να δημοσιευθεί το δημιούργημά μου, με την υπογραφή μου κάπου, ώστε να κατοχυρωθεί και να μην το διαλαλώ ενδιάμεσα σε όλους τους γνωστούς και φίλους, απλώς προφορικά, γιατί μετά άντε να αποδείξω ότι είναι πράγματι δικό μου, αν τελικά κάποιος διαπράξει κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας, σε βάρος μου….
Τώρα ως προς τα ερωτήματα του Hastaroth:
1. Η δημόσια εκτέλεση του έργου, την οποία έχει δικαίωμα να κάνει, όπως είδαμε μόνο ο δημιουργός του, έχει την έννοια ότι το έργο προσφέρεται στο κοινό, με τρόπο τέτοιο αλλά σε χώρο τέτοιο, ώστε να είναι δυνατό να γίνει ολοκληρωτικά προσιτό στο κοινό…. Εσύ λοιπόν:
με τα παράθυρα και τα πατζούρια κλειστά, μέσα από το σπίτι σου, μόνο ένα βόμβο ακούς από το αυτοκίνητο – πύραυλο που περνά έξω από το σπίτι σου. Επομένως για τι σόι εκτέλεση του έργου μιλάμε… Πες όμως, ότι π.χ. το αυτοκίνητο – πύραυλος, κάνει μια στάση έξω από το σπίτι σου και βάζει στη διαπασών ένα τραγούδι, το οποίο από εκεί που είσαι το ακούς και εσύ και οι γείτονές σου τόσο καλά, όσο κι αν το άκουγες στο σπίτι σου. Εδώ τι έχουμε ; Θυμόμαστε: Καταρχήν για τη δημόσια εκτέλεση αρκεί ότι υπάρχει η δυνατότητα να γίνει αντιληπτό το έργο από αόριστο αριθμό προσώπων ευρύτερο από το στενό κύκλο της οικογένειας και το άμεσο κοινωνικό περιβάλλον, είτε είναι στο δρόμο είτε στο δωμάτιό τους καθένας. Βέβαια πρέπει να ληφθεί υπόψιν και το κριτήριο του χώρου, όπου αναπαράγεται ή προβάλλεται ένα έργο.
2. - Αν εσύ παίρνεις δίσκους από το φίλο σου για να τους αντιγράψεις => προσβάλλεις το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας του δημιουργού και ειδικά το περιουσιακό δικαίωμα της εγγραφής και της αναπαραγωγής, ανάλογα.
- Αν σου χαρίζει ο φίλος σου δίσκους ή αν αγοράζεις δίσκους από το φίλο σου => Καταρχήν, αυτό που απαγορεύεται από το νόμο είναι η θέση σε κυκλοφορία του έργου, προς το ΚΟΙΝΟ, χωρίς την άδεια του δημιουργού, είτε αυτό γίνεται με πώληση, δωρεά, μίσθωση, δανεισμό. Κοινό θεωρείται ο κύκλος των προσώπων που είναι ευρύτερος από το στενό κύκλο της οικογένειας και το άμεσο κοινωνικό περιβάλλον. Επομένως όταν ο φίλος μου ή ένας συγγενής μου, μου χαρίσει μια φορά στη γιορτή μου ένα δίσκο, αυτό δε θεωρείται πράξη που εμπίπτει στο δικαίωμα κυκλοφορίας του έργου, το οποίο έχει μόνο ο δημιουργός, γιατί ακριβώς αφορά σε ένα δώρο, που γίνεται ευκαιριακά και μόνο σε μένα. Αν όμως αυτός ο φίλος μου ή αδερφός μου έκανε αυτή τη δουλειά συνεχώς και συστηματικά, π.χ. είχε φτιάξει ένα εύλογο αριθμό αντιγράφων cd και τα μοίραζε από εδώ και από εκεί ή τα πωλούσε, τότε έχουμε κυκλοφορία σε κοινό, παράνομη εφόσον δεν γίνεται με την άδεια του δημιουργού, με αποτέλεσμα να επισύρονται οι ποινές του νόμου. Ειδικά βέβαια ως προς την πώληση πάντως, ισχύουν τα εξής, αυτή πρέπει να γίνεται – και ειδικότερα για τα έργα μοναδικής ενσωμάτωσης σε υλικό φορέα, π.χ. ένα πίνακα ζωγραφικής ή ένα γλυπτό – με άδεια μόνο του δημιουργού, ο οποίος και συμμετέχει σε καθεμιά μεταπώληση του έργου, με ένα ποσοστό σα κέρδη. Εξάλλου και ο νόμος, ως προς αυτό είναι σαφής: «Η μεταβίβαση της κυριότητας του υλικού φορέα, όπου έχει ενσωματωθεί το έργο, σε πρωτότυπο ή σε αντίγραφο ή αντίτυπο (π.χ. ένα cd), δεν επιφέρει μεταβίβαση του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας και δεν παρέχει στο νέο κτήτορα εξουσίες εκμετάλλευσης του έργου, εκτός αν εγγράφως έχει συμφωνηθεί το αντίθετο ήδη με τον αρχικό δικαιούχο του περιουσιακού δικαιώματος» (αρ. 17 ν. 2121/93).
3. ΟΚ. Το πιάσαμε το νόημα της ερώτησης…Η απάντηση είναι ότι ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι προστατεύεται ο δημιουργός…
"Η ζωή χωρίς μουσική θα ήταν ένα σφάλμα..." Νίτσε
[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: gate on 16-12-2003 01:12 ]
