Εμ... ναι, ο παραλληλισμός σου είναι σχεδόν εύστοχος. Διότι οι περισσότερες αλλεργίες στο φαγητό, φέρουνε νοσοκομείο ή θάνατο. Η μουσική αλλεργία, δεν έχει ακόμα αυτή τη δύναμη. Τις τάσεις για αυτόκτονία ίσως.
Φυσικά έχεις δίκαιο, δεν πρέπει να κατακρίνουμε κανένα για τη μουσική του αρέσκεια. Όμως αυτό είναι το μικρότερο δείγμα ρατσισμού, που έχουμε να πολεμήσουμε. Προηγούνται οι πολύ πιο σοβαρές διακρίσεις εις βάρος του αντίθετου φύλου,της διαφορετικής εθνικής ταυτότητας, της θρησκείας, του κοινωνικού επιπέδου, της διαφορετικής μόρφωσης, του ελλειπούς ή του περιττού βάρους, των ξανθών μαλλιών. των ναρκομανών, των τόοοοοοοοοοοοοοοοοσων άλλων....Δεν είναι άσχετη η αναφορά μου, ξέρω τι γράφω.
Ειδικά σε μια εποχή, που όλοι θέλουμε να είμαστε ίδιοι αλλά να διαφέρουμε...
Φιλιά!