Δεν Ξέρω Πόσο Σ' Αγαπώ

Θεωρώ πως το τραγουδί αυτό ταιριάζει περισσότερο στη φωνή της Νατάσας Θεοδωρίδου. Το έχω ακούσει ζωντανά από την Χαρούλα Αλεξίου και τη Δήμητρα Γαλάνη που τις θεωρώ εξαιρετικές. Τη Νατάσα Θεοδωρίδου προσωπικά αυτή τη στιγμή τη θεωρώ τη σπουδαιότερη λαϊκή φωνή. Πολύ ιδιαίτερη χροιά φωνής με  ζηλευτό βιμπράτο. Επίσης είναι από τις ελάχιστες Ελληνίδες τραγουδίστριες που τραγουδάνε με σωστή τεχνική.

Πρωτη και καλυτερη ερμηνεια απο τη Βικη Μοσχολιου.

Συμφωνώ με τον delta66 σαν την Μοσχολιού καμία. Μοσχολιού και Αλεξίου οι δυό μεγαλύτερες 

ΕΡΜΗΝΕΥΤΡΙΕΣ, και φυσικά ούτε για αστείο να συγκριθεί μαζί τους η Θεοδωρίδου !!!!

Η κάθε τραγουδίστρια διαθέτει τη δική της φωνή. Απλά στο δικό μου αυτί ακούγεται πιο όμορφα το συγκεκριμένο τραγούδι με τη φωνή της Θεοδωρίδου απ' ότι με τη φωνή της Αλεξίου ή της Γαλάνη (οι οποίες είναι εξαιρετικές). Θεωρώ ότι ταιριάζει περισσότερο στο ηχόχρωμα της. Κάποιος άλλος μπορεί να το προτιμά με τη φωνή της Αρβανιτάκη για παράδειγμα.

Μου αρέσει η φωνή της Θεοδωρίδου, όπως μου αρέσει και η φωνή της Ζήνας. Αυτά απο τις σύγχρονες τραγουδίστριες πίστας. Η πιανίστρια γυναίκα μου πάλι ούτε που να ακούει για τη Νατάσα. Βέβαια το τραγούδι είναι σαν τους αγώνες αυτοκινήτου. Όσο καλός και να είναι ο οδηγός αν το ίδιο το αυτοκίνητο /τραγούδι δεν έχει μοτέρ...κανείς δεν θα ασχοληθεί με τον οδηγό εν προκειμένω με τον τραγουδιστή. Οτιδήποτε όμως συγκρίνεται με τις φωνές της εν γυναιξί Αγίας Δωδεκάδος του Ελληνικού Τραγουδιού(Νταντωνάκη, Μαρινέλλα, Μούσχουρη, Βάνου, Μοσχολιού, Αλεξίου, Νίνου, Μπέλλου, Λίντα, Ρίτα, Βιτάλη, Τσανακλίδου) και εν προκειμένω με την πολύ μεγάλη Βίκυ Μοσχολιού, διαπράττει μέγα ατόπημα, του οποίου επιλαμβάνεται η "Αόρατος Μουσική Αστυνομία-Τμήμα Μονωδίας".

[ τροποποιήθηκε από τον/την Konstantinosoa, 11-10-2014 00:29 ]

Στο τραγούδι όπως και στην τέχνη δεν υπάρχει ασπρόμαυρο, η θα είσαι άσπρο η μαύρο

(ανεξάρτητα φωνής), άρα δεν μπορεί μια ζωή να τραγουδάς λαικο-ποπ-ρόκ αχταρμά και

ξαφνικά να θυμάσαι ότι πρέπει να γίνεις ιέρεια της τέχνης. ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ.

Κατά τη ταπεινή μου άποψη μία πολύ καλή λαϊκή τραγουδίστρια όπως η Νατάσα Θεοδωρίδου κανένα ατόπημα δε διαπράττει. Το τραγούδι το ερμηνεύει πολύ όμορφα. Προσωπικά δε θεωρώ ότι υπάρχουν Άγιες Δωδεκάδες, ιερείς ή ιέρειες της τέχνης. Γενικά δε συμφωνώ με τη μυθοποίηση προσώπων. Επίσης το τι είναι τέχνη και τι δεν είναι σίγουρα χρειάζεται μεγάλη συζήτηση. Κατεμέ πάντως δεν υπάρχει μόνο άσπρο και μαύρο αλλά ένα σωρό άλλα χρώματα με τις αποχρώσεις τους.

Σαφώς και υπάρχουν και άλλα χρώματα όμως μόνο στην ζωγραφική. Ο λόγος που

χρησιμοποίησα είναι συμβολικός και δείχνει τα όρια πχ. η Βίσση που έχει τεράστια

φωνητικά προσόντα αφήνοντας τα τραγούδια του Κουγιουμτζή και τραγουδώντας

Καρβέλα πέρασε τα όρια πήγε δηλαδή απο το άσπρο στο μαύρο. Εκτός αν πιστεύει

κανένας ότι μπορεί να βρεθούν κοινά σημεία (δηλ. ασπρόμαυρο) ανάμεσα στον

Κουγιουμτζή και τον Καρβέλα. Και τέλος δεν μυθοποιούμαι τα πρόσωπα αλλά την

τέχνη τους δηλαδή την φωνή.

[ τροποποιήθηκε από τον/την sirinakisgiorgos, 11-10-2014 10:08 ]

Ναι αλλα η τεχη, δλδ η φωνη κατα τα λεγομενα, δεν χανεται, τραγουδωντας κατι ... διαφορετικο.

Δλδ, αν ο Da Vinci εβαφε τον τοιχο του σπιτιου του, δεν θα ξεχναγε και να ζωγραφιζει.

-----------------

....click to visit Spyros Delta youtube channel....

[ τροποποιήθηκε από τον/την delta66, 11-10-2014 12:42 ]

Φυσικά και δεν χάνεται με την έννοια της αφωνίας, χαραμίζεται όμως τραγου-

δώντας ανούσια πράγματα. Φεύγεις απο τα όρια της ψυχαγωγίας (αγωγής της

ψυχής) και μπαίνεις στο πλάισιο της διασκέδασης (ανοιχτό πεδίο καθώς μπορείς

να διασκεδάσεις και με τις κραυγές μιας μαιμούς). Το να βάφεις τοίχους είναι

τέχνη το να ζωγραφίζεις καλλιτεχνία, οπότε αν ο Da vinci παραέβαφε τοίχους

κανείς δεν θα τον ήξερε σήμερα. 

Είμαι βέβαιος πως για να επιμένεις σε σχέση με την ωραία κατα τα άλλα Θεοδωρίδου, ειδικά όταν μιλάμε για μια ιστορική ηχογράφηση (και όχι μόνο σε σχέση με την Μοσχολιού), πως απο την 12δα που σου ανέφερα (και θα μπορούσα να προσέθετα και άλλα ιστορικά ονόματα), κάποιες τραγουδίστριες ενδεχομένως και ποτέ να μην τις έχεις ακούσει. Περίοδος Ιδιωτικής Τηλεόρασης γαρ... Εκτός ότι δεν χωρά σύγκριση με την μεγάλη Μοσχολιού, δεν τίθεται θέμα και για την ενορχήστρωση και τους μουσικούς της πρώτης εκτέλεσης και της δεύτερης. Και μην υποθέτεις ότι υποτιμώ, αντίθετα εκτιμώ την Θεοδωρίδου. Είναι καλή τραγουδίστρια, όπως και η Ζήνα που τόσα έχει ακούσει. Αλλά έχουμε να κάνουμε με διαφορετικά ....κυβικα. Σε όλα τα επίπεδα. Επιπλέον το τραγούδι αυτό φοβάμαι πως δεν είναι ακριβώς ερωτικό. Έχω μια αίσθηση πως έχει γραφτεί για την κόρη του Καλδάρα, αλλά αν θυμάται κανείς καλύτερα ας μας δώσει τα φώτα του.

[ τροποποιήθηκε από τον/την Konstantinosoa, 11-10-2014 15:20 ]

Σαφώς και τις τραγουδίστριες που ανέφερες τις εκτιμώ πολύ. Γνωρίζω τις φωνές τους, το ρεπερτόριο τους και μου αρέσουν πολύ. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι μία τραγουδίστρια νεότερης γενιάς δε μπορεί να έχει μία εξίσου καλή φωνή και τρόπο ερμηνείας. Δε θεωρώ για παράδειγμα ότι η φωνή της Θεοδωρίδου έχει κάτι να ζηλέψει από τη φωνή της Μοσχολιού ή της Μποφίλιου από την Αλεξίου και το αντίστροφο βέβαια. Η κάθε φωνή έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και αυτά είναι καλό να αναδεικνύονται στο κάθε τραγούδι. Τονίζω ότι μιλάω για φωνές και τρόπο ερμηνείας.

Προς sirinakisgiorgos. Επίσης μιλούσα συμβολικά όταν ανέφερα χρώματα και αποχρώσεις στο θέμα της μουσικής. Για την ιστορία πάντως ο Da Vinci δεν ήταν μόνο ζωγράφος. Ήταν παρατηρητής - μελετητής της φύσης και είχε ασχοληθεί με τη γλυπτική, την ανατομία του ανθρώπινου σώματος και το σχεδιασμό διαφόρων μηχανών (και πολλά ακόμα). Θα μπορούσαμε να πούμε πως ήταν ένας επιστήμονας της εποχής του και ένας άνθρωπος που συνεχώς προσπαθούσε να κατανοήσει το κόσμο που τον περιβάλει. Όσο αναφορά το θέμα ψυχαγωγία και διασκέδαση. Ετυμολογικά η διασκέδαση προέρχεται από το ρήμα διασκεδάννυμι που σημαίνει διασκορπίζω αν δε κάνω λάθος. Για να είμαι ειλικρινής ο Καρβέλας που είναι αυτοδίδακτος μουσικός έχει γράψει κάποια τραγούδια που μου αρέσουν και με ψυχαγωγούν.

[ τροποποιήθηκε από τον/την Colibri, 11-10-2014 23:08 ]

Και όντως ο Da Vinci μπορεί αν δεν είχε για παράδειγμα γεννηθεί στη συγκεκριμένη εποχή και στη συγκεκριμένη χώρα να μην τον γνώριζε ο περισσότερος κόσμος.  Αυτό όμως σε τίποτα δε θα αφαιρούσε από την ικανότητα του να ζωγραφίζει και να κάνει ένα σωρό άλλα πράγματα. Και ο κόσμος να μην τον μάθαινε ποτέ δε σημαίνει ότι θα ήταν λιγότερο καλός ζωγράφος. Το ζητούμενο δηλαδή είναι να είναι κάποιος γνωστός στο κόσμο ή να έχει τη πλήρη αποδοχή; Μη ξεχνάμε ότι και ο πλανήτης μας είναι ένας από τους εκατομμύρια πλανήτες που απαρτίζουν το Γαλαξία μας. Επιπλέον στο γνωστό σε εμάς Σύμπαν υπάρχουν δισεκατομμύρια γαλαξίες. Οπότε εκεί χάνεται κάθε είδους μυθοποίηση θέλοντας και μη. Ακόμα και η ίδια μας η ύπαρξη φαντάζει τόσο ταπεινή.